Οι βουλευτές που ψηφίζουν τη Δευτέρα γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν ψηφίζουν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δεν ψηφίζουν τον κ. Σταύρο Δήμα. 
Ψηφίζουν τον κ. Χαρδούβελη, ψηφίζουν για το e-mail των κυρίων Σαμαρά και Χαρδούβελη, αυτό με το οποίο δεσμεύονται και που περιλαμβάνει απολύσεις, μείωση συντάξεων, κατάργηση των επικουρικών συντάξεων, ιδιωτικοποιήσεις, κατασχέσεις κατοικιών, αύξηση του ΦΠΑ και μια σειρά από νέα μνημονιακά μέτρα, τα οποία θα αντικαταστήσουν το σημερινό πρόγραμμα.

Οι πιθανότητες να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, παρά τις παρασκηνιακές διεργασίες που βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη και τις προσπάθειες να ανακαλυφθούν ψευδοπλαίσια συναίνεσης και νεοπαγή απολιτικά ή μεταπολιτικά σχήματα, είναι περιορισμένες. 
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι πηγαίνουμε σε εκλογές μέσα στον Ιανουάριο.

Η εκλογή θα είναι πολωμένη: 
Οι πολίτες έχουν να διαλέξουν ανάμεσα σε δύο εναλλακτικά και αντιπαραθετικά, μεταξύ τους, σχέδια και αυτούς που τα υποστηρίζουν. 
Από τη μία πλευρά έχουμε συνασπισμένες τις δυνάμεις, οι οποίες κυβέρνησαν τη χώρα τα τελευταία 40 χρόνια και προσπαθούν σήμερα να διατηρήσουν τον έλεγχο της κατάστασης, να μην χάσουν την κουτάλα. 
Είναι οι ίδιες δυνάμεις που έφεραν τα Μνημόνια, είναι οι ίδιες δυνάμεις οι οποίες δεν είναι σε θέση να διαπραγματευτούν με τους δανειστές διότι τα επιχειρήματά τους είναι τα επιχειρήματα των δανειστών.
Από την άλλη πλευρά έχουμε τον ΣΥΡΙΖΑ και τις κοινωνικές δυνάμεις που τον ανέδειξαν και τον υποστηρίζουν ως εκπρόσωπό τους. 
Έχουμε τις ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας, τους ανθρώπους του μόχθου και της δουλειάς, τους νέους οι οποίοι βλέπουν να καταστρέφονται και τους γονείς που θέλουν μια καλύτερη, πιο ευρωπαϊκή Ελλάδα, μια Ελλάδα της κοινωνικής δικαιοσύνης και της δημοκρατίας.

Το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, επαναστατικό και ρεαλιστικό ταυτόχρονα, προβλέπει τη διαπραγμάτευση με πραγματικούς όρους ούτως ώστε το χρέος να καταστεί βιώσιμο χωρίς να γονατίζει τη χώρα. 
Προβλέπει όμως και τη δίκαιη και αποτελεσματική κατανομή των βαρών στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας με ελάφρυνση των αδύναμων στρωμάτων -μισθωτών, συνταξιούχων, μεσαίας τάξης- και επιβάρυνση «αυτών που τα φάγανε» και οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή κατάσταση, δηλαδή του μεγάλου κεφαλαίου και των κολλητών της εξουσίας. 
Πριν όμως απ' ότιδήποτε άλλο προβλέπει την άμεση ανάσχεση και αντιστροφή της σημερινής ανθρωπιστικής καταστροφής, για να αναπνεύσει ο λαός, για να ανακτήσει την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή του.