Η ισπανική Δεξιά, επιπροσθέτως, έχει  αποκτήσει  τεχνογνωσία στους πλειστηριασμούς κατοικιών, εξέλιξη η οποία μπορεί να φανεί χρήσιμη στον Σαμαρά, τώρα που οι πλειστηριασμοί για την πρώτη κατοικία στην Ελλάδα απελευθερώθηκαν και επαφίενται στην... καλοσύνη των τραπεζών.

Σαμαράς και Ραχόι συντάχθηκαν με τη Μέρκελ την κρίσιμη στιγμή της κρίσης στην Ευρωζώνη, παρ' ότι οι χώρες τους υπέστησαν τις επιπτώσεις της πολιτικής της λιτότητας. Μερκελιστές παραμένουν και σήμερα, που έχει ανάψει για τα καλά η συζήτηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση χάρη στην άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και του Podemoς στην Ισπανία.

Τόσο η ισπανική Δεξιά όσο και η ελληνική εκμεταλλεύονται στο έπακρο το θρησκευτικό συναίσθημα για να φοβίσουν πιστούς ενόψει της ανάληψης της διακυβέρνησης από την Αριστερά. 
Η Καθολική ισπανική Δεξιά είναι δέσμια των υπολειμμάτων του Φρανκισμού και μεσαιωνικών προκαταλήψεων, ενώ η Ορθόδοξη ελληνική, της "Δεξιάς του Κυρίου" και των οπισθοδρομικών της εξαρτήσεων. 
Ο Θεός από ελεήμων εκλαμβάνεται ως τιμωρός, όχι μόνο για τους άπιστους Θωμάδες της Αριστεράς αλλά και -κυρίως- για τους θεοσεβούμενους δεξιούς.

Όλα δείχνουν, επομένως, ότι οι ηγέτες της ισπανικής και της ελληνικής Δεξιάς έχουν πολλά να πουν μέσα σε πνεύμα αμοιβαίας κατανόησης. 
Να ανταλλάξουν τεχνογνωσία υψηλού επιπέδου για την διαφθορά, τη διαπλοκή, τη σκληρή λιτότητα, την ανεργία, τους πλειστηριασμούς, τους όρκους πίστης στη Μέρκελ. 
Ποιον μπορούν να πείσουν όμως από τη στιγμή που στις κρίσιμες αποφάσεις ήταν κόντρα στα πραγματικά συμφέροντα του ευρωπαϊκού Νότου και συνεχίζουν, ακόμη και σήμερα, στο ίδιο βιολί;