Μια εμπρηστική κάλπη

Οι μεγάλοι αγώνες του 2010-11 λοιδορήθηκαν από πολλούς, οι οποίοι έβλεπαν σ' αυτούς μόνο την τρέλα των «αγανακτισμένων» και το ξέσπασμα διαφόρων εθνικοπατριωτικών ομάδων που κατέληξαν να τροφοδοτήσουν την άνοδο της Χρυσής Αυγής. Δεν μπόρεσαν όμως να διακρίνουν ότι η ελληνική κοινωνία χωρίστηκε τα τελευταία χρόνια από ένα σχίσμα, στη μία πλευρά του οποίου συγκεντρώθηκαν οι αριστερές και δημοκρατικές δυνάμεις, με στόχο την υπεράσπιση των κοινωνικών και πολιτικών κατακτήσεων της μεταπολίτευσης. >>>

 

 

Η δεινή οικονομική κρίση και η κοινωνική εκπτώχευση συσπείρωσαν τη Δεξιά, σπρώχνοντάς την προς την ακροδεξιά, υπό τη φυσική ηγεσία των Σαμαρά-Μπαλτάκου, οι οποίοι κατέστησαν τα σύνορα με τους ναζιστές του Νίκου Μιχαλολιάκου θολά. 

Επιδίωξαν να χτίσουν μια Δεξιά εμφυλιοπολεμική, αντικομμουνιστική, ρατσιστική και βίαιη και σ' αυτό πέτυχαν εν μέρει το στόχο τους.

Από την άλλη, ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού, κυρίως τα θύματα της νεοφιλελεύθερης επίθεσης, προσέγγισε τον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά. 

Μπορεί να είχαν τις αμφιβολίες τους, τις αντιρρήσεις τους ή τους φόβους τους, όμως αποδείχτηκε πως όταν η Αριστερά μπορεί να γεννά την ελπίδα, είναι εφικτό να γίνει η πολιτική δύναμη που θα δώσει διέξοδο στο πολιτικό και κοινωνικό αδιέξοδο.

Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ενσαρκώνει τις προσδοκίες εκατομμυρίων Ελλήνων, οι οποίοι μετά την κατάρρευση της αυταπάτης της «ισχυρής Ελλάδας», βίωσαν σε όλη της τη σκληρότητα τη δυναμική επιστροφή του κοινωνικού ζητήματος. 

Εδώ ακριβώς βρισκόμαστε σήμερα. 

Από τη μία οι εκπρόσωποι των κυρίαρχων χρηματοπιστωτικών ελίτ και από την άλλη όσοι καλούνται να πληρώσουν για να διατηρηθεί η κερδοφορία αυτών των ελίτ. 

Η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται «απέναντι» τόσο στους Έλληνες πλουτοκράτες, όσο και στους διεθνείς συνεργάτες τους. 

Αυτός είναι ο λόγος που η μάχη συγκεντρώνει τα διεθνή φώτα της δημοσιότητας. Η έκβασή της θα είναι ορόσημο για τις μελλοντικές μάχες άλλων λαών απέναντι στο υπερεθνικό κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό.

Όπως υπονοεί το εμπνευσμένο σκίτσο του Μιχάλη Κουντούρη, στην περίπτωσή μας η κάλπη πιθανώς να έχει πολύ πιο εμπρηστικό αποτέλεσμα από την οποιαδήποτε μολότοφ, αφού απειλεί να βάλει φωτιά στις συνειδήσεις εκατομμυρίων ανθρώπων ανά τον κόσμο και να προκαλέσει την κινητοποίησή τους, δημιουργώντας νέα κύματα «αγανακτισμένων» με το σύστημα, που θα αναζητούν το δικό τους πολιτικό πρόγραμμα για να διεκδικήσουν όσα σήμερα τούς αμφισβητούν.

Τάσος Τσακίρογλου

efsyn.gr