Η διαπραγμάτευση στις Βρυξέλλες για το μέλλον του ελληνικού προγράμματος, η δύσκολη διαπραγμάτευση την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ είχε προαναγγείλει και η κυβέρνηση διεξάγει με όρους ειλικρίνειας και διαφάνειας, είναι λογικό να στρέφει πάνω της τα φώτα της δημοσιότητας. 
 Οι προοπτικές φαίνονται θετικές, αλλά και στο εσωτερικό της χώρας, πολιτικές δυνάμεις όπως το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, έπειτα από αμφιταλαντεύσεις, στηρίζουν, διακριτικά έστω, την προσπάθεια της κυβέρνησης, με μόνη παραφωνία την ομάδα Σαμαρά, που παραμένει σταθερή στις θέσεις Σόιμπλε.


Η διαπραγμάτευση στις Βρυξέλλες λόγω του διακυβεύματος, αλλά και του υψηλού προφίλ και της ευρείας δημοσιότητας με τα οποία διεξάγεται, "αδικεί" την πολιτική της κυβέρνησης στο εσωτερικό της χώρας, που έχει ήδη αρχίσει να ξεδιπλώνεται. 
Προχθές στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε τα τρία πρώτα νομοσχέδια της κυβέρνησης, για τους πλειστηριασμούς, τα ληξιπρόθεσμα χρέη και τα εργασιακά. 
Και τα τρία αποσκοπούν να ανακουφίσουν τις κοινωνικές ομάδες που έχουν πληγεί από την κρίση και συνεχίζουν να πιέζονται και αποτελούν την υλοποίηση της βασικής ιδέας του ΣΥΡΙΖΑ ότι οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να συντείνουν στη βελτίωση της πραγματικής κατάστασης, την πραγματική οικονομία, την πραγματική ζωή, την πραγματική οικονομία που ζουν οι πραγματικοί άνθρωποι στη χώρα.


Η κυβέρνηση αποκρούει, φυσικά, φωνές που υποστηρίζουν πως αυτές οι πρωτοβουλίες συνιστούν μονομερείς ενέργειες. 
Πρόκειται για πρωτοβουλίες εσωτερικής νομοθεσίας χωρίς δημοσιονομικό κόστος, πλήρως ενταγμένες στην αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ για τα κατώτερα και μεσαία στρώματα και την ομαλοποίηση της οικονομίας. 
Η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί πως θα επιτύχει ισοσκελισμένο προϋπολογισμό και ότι οι πράξεις της δεν θα έχουν αρνητικό αντίκτυπο στη δύσκολη οικονομική ισορροπία που επιδιώκεται.


Ένα άλλο πράγμα το οποίο ξενίζει στο εξωτερικό και ενοχλεί στην Ελλάδα είναι ότι η κυβέρνηση, όπως προεκλογικά είχε υποσχεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, προωθεί πρώτα τις μεταρρυθμίσεις κατά της φοροδιαφυγής, της διαπλοκής και της διαφθοράς και μεταρρυθμίσεις οι οποίες δεν αφορούν "τα συνήθη υποζύγια", δεν στρέφονται στο να στύψουν ακόμη περισσότερο τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, αλλά στοχεύουν στα υψηλά και τα πολύ υψηλά εισοδήματα.

Όσο καλά και να πάει η διαπραγμάτευση με τους εταίρους στην Ε.Ε., σε τελική ανάλυση το παιχνίδι θα κριθεί από το τι θα καταφέρει η κυβέρνηση στο εσωτερικό μέτωπο. 
Και αυτό φαίνεται πως το αντιλαμβάνεται πλήρως.