Η ΑΥΓΗ. 100 ανάσες για την οικονομία /// Γερμανικές αποζημιώσεις

-Οι γερμανικές αποζημιώσεις δεν είναι πόλεμος Αθήνας - Βερολίνου-

Σε διαβούλευση το νομοσχέδιο για τις ληξιπρόθεσμες

*Εντός ρύθμισης και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Φεβρουαρίου από φόρο εισοδήματος και ΦΠΑ και οι δύο τελευταίες δόσεις του ΕΝΦΙΑ  *Για τα ταμεία στη ρύθμιση εντάσσονται οι ληξιπρόθεσμες οφειλές μέχρι την 1η Φεβρουαρίου 
Σε επανεκκίνηση της οικονομίας προσβλέπει η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο για τη "γενναία" ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών μέχρι και σε 100 δόσεις, το οποίο έδωσε χθες σε διαβούλευση και παίρνει τον δρόμο προς τη Βουλή. Ειδικότερα προσδοκά αφενός να κινηθεί η αγορά, καθώς τα οικονομικά νοικοκυριών και επιχειρήσεων μπορούν να γίνουν διαχειρίσιμα, αφετέρου να ενισχυθεί το δημόσιο ταμείο, ώστε το κράτος να ανταποκριθεί καλύτερα στις υποχρεώσεις του. Στη ρύθμιση εντάσσονται όλες οι οφειλές προς το Δημόσιο που έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμες >>>




μέχρι τον Μάρτιο, ενώ για τα ταμεία όσες έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμες μέχρι τον Φεβρουάριο. 
Το υπουργείο Εσωτερικών προωθεί τροπολογία για την ευνοϊκή αντιμετώπιση και των οφειλών προς τους ΟΤΑ, ενώ ευεργετικά αναμένεται να επιδράσει και η αλλαγή του καθεστώτος για τις "τριγωνικές συναλλαγές". 

Οι γερμανικές αποζημιώσεις δεν είναι πόλεμος Αθήνας - Βερολίνου 

Προχθές η Βουλή αποφάσισε ομόφωνα την ανακίνηση του θέματος των γερμανικών αποζημιώσεων. 

Η πρωτοβουλία δημιούργησε αναταραχή στο Βερολίνο. Η υπόμνηση του ηθικού χρέους της Γερμανίας έναντι της Ελλάδας και το απαράγραπτο των ελληνικών αξιώσεων δεν είναι κάτι καινούργιο. 

Έχει γίνει και από την προηγούμενη κυβέρνηση και έχει γίνει και προεργασία. 

Συνεπώς η αναστάτωση την οποία επέφερε στο Βερολίνο έχει να κάνει με δύο πράγματα: 

Με την ανησυχία ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν θα περιοριστεί στην εσωτερική ανακύκλωση του θέματος στην Ελλάδα, όπως γινόταν μέχρι σήμερα, και με το ότι σε μια οιονεί μάχη συμβολισμών μεταξύ Αθήνας και Βερολίνου το θέμα των αποζημιώσεων ρηγματώνει τη γερμανική αφήγηση. 

Επίσης, Γερμανοί ειδικοί κρίνουν πως η νομική επιχειρηματολογία του Βερολίνου δεν είναι στέρεη και μπορεί να οδηγήσει σε ευρύτερες περιπλοκές, ότι δηλαδή το θέμα δεν είναι αναγκαστικά αυστηρά ελληνογερμανικό.

Σε κάθε περίπτωση, η υπόθεση να πάρει τον δρόμο της. 

Η εμβληματική υπόθεση του Διστόμου δείχνει ότι η Αθήνα δεν είναι διατεθειμένη να παγώσει την προσπάθεια, παρά τις υποκριτικές φωνές που μιλούν για... "επίθεση στο Ινστιτούτο Γκαίτε", ενώ στη χειρότερη περίπτωση αφορά ακίνητα ιδιοκτησίας του γερμανικού Δημοσίου. 

Είναι πάντως ανησυχητικό το γεγονός ότι το κλίμα στις δύο πρωτεύουσες επιχειρούν να εκμεταλλευτούν λαϊκιστικοί και εθνικιστικοί κύκλοι παρουσιάζοντας ψευδή εικόνα πολέμου μέχρις εσχάτων.

Στο άλλο άκρο, στην Αθήνα εμφανίζεται και το φαινόμενο των... γερμανότερων της Γερμανίας, που είτε προειδοποιούν να μην "εκνευρίζουμε" το Βερολίνο είτε υιοθετούν τη γερμανική επιχειρηματολογία λέγοντας ότι στην ενωμένη Ευρώπη αυτά είναι περασμένα - ξεχασμένα. 

Όλες αυτές οι φωνές κάνουν κακό και στην ελληνική προσπάθεια και στις διμερείς σχέσεις.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε, άλλωστε, ότι ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν μια μάχη της δημοκρατίας ενάντια στον φασισμό. 

Μια μάχη στην οποία μετείχαν, πληρώνοντας με τη ζωή τους, και χιλιάδες Γερμανοί αντιναζιστές, αρκετοί μάλιστα εντάχθηκαν και στις γραμμές της εθνικής αντίστασης στην Ελλάδα. 

Στο ίδιο πνεύμα, το ελληνικό αίτημα δεν υποστηρίζεται μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στη Γερμανία, από την Αριστερά, αλλά και από συλλογικότητες όπως η ομάδα "ΑΚ Distomo" στο Αμβούργο, ακαδημαϊκούς και δημοσιογράφους, που αναγνωρίζουν την ηθική υποχρέωση της Γερμανίας να ανταποκριθεί.