Η ώρα της ρήξης

Την Τετάρτη ο υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, βρέθηκε στα Χανιά όπου αποθεώθηκε (!) από τους πολίτες, τους οποίους κάλεσε να στηρίξουν την κυβέρνηση και όταν έρθει η ώρα της ρήξης. Αυτή η, ας πούμε, δήλωση προκάλεσε ένα πλήθος αντιδράσεων από τα κόμματα που βύθισαν τους πολλούς καλούς ανθρώπους στη φτώχια και την απελπισία και κορυφαίοι παράγοντες της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ έσπευσαν να ερμηνεύσουν και πάλι τη λαϊκή εντολή που πήρε πριν από δύο μήνες η νέα κυβέρνηση και να τονίσουν πως οι πολίτες δεν εξουσιοδότησαν την Αριστερά που θέλει να >>>

 

κυβερνήσει να προχωρήσει σε κάποια ρήξη.

Για να επιστρέψουμε λίγο στα βασικά, η εποχή που ζούμε χαρακτηρίζεται από μία προσπάθεια, αρκετά επιτυχημένη μέχρι πρόσφατα είναι η αλήθεια, των ελίτ να επανανοηματοδοτήσουν τα πάντα. 

Έτσι η «ρήξη», για τις ελίτ αυτές τις μέρες, έχει γίνει το συνώνυμο της κήρυξης στάσης πληρωμών προς τους δανειστές και της άτακτης αποχώρησης της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ. 

Πράγματι, λαϊκή εντολή για μία τέτοιου τύπου «ρήξη» δεν έχει υπάρξει, όμως είναι κάτι περισσότερο από ξεκάθαρο ότι αυτή η προσέγγιση είναι απόλυτα παρελκυστική, καθώς η νέα κυβέρνηση έχει πάρει μία πολύ ξεκάθαρη εντολή να προχωρήσει σε ρήξη με πολιτικές επιβολής φτώχειας, ιδιωτικοποιήσεων, διάλυσης του κοινωνικού κράτος και καταστροφής του περιβάλλοντος.

Η ώρα αυτής της ρήξης πλησιάζει και οι υποστηρικτές της νέας κυβέρνησης οφείλουν όχι μόνο να την στηρίξουν, αλλά και να την πιέσουν ώστε να προχωρήσει χωρίς καθυστερήσεις σε όλα τα μέτωπα. 

Για παράδειγμα, η επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ, ή και η αύξηση του, είναι μία 100% ρήξη με τα ανώτερα μεσαία στρώματα και την οικονομική ελίτ που θα κληθούν να πληρώσουν, με μεγαλύτερους φόρους, το κενό που θα προκύψει στα δημόσια έσοδα. 

Αν οι… εταίροι έχουν πρόβλημα και με αυτό, τότε η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να ζητήσει νέα λαϊκή εντολή και εδώ είμαστε.

Ο alterthess ιανός