Περί δεσμεύσεων

Από προχθές βρίσκεται σε εξέλιξη ένα μίνι θρίλερ σε ότι αφορά το πραγματικό ύψους του πρωτογενούς πλεονάσματος που «πέτυχε» η ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς. Ήδη από τα τέλη Νοεμβρίου είχε γίνει ξεκάθαρο ότι ο στόχος του 2% ήταν άπιαστος και ότι το υπουργείο Οικονομικών αισιοδοξούσε ότι το 2014 θα έκλεισε στο 1,5%. Σύμφωνα με τα τωρινά στοιχεία, που βρίσκονται στο μικροσκόπιο των τεχνικών κλιμακίων των… θεσμών, το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2014 >>>
 



δεν ξεπέρασε το 0,4%, ένα «νέο» το οποίο η νέα ελληνική κυβέρνηση φαίνεται πως, με κάποιο τρόπο, το γνώριζε πριν από τη συμφωνία στο euro group στις 20 Φεβρουαρίου.

Για το παρακάτω οι εκδοχές είναι δύο:

Είτε οι… εταίροι θα πατήσουν γκάζι και θα μας τσακίσουν  ζητώντας εντελώς 100% παράλογα πράγματα, όπως το να υπάρξει πλεόνασμα στο 3% για το 2015, δηλαδή περίπου ότι είχαν ζητήσει οι σύμμαχοι από τη ισοπεδωμένη Γερμανία μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, 

είτε θα υπάρξει αυτός ο περίφημος «έντιμος συμβιβασμός», με τη νέα ελληνική κυβέρνηση να «δένεται» πάνω σε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και να προσπαθεί να φρενάρει τη βύθιση των πολλών καλών ανθρώπων στη φτώχεια και την απελπισία με παραμετρικές πολιτικές αλλαγές και μέτρα διαχείρισης της ανθρωπιστικής κρίσης, δηλαδή με φθαρμένα φρένα.

Με απλά λόγια, η τήρηση των δεσμεύσεων που ανέλαβαν οι προηγούμενες, άθλιες η τελευταία και ελεεινή, κυβερνήσεις δεν υπάρχει ως επιλογή για τη νέα ελληνική κυβέρνηση και αυτό το έχει καταλάβει ακόμα και ο Ραχόι, που δεν τον λες και έξυπνο.

Η Αριστερά που θέλει να κυβερνήσει φαίνεται πως έχει ένα, κάποιο, σχέδιο και πως βήμα – βήμα πλησιάζει στο στόχο της, ότι και να γράφει η αγέλη των σκυλιών των ελίτ.

Το πρόβλημα βρίσκεται αλλού, στις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η Αριστερά που θέλει να κυβερνήσει απέναντι στους πολλούς καλούς ανθρώπους. 

Θα τις τηρήσει;

O alterthess ιανός