Η Λοξή Φάλαγγα

Από τη Δευτέρα στη Βουλή βρίσκονται, ή οδεύουν, όλα τα νομοσχέδια που αφορούν την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης που προκάλεσε η βύθιση των πολλών καλών ανθρώπων στη φτώχεια και την απελπισία. Πρόκειται για νομοσχέδια αλληλεγγύης στους ανθρώπους που τα τελευταία χρόνια τιμωρήθηκαν γιατί ήταν φτωχοί, γιατί δεν είχαν να φάνε, γιατί δεν μπορούσαν να θερμάνουν τα σπίτια τους, γιατί δεν είχαν που να πάνε να κοιμηθούν. Όχι, δεν πρόκειται για κάποιο χτύπημα στην καρδιά >>>

 

του καπιταλιστικού κτήνους, δεν είναι κάποιος μεγάλος κοινωνικός μετασχηματισμός, ή έστω μέτρα που θα πλήξουν τους πλούσιους. 

Είναι μία προσπάθεια να αποκατασταθεί μία σχέση που ποτέ δεν έπρεπε να διαταραχθεί.

Κι όμως, τόσο οι… εταίροι, όσο και οι υπάλληλοι τους στο εσωτερικό της χώρας αντιμετωπίζουν την απόφαση της κυβέρνηση να στηρίξει, και όχι να τιμωρεί, τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη ως μία κήρυξη πολέμου. 

Μας απειλούν – νομίζω πως στο 70% των ανθρώπων που ζουν σε αυτή τη χώρα το συναίσθημα είναι κοινό - ότι θα μας… στραγγαλίζουν με τα ίδια τους τα χέρια, ότι θα μας αναγκάσουν να υποταχτούμε στο σχέδιο για τη μετατροπή της Ελλάδας σε Ειδική Οικονομική Ζώνη, με μισθούς Βουλγαρίας και κοινωνικές δαπάνες επιπέδου Νιγηρίας. 

Και ξέρουν, οι… εταίροι, πως μόνο οι υπάλληλοι τους στο εσωτερικό της χώρας μπορούν να υπηρετήσουν αυτό το σχέδιο.

Αυτό πάει να πει πως όσους ελιγμούς και να κάνει η νέα κυβέρνηση, πως όση μετριοπάθεια και να δείξει, πως όσες προκλήσεις και να αφήσει αναπάντητες, η σύγκρουση θα είναι αναπόφευκτη και όπως έλεγε και ο Κάσοβιτς στο «Μίσος», σημασία δεν έχει η πτώση αλλά η πρόσκρουση. 

Τι θα συμβεί τότε; 

Υπάρχουν πολλές μάχες όπου η… αριθμητική υπεροχή δεν έκρινε την έκβαση τους, υπάρχουν μάχες που οι λιγότεροι διέλυσαν τους περισσότερους γιατί είχαν σχέδιο και πανίσχυρη, στη διάταξη τους, την αριστερή τους πλευρά.

Ο alterthess ιανός