Η προίκα του Βενιζέλου και η τύχη του Στουρνάρα

του Κώστα Βαξεβάνη

Έχετε ξεφυλλίσει τις δηλώσεις του Πόθεν Έσχες των πολιτικών; Θα πάθετε σοκ. Ανεβαίνουν στη σελίδα της Βουλής για μερικές μόνο μέρες και μετά εξαφανίζονται. Δεν έχω καταλάβει γιατί για μερικές μόνο μέρες και όχι συνεχώς, αλλά αυτό μάλλον σχετίζεται με τη δική μου αδυναμία να αντιληφθώ τη σοβαρότητα του κοινοβουλευτικού έργου. Αναφέρομαι στο κοινοβουλευτικό έργο που έχει την ικανότητα να συγκαλύπτει, να αμνηστεύει και να παραγράφει.  

Πρέπει ακόμα να σημειώσω πως αυτές τις λίγες μόλις μέρες που μένουν στο διαδίκτυο τα στοιχεία για το Πόθεν Έσχες των βουλευτών, >>>

 

 

είναι ακόμη λιγότερες απ όσες θεωρητικά ανακοινώνουν, αφού το site της Βουλής το οποίο στοίχισε μερικές δεκάδες εκατομμύρια από το Δημόσιο χρήμα, δεν μπορεί να αντέξει την επισκεψιμότητα των πολιτών που προσπαθούν να μάθουν πώς τα κατάφερε ο τοπικός βουλευτής που σε μερικές περιπτώσεις –για να λαϊκίσω χρησιμοποιώντας παλιά έκφραση υπουργού- δεν είχε δεύτερο σώβρακο να φορέσει.

Είναι γνωστό πως στα πλαίσια μιας θεσμοθετημένης πολιτικής υποκρισίας οι βουλευτές δηλώνουν τα περιουσιακά τους στοιχεία, αλλά η Βουλή και οι αρμόδιοι για τον έλεγχο, για κάποιο παράξενο λόγο, θεωρούν πως η δήλωση αρκεί και δεν χρειάζεται κανένας έλεγχος. 

Έτσι η λεγόμενη δήλωση Πόθεν Έσχες, είναι μια δήλωση του «έσχες» των περιουσιακών στοιχείων και όχι του «πόθεν» του πώς αποκτήθηκαν δηλαδή. 

Έτσι για παράδειγμα όταν αποκαλύψαμε πως ο Βουλγαράκης είχε μια offshore εταιρεία και λογαριασμό στη λίστα Λαγκάρντ (το είχε αρνηθεί βεβαίως και μας απείλησε με μηνύσεις), η Βουλή τον κάλεσε γιατί δεν την είχε δηλώσει στο Πόθεν Έσχες, αλλά δεν τον κάλεσε ποτέ να δώσει εξηγήσεις για την αμύθητη ακίνητη περιουσία που έχει την οποία έχει δηλώσει και η οποία είναι πιο εντυπωσιακή ως περιουσιακό στοιχείο από μια κατάθεση στην HSBC.

Βέβαια ο Βουλγαράκης δεν είναι ο μόνος. 

Βουλευτές που ήταν εφοριακοί ή δημόσιοι υπάλληλοι δηλώνουν ακίνητη περιουσία που θα ζήλευαν οι τσιφλικάδες των αγροτικών περιοχών από τις οποίες προέρχονται. 

Πώς αποκτήθηκε αυτή η περιουσία; Είναι δικαιολογημένη; 

Και για να το πάμε λίγο παρακάτω το θέμα, τι περιουσία έχουν τα συγγενικά τους πρόσωπα;

Οι δικαιολογίες των περιουσιακών στοιχείων είναι δύο. 

Το ένα είναι πως πήραν προίκα. 

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έχει δηλώσει προκειμένου να δικαιολογήσει την τεράστια περιουσία σε καταθέσεις, μετοχές και ακίνητα, πως ήταν προικισμένος. 

Και αφού το είπε ο Βενιζέλος, η Βουλή οφείλει να το αποδεχθεί. 

Ακόμη και αν υπάρχουν δημοσιεύματα πως οι επιχειρήσεις της προίκας δεν πάνε και πολύ καλά και ερωτοτροπούν με την πτώχευση.

Για κάποιο λόγο, η Βουλή συγκεντρώνει μεγάλο ποσοστό «προικισμένων», όχι μόνο πολιτικά.

Το δεύτερο επιχείρημα που δικαιολογεί τον πλούτο είναι οι καλές επενδύσεις και η τύχη. 

Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Γιάννο Παπαντωνίου και τον Γιάννη Στουρνάρα, με των οποίων τα περιουσιακά στοιχεία ασχολείται το τεύχος του HOT DOC. 

Και οι δυό τους, συμπορεύτηκαν στην πολιτική και τα υπουργεία επί δεκαετίες και βρέθηκαν με περιουσιακά στοιχεία που θα ζήλευε ο καθένας στη Σύρο. 

Πέντε στρέμματα, στο μπαλκόνι του Αιγαίου με θέα τις Κυκλάδες. 

Οι πρώην υπουργοί εμφανίζονται τυχεροί αφού παίρνουν φιλέτα γης, τα οποία αποχαρακτηρίζονται από δασικά ξαφνικά και σε εξευτελιστικές τιμές. 

Περίπου 30.000 ευρώ. 

Ο κύριος Στουρνάρας μάλιστα παίρνει απ ό,τι φαίνεται και δάνειο για να ανταπεξέλθει στην ευκαιρία.

Οι δηλώσεις του Πόθεν Έσχες των βουλευτών είναι γεμάτες με τέτοιες ευκαιρίες. 

Φιλέτα γης, προνομιακά οικόπεδα, πανάκριβα ακίνητα που αγοράστηκαν σε τιμές ευκαιρίας. 

Ο Θόδωρος Ρουσόπουλος είχε απασχολήσει τον Τύπο στο παρελθόν για τη μεγάλη ακίνητη περιουσία που είχε αποκτήσει έχοντας πάντα μια διορατικότητα στο real estate.

Η Βουλή αποδέχεται και αυτές τις δηλώσεις και βέβαια την τρομερή τύχη των μελών της αλλά και το δεδομένο πως κάποιος βγαίνοντας από την πολιτική πρέπει να είναι πλούσιος. 

Ή από καλό γάμο ή από τύχη.

Πάντως εγώ που δεν είμαι ούτε τόσο τυχερός όσο οι έλληνες βουλευτές και πιθανόν ούτε τόσο έντιμος, αν ήθελα να χρηματίσω κάποιον θα σκεφτόμουν το εξής κόλπο. 

Θα έδινα λεφτά σε κάποιον να αγοράσει ένα πανάκριβο ακίνητο για παράδειγμα 500.000 ευρώ, εμφανίζοντας την τιμή πολύ μικρότερη. 

Στη συνέχεια αυτός που θέλω να χρηματίσω, θα έπαιρνε ένα δάνειο από την Τράπεζα (για να μπορεί να λέει «μα με δάνειο το πήρα» ) και θα αγόραζε από τον δικό μου άνθρωπο το ακίνητο σε τιμή ευκαιρίας για παράδειγμα 100.000.

Στην πραγματικότητα θα του έκανα έτσι ένα δωράκι 400.000 ευρώ. 

Αλλά αυτά δεν αφορούν τους έλληνες βουλευτές και γι αυτό φαντάζομαι πως η Βουλή δεν μπαίνει στον κόπο να ελέγξει πραγματικά το Πόθεν Έσχες τους. 

Ακόμα και του πρώην εφοριακού και νυν βουλευτή με τα 25 ακίνητα.