Συνεταιρισμοί και Αλληλεγγύη

Και άντε πες πως οι… θεσμοί θελήσουν να δώσουν μια ευκαιρία στην ελληνική κυβέρνηση και στις 24 Απριλίου υπάρξει ένα πλαίσιο συμφωνίας για την αναχρηματοδότηση του χρέους μέχρι τον Ιούνιο που δεν θα περιλαμβάνει σκληρά μέτρα λιτότητας και που θα… επιτρέψει την επαναφορά της ελληνικής πραγματικότητας, σε ότι αφορά τις εργασιακές σχέσεις, στο ευρωπαϊκό κεκτημένο. Πολύ σωστά όλοι οι νεοφιλελέδες αναρωτιούνται, αν υπάρξει αυτή η συμφωνία, για το τι θα γίνει στις… 25 Απριλίου >>>

 

και πολύ περισσότερο για το πώς θα πάνε τα πράγματα από τα τέλη Ιουνίου. Αναρωτιούνται και προτείνουν: 

Επιστροφή στη λιτότητα, 

μειώσεις στις συντάξεις, 

προσέλκυση επενδύσεων με κάθε κόστος, 

εύκολα μεγάλα τραπεζικά δάνεια στις μεγάλες επιχειρήσεις 

και προφανώς να πουληθεί ότι μπορεί να πουληθεί όσο – όσο. 

Εντάξει, ακόμα δεν έχουμε φτάσει σε καμία συμφωνία και κανένα πλαίσιο που δεν περιλαμβάνει σκληρά μέτρα λιτότητας δεν έχει γίνει, ακόμα, αποδεκτό από τους… θεσμούς. 

Πάντως, νομίζω, πως μπορούμε από τώρα να προβληματιστούμε για την επόμενη μέρα, νομίζω πως έχουμε αυτό το δικαίωμα καθώς το «βλέπουμε και κάνουμε» δεν είναι μία σοβαρή απάντηση για την Αριστερά που θέλει να κυβερνήσει, τουλάχιστον δεν είναι μία σοβαρή απάντηση για τους, θερμούς και ψυχραιμότερους, υποστηρικτές της Αριστεράς που θέλει να κυβερνήσει. 

Αν η Αριστερά που θέλει να κυβερνήσει καταφέρει να φορολογήσει τους πλούσιους και να… αξιοποιήσει (αυτό θέλει σπάσιμο σε τάλιρα) τη δημόσια περιουσία για να κρατήσει όρθιο το κοινωνικό κράτος και τα δημόσια συστήματα υγείας, παιδείας και κοινωνικής ασφάλισης, αυτό θα ήταν ένα εξαιρετικό νέο, μία αρχή γεμάτη από ελπίδα, αλλά, όπως θα έλεγαν και οι νεοφιλελέδες, τι θα γίνει με την «πραγματική οικονομία»; 

Η από εκεί πλευρά επιμένει να μιλάει για τα κέρδη, 
αυτό εννοεί όταν αναφέρεται σε «πραγματική οικονομία». 

Η απ’ εδώ πλευρά επιμένει να μιλάει για τους ανθρώπους; 

Επιμένει στους Συνεταιρισμούς και στην Αλληλεγγύη;

Εδώ, σε αυτό το σημείο, υποτίθεται ότι υπάρχει ένα πρόβλημα, ότι δηλαδή η ανάληψη της διακυβέρνησης από την Αριστερά που θέλει να κυβερνήσει κάνει περίπλοκο το τοπίο, μπερδεύει τα πράγματα ανάμεσα στις ευθύνες της κεντρικής διοίκησης,  στο κίνητρο του επιχειρηματικού κέρδους και στις ανάγκες των πολλών καλών ανθρώπων και αυτό δεν αφορά μόνο αυτές και αυτούς που βρίσκονται στα υπουργεία αλλά και αυτές και αυτούς που υποστηρίζουν την προσπάθεια για μία μεγάλη πολιτική αλλαγή. 

Ας τα ξεμπερδέψουμε λοιπόν, ας μιλήσουμε στη δική μας γλώσσα, ας δοκιμάσουμε το δικό μας σχέδιο,  απαντώντας με τις ερμηνείες που έχουν τα δικά μας λεξικά. 

Ο alterthess ιανός