Η ΑΥΓΗ. Ημέρα της κρίσης /// Να μετρηθούμε

Ολόκληρη η πρόταση της Ελλάδας που θα συζητηθεί σήμερα στη Βουλή 

Εξουσιοδότηση από τη Βουλή για συμφωνία στη βάση της πρότασής της ζητεί η κυβέρνηση

*Αίτημα για τριετές χρηματοδοτικό πρόγραμμα 53,5 δισ. με τα ίδια προαπαιτούμενα για να κλείσει το προηγούμενο πρόγραμμα

*Αναδιάρθρωση του χρέους σε δύο φάσεις: Άμεση, με μεταφορά στον ESM των χρεών προς την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, και του συνολικού χρέους το 2022

*Ανακατανομή των βαρών προσαρμογής από τους οικονομικά ασθενέστερους στους κατέχοντες. Καμία οριζόντια ή ονομαστική μείωση μισθών και συντάξεων. Επαναφορά συλλογικών συμβάσεων

*Σήμερα απαντούν οι θεσμοί, αύριο συνέρχεται το Eurogroup

*Κοινή συνεδρίαση νωρίς το πρωί Κ.Ο. και Π.Γ. ΣΥΡΙΖΑ

 

Να μετρηθούμε

Η ελληνική πρόταση, που κατατέθηκε χθες βράδυ στη Βουλή και τους θεσμούς και συζητείται νωρίς το πρωί από την Κ.Ο. και την Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί μία πρόταση διεξόδου από την κρίση που περιλαμβάνει μέτρα με ταξικό πρόσημο, αναγκαστικές και δύσκολες επιλογές και, εάν υπάρξει συμφωνία θα συνοδεύεται από αναπτυξιακό πακέτο 35 δισ., κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας και ρύθμιση του δημοσίου χρέους. 

Συνεπώς, πρέπει να την αξιολογήσει κανείς σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες παραμέτρους, δηλαδή το αναπτυξιακό πακέτο, το ύψος του δανείου και το χρέος.

Μετά από μακρά διαπραγμάτευση η κυβέρνηση αλλά και η ελληνική κοινωνία βρέθηκαν αντιμέτωπες με τον υπέρτατο και κυνικό εκβιασμό της τραπεζικής ασφυξίας και με μία πρόταση συμφωνίας από τους δανειστές που δεν περιλάμβανε πρόβλεψη για τη ρύθμιση του χρέους, από το οποίο εξαρτάται σε καθοριστικό βαθμό η προοπτική εξόδου της χώρας από τη μνημονιακή περιπέτεια στην οποία εισήλθε προ πενταετίας. 

Το μαζικό και αποφασιστικό Όχι του λαού στο δημοψήφισμα ήταν αυτό που έβαλε το ζήτημα του χρέους στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης.

Τα όσα επακολούθησαν, και κυρίως η στάση του συντηρητικού μπλοκ προχθές στην Ευρωβουλή, έδειξαν ότι η αντίδραση της συντηρητικής ευρωπαϊκής ελίτ στην προσπάθεια της κυβέρνησης της Αριστεράς στην Ελλάδα να αμφισβητήσει τον μονόδρομο της λιτότητας είναι λυσσαλέα.

Κανείς δεν γνωρίζει αυτή τη στιγμή αν η διαπραγμάτευση θα έχει αίσια έκβαση. 

Χρειάζεται η συναίνεση της Βουλής, η αποδοχή των πιστωτών και, κυρίως, η συγκατάθεση της ελληνικής κοινωνίας. 

Σε αυτή τη φάση, χωρίς αύριο, ο καθένας μας οφείλει να σταθμίσει τη στάση του με ψυχραιμία, ιστορική ευθύνη και προοπτική.