Θερμοπύλες...

προβοκατορας (απ' τα ...μετόπισθεν)

[...] Στο κάτω-κάτω, το ξέρεις αυτό, στο είπα, δεν σου 'κανα ...ανάθεση,  σ' έβαλα  απλά συνέταιρο, σε μια "επένδυση" σ' ένα όνειρο και σε μια δικαίωση. Σ' ένα αυτονόητο όνειρο και σε μια αυτονόητη δικαίωση [...]

...σου' γραφα τα παραπάνω -μεταξύ άλλων- στις 13 Μάρτη -πότε πέρασαν κιόλας 4,5 μήνες, ρε γαμώτο;- σε μια ανάρτηση με τίτλο "στην τελική, ξέρεις κάτι; δε θέλω και πολλά λόγια. Πράξεις θέλω" (θυμήσου τα εδω)... 
Κι ύστερα... τίποτα. Μόνο λόγια, λόγια, λόγια πάλι και πράξεις ΜΗΔΕΝ. 
Το χτικιό είναι εδώ ζωντανό ...και θεριεύει ακόμα κι άλλο. Δεν θα σου πω




"με γέλασες", δεν θα σου πω "μ' εξαπάτησες", δεν θα κλάψω, δεν θα φοβηθώ. 
Θα συνεχίσω απλά να το πολεμάω... 
θα κρατάω τη σημαία ψηλά, όσο μπορώ, με τον τρόπο που μπορώ...

Κι όσοι κλάψανε χτες, μη νομίζεις ότι το' καναν από φόβο...
Το' καναν από αγανάκτηση κι από ντροπή (για σένα)  ... 
Ήταν λίγοι, μα φυλούσαν και φυλάνε ...Θερμοπυλες !!!
Κάποτε σε αισθάνονταν δίπλα τους...
Χτες, ήσουνα απέναντι, με τους ...πολλούς... 
Ήσουνα ο ...Ξέρξης και σε νικήσανε -στην πραγματικότητα-...
Εσύ το θέλησες... 
Σε εκθέσανε...
Γιατί κανένας Ξέρξης και κανένας Εφιάλτης, δε χώρεσε ποτέ στις Θερμοπύλες...