του Απόστολου Λυκεσά*
Όπως
είναι παγκοίνως γνωστό, η επένδυση, η τοποθέτηση χρημάτων σε μια
επιχείρηση προκειμένου να παραχθεί συγκεκριμένος τύπος προϊόντων
πραγματοποιείται εφόσον τηρείται μια βασική προϋπόθεση. Ότι τα χρήματα
θα δοθούν από κάποιον που τα κατέχει και ο οποίος, έχει έναν και μόνον
στόχο: να βάλει ένα ευρώ, το οποίο μέσα από την μαγική εξίσωση που
συνθέτουν η εργασία των υπαλλήλων του, η αξία χρήσης του προϊόντος που
θα παράγουν και η κατάληξη του σε μια αγορά ικανών να το αγοράσουν
καταναλωτών, θα μετατραπεί σε διπλασιασμό του, τουλάχιστον, για να μην
πω ότι
επιθυμία του είναι ο πολλαπλασιασμός του στο άπειρο.
Πιο απλά,
βάζει ένας πλούσιος λεφτά σε μια δουλειά αν, δια μέσου αυτής, καταφέρει
να γίνει πλουσιότερος.
Αυτά συμβαίνουν στον καπιταλισμό.
Οι νεοφιλελεύθεροι κονδυλοφόροι ξαμολήθηκαν χθες βράδυ στα κανάλια για να λένε με το γνωστό μελιστάλαχτο ύφος τους ότι, στην Αμερική, στη συζήτηση που είχε ο έλληνας πρωθυπουργός με τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ, ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπόρεσε να βάλει γκολ σε άδεια εστία, μετά την «μαγική» πάσα που του έκανε ο Μπίλ Κλίντον αφού προηγουμένως είχε ντριπλάρει όλη την αντίπαλη ομάδα.
Η «μαγική» πάσα του Κλίντον ήταν η ερώτηση:
«Αν δειπνήσω με ανθρώπους που αγαπούν την Ελλάδα και θα ήθελαν να επενδύσουν εκεί, που θέλετε να τους ζητήσω να επενδύσουν; Έχετε κατάλογο επιθυμητών επενδύσεων;»
Σύμφωνα με τους νεοφιλελεύθερους, ένα πλήθος πάμπλουτων παρισταμένων, τα πορτοφόλια των οποίων άγγιζαν σε αξία τα 100 δις δολάρια, περίμεναν από τον έλληνα πρωθυπουργό να έχει έτοιμο ένα «μενού» από το οποίο οι πλούσιοι θα διάλεγαν αναλόγως με την όρεξή τους, γεγονός που θα χόρταινε αυτομάτως τα παιδάκια που λιποθυμούν στα οικεία σχολεία.
Αντ’ αυτού, λένε πάντα οι ίδιοι νεοφιλελεύθεροι, ο έλληνας πρωθυπουργός «αστόχησε», και αυτό συνέβη διότι δεν είναι μαθημένος σε κάτι τέτοια κόλπα, έμαθε να παίζει σε αριστερό γήπεδο, χωμάτινο, και όχι στρωμένο με πλαστικό χορτάρι, δηλαδή αυτός ξέρει να επιτίθεται στις… Σκουριές όχι να βοηθάει σε ισοπέδωση βουνών και δασών.
Φυσικά, οι ίδιοι νεοφιλελεύθεροι, δεν λένε τι θα έπρεπε να περιλαμβάνει μια λίστα προτάσεων του έλληνα πρωθυπουργού.
Φερ’ ειπείν, μια Silicon Valley στο δέλτα του Έβρου,
μία μονάδα παραγωγής τοματοχυμού και κέτσαπ και μια άλλη παγοκολόνες πορτοκαλιού στις Σέρρες και το Άργος αντιστοίχως,
μια χαλυβουργική μονάδα στα Καμένα Βούρλα,
μια νέα ΙΚΕΑ στις παρυφές του Ολύμπου και
ένα εργοστάσιο αεροπλάνων στο Τατόι ή το Ελληνικό;
Σκεφτείτε, για μια στιγμή, να έλεγε τέτοια πράγματα ο κ. Τσίπρας τι γέλιο θα έριχναν όσοι σήμερα τον εγκαλούν.
Δεν θέλω να σκεφτώ, βέβαια, τι θα γινόταν αν τους έλεγε ότι έχω κάτι ιδέες που μπορούν να κάνουν τα ένα δολάριο που θα βάλετε, δύο, αλλά μέχρι εκεί, τα υπόλοιπα πρέπει να τα δώσετε σε φόρους για την κοινωνία και καλύτερα μεροκάματα για τους εργάτες.
Κάτι τέτοιο θα ήταν απαράδεκτο, μπολσεβίκικο, διότι όποιος βάλει ένα δολάριο θέλει να το πολλαπλασιάζει στο άπειρο, όλα τα άλλα είναι σοσιαλισμός.
Οπότε, οι φίλοι μας νεοφιλελεύθεροι, δεν λένε τίποτα, υπονοώντας ότι οι πλούσιοι του Κλίντον λεφτά έχουν αλλά τους λείπουν οι ιδέες, άμα τους δώσουμε εμείς τις ιδέες είναι έτοιμοι να μας βάλουν στον παράδεισο της ευδαιμονίας.
Ακόμη κι αν χρειαστεί να καταστρέψουν μια για πάντα τον παράδεισο του δάσους στις Σκουριές.
Αυτό που δεν πρόκειται να πουν οι νεοφιλελεύθεροι, είναι ότι περίμεναν να φερθεί ο έλληνας πρωθυπουργός σαν στρατηγός λατινοαμερικάνικης χούντας, που θα είναι έτοιμος να τους δώσει τζάμπα και τους φαντάρους οι οποίοι θα επιτηρούν τους απείθαρχους δουλοπάροικους στις μπανανοφυτείες.
Φυσικά, δεν μπαίνουν στον κόπο να εξηγήσουν γιατί τόσα χρόνια που κάνανε κουμάντο με τους εγχώριους αντιπροσώπους τους, δεν κατάφεραν να πείσουν τα πλούσια αμερικανάκια να μας φέρουν το επενδυτικό τους περίσσευμα.
Τι τους εμπόδιζε; Το ΠΑΜΕ;
Αλλά το πρόβλημα με τα εγχώρια σαΐνια είναι ότι νομίζουν, και κάποιες φορές το καταφέρνουν, να μετατρέπουν τους πολίτες της χώρας σε αμερικανάκια, που τρώνε το μεταλλαγμένο τους κουτόχορτο.
Δεν μας είπαν επίσης οι εγχώριοι νεοφιλελέδες που γνωρίζουν καλά τούτα τα πρόσωπα και ένα προς ένα μάλιστα με ξέχειλα πορτοφόλια ποιοι από δαύτους έχουν παίξει με τα ελληνικά ομόλογα και πόσα έβγαλαν πατώντας μόνο ένα πλήκτρο.
Ποιοι είναι μέτοχοι στην Γκόλντμαν Σακς και την Μέριλ Λιντς.
Τότε βέβαια θα προέκυπτε θέμα λεξιλογίου αφού οι χθεσινοί γδάρτες θα έπρεπε να ονομαστούν ιεραπόστολοι επενδυτές.
Αν σκεφτούμε λοιπόν για μια στιγμή με διαφορετικούς όρους και από μια άλλη επιστήμη, την κλασική μηχανική για παράδειγμα, εκεί θα δούμε ότι οι ελκυστές θεωρούνται σημεία, ή καμπύλες αλλά και στερεά που έλκουν ένα συγκεκριμένο φαινόμενο.
Αν ένα σώμα ταλαντώνεται, ελκυστής είναι το σημείο που το σώμα σταματά. Αν μια θάλασσα έχει μολυνθεί, ελκυστής είναι η παντελής έλλειψη ζωής.
Φέρνοντας το παράδειγμα στα μέρη και τα ζόρια μας, η ταλάντωση της οικονομίας μας λόγω των μνημονίων τείνει προς το μηδέν, οπότε δεν είναι δυνατό να προτείνεται ως λύση ένας Σκουριασμένος θανατηφόρος ελκυστής.
Θα ήταν πράγματι καταστροφικό αν έβαζε τέτοιο αυτό-γκολ ο σημερινός έλληνας πρωθυπουργός.
*Ακούστε ζωντανά στο "Κόκκινο 93,4" την εκπομπή "Ορθά- Κοφτά"
με τον Απόστολο Λυκεσά Δευτέρα- Παρασκευή 11:00-12:00
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου