ΑκροΝΔεξιά

Ένας δημοκρατικός πολίτης θα έβλεπε τον Κασιδιάρη στο δρόμο...
και θα άλλαζε πεζοδρόμιο. Ο Κυριάκος τον χτυπάει στην πλάτη… 

Γιατί μας φαίνεται απίστευτο που ο Κυριάκος Μητσοτάκης αγκαλιάζει τον εκπαιδευτή των Χρυσαυγιτών Ηλία Κασιδιάρη;  
Γιατί μας φαίνεται περίεργο που βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, αντί να βγουν έξω από την αίθουσα την ώρα της ψηφοφορίας για χρυσαυγίτη αντιπρόεδρο της βουλής, έμειναν μέσα και υπερψήφισαν;

Δεν υπάρχουν σύννεφα πια για πέσει κανείς από αυτά.

Τα σκόρπισε ο Μπαλτάκος, 

η Ντόρα που χαζογελά με τον Μιχαλολιάκο, 

ο Σαμαράς που φωτογραφίζεται περήφανος στο φράκτη του Έβρου.

Δεξιά και Ακροδεξιά ειναι σήμερα δύο παραπόταμοι που εκβάλλουν στο ίδιο ποτάμι. 

Την ΑκροΝΔεξιά. 

Βορίδης και Μιχαλολιάκος, Κασιδιάρης και Άδωνις, Λαγός και Πλεύρης. 

Πόσο απέχουν σαν φυσιογνωμίες, σαν αισθητική, σαν πολιτική λογική;

Οι χώροι ήταν όμοροι πάντα. 

Πολιτικές αποφάσεις κρατούσαν τα σύνορα ψηλά.

Η απόφαση του Κωνσταντίνου Καραμανλή να διαχωρίσει τη θέση του από την ΕΠΕΝ το 1974.

Η απόφαση του Κώστα Καραμανλή να διαχωρίσει τη θέση του από το ΛΑΟΣ το 2004.

Το θυμάστε το «εγώ δεν συνεργάζομαι με τα άκρα», ακόμη κι όταν θα χρειαζόταν ενδεχομένως τις ψήφους τους;

Ο Σαμαράς, φοβικός, μικρός, προερχόμενος από τη δική του «πολιτική έρημο», άνοιξε διάπλατα τις πόρτες. 

Κουτσοί, ναζί στον Άγιο Παντελεήμονα. 

Οι αγκαλίτσες, τα γελάκια και οι φιλικές ψήφοι δεν είναι παρά εκδηλώσεις συμπάθειας ανθρώπων που δεν έχουν τίποτα να  χωρίσουν.

του Νίκου Μωραΐτη 

altsantiri.gr