Η Ελλάδα δεν είναι για... κλωτσιές 

Ένας ρατσιστής μπορεί να χαρακτηρίσει μια ολόκληρη κοινωνία; 
Ναι, αν η κοινωνία δεν αντιδράσει άμεσα και έμπρακτα.
Δεν αρκεί να οργιζόμαστε. 
Δεν φτάνει μόνο να θυμώνουμε.
Εκτός αν θέλουμε όλοι να χαρακτηριστούμε από τον ρατσιστή αστυνομικό που κλωτσάει τους πρόσφυγες έτσι γιατί "είναι εξουσία και οι πρόσφυγες είναι το τίποτα".
Η ΕΛ.ΑΣ πρέπει να κάνει αυτό που αρμόζει στην περίσταση άμεσα, χωρίς χρονοτριβή.
Αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο, αλλά είναι μόνο το ένα σκέλος της φρικτής αυτής εικόνας ντροπής από το στρατόπεδο προσφύγων στη Μόρια της Μυτιλήνης, που έτσι κι αλλιώς θα κάνει τον γύρο του κόσμου.

Το άλλο σκέλος είναι αυτό που πρέπει να πράξουμε όλοι ως κοινωνία.
Να αναδείξουμε την Ελλάδα που θέλουμε, δηλαδή να αποδείξουμε ότι είμαστε μια βαθιά ανθρωπιστική κοινωνία.
Η οικονομική κρίση δεν είναι άλλοθι για να ξυπνήσει η χρυσαυγίτικη λογική, είναι ευκαιρία να δείξουμε την αλληλεγγύη μας σε όσους έχουν ανάγκη.
Ο φούρναρης στην Κω που μοιράζει καθημερινά ψωμί στους πρόσφυγες είναι το παράδειγμα. 
Γιατί φροντίζει τα θύματα.
Η συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας μας δεν ήταν ποτέ με τους θύτες. 
Δεν ήταν με τον δουλέμπορο και δεν ήταν με την εικονολήπτρια από την Ουγγαρία που έβαζε ρατσιστική τρικλοποδιά στον πρόσφυγα από τη Συρία που κρατούσε στην αγκαλιά τον μικρό γιο του.
Τι καλύτερο λοιπόν από τη μια να αποδοθούν οι ευθύνες στον αστυνομικό και από την άλλη να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας και να σταθούμε στο πλευρό όχι μόνο των θυμάτων του αστυνομικού, αλλά όλων των προσφύγων;
 
Όλα τα σημαντικά θέματα δεν είναι ζήτημα χρημάτων. 
Είναι ζήτημα πολιτικής στάσης.
Κι αυτό δεν είναι μια πρόκληση που αντιμετωπίζει μόνο η χώρα μας, αλλά όλη η Ευρώπη.
Η λογική του φράκτη οδηγεί σε πτώματα που ξεβράζονται στις ακτές.
Δεν πρέπει να απαντήσει μόνο η Ελλάδα, πρέπει να απαντήσει ολόκληρη η Ευρώπη.
Είμαστε με τον συνταξιούχο που πήγε χθες τα 400 ευρώ από τη σύνταξή του να βοηθήσει στο Γαλάτσι τους πρόσφυγες ή με τον νταή αστυνομικό;
Ας το αποδείξουμε...