Δεν συμφωνώ με τον φράχτη. Θέλω να πέσει ο φράχτης.
Αλλά το πρόβλημα, πέρα από τη σημειολογία του, δεν είναι ο φράχτης.
Το σύνθημα: "να πέσει ο φράχτης, για να μην πνίγονται οι πρόσφυγες στο Αιγαίο" γίνεται δεκτό, ισχύει όμως, μόνο κατά το πρώτο σκέλος του.
Και εξηγούμαι: Και να πέσει, οι πρόσφυγες -δυστυχώς- θα συνεχίζουν να πνίγονται στο Αιγαίο. Είναι, όσο πολύ τραγικό, άλλο τόσο και πολύ απλό: δεν υπάρχει κανείς Σύριος πρόσφυγας απέναντι,
απέναντι από τον φράχτη, δηλαδή...
Οι Τούρκοι, δεν τους αφήνουν και δεν θα τους αφήνουν, να περάσουν από το Βόσπορο, ώστε να φτάσουν στον φράχτη, έτσι ώστε να γίνεται χερσαία -και αναίμακτη- είσοδος στην Ελλάδα.
Τους θέλουν να περνάνε από το Αιγαίο, να το διασχίζουν και να πνίγονται όσο γίνεται πιο πολλοί !
(παρένθεση: οι Έλληνες νησιώτες γνωρίζουν, έχουν δει με τα μάτια τους, τα σκάφη του Λιμενικού της Τουρκίας, να συνοδεύουν τις λέμβους με τους πρόσφυγες μέχρι τα θαλάσσια σύνορα και μετά να δημιουργούν με τις κινήσεις τους τους "κατάλληλους" κυματισμούς, ώστε να ...βυθιστούν ...πιο εύκολα !)
Τα παραπάνω, δεν είναι σοβινιστικές απόψεις, μακριά από μένα, είναι απλά, η εφαρμογή της Τούρκικης διπλωματίας:
οι Τούρκοι, θέλουν να θέσουν θέμα κοινής περιφρούρησης στο Αιγαίο και αργότερα και θέμα ίσων δικαιωμάτων στο Αιγαίο...
Συνοψίζω: Ο φράχτης να πέσει, αλλά δεν είναι το κυρίως πρόβλημα.
Το πρόβλημα είναι, πως η Τουρκία θα σταματήσει τα θέματα με το Αιγαίο και πως οι Ευρωπαίοι θα την πείσουν, να κάνει το αυτονόητο:
Η αξιολόγηση να γίνεται στην Τουρκία από ανεξάρτητη ευρωπαϊκή αρχή, πλοία να παραλαμβάνουν τους πρόσφυγες κατευθείαν από εκεί και σε συνεργασία με την Ελλάδα να στέλνονται -άμεσα- στη χώρα προορισμού τους.
*π: ο Γιατρός, είναι ...δόκιμος συνεργάτης του blog.
Και θα είναι, όσο -πέρα από τις απόψεις του- στέλνει τα κείμενά του, σαν ...ιατρική συνταγή
και χρειάζονται μισή ώρα "επεξεργασία", για ν' αναρτηθούν...
Αλλά το πρόβλημα, πέρα από τη σημειολογία του, δεν είναι ο φράχτης.
Το σύνθημα: "να πέσει ο φράχτης, για να μην πνίγονται οι πρόσφυγες στο Αιγαίο" γίνεται δεκτό, ισχύει όμως, μόνο κατά το πρώτο σκέλος του.
Και εξηγούμαι: Και να πέσει, οι πρόσφυγες -δυστυχώς- θα συνεχίζουν να πνίγονται στο Αιγαίο. Είναι, όσο πολύ τραγικό, άλλο τόσο και πολύ απλό: δεν υπάρχει κανείς Σύριος πρόσφυγας απέναντι,
απέναντι από τον φράχτη, δηλαδή...
Οι Τούρκοι, δεν τους αφήνουν και δεν θα τους αφήνουν, να περάσουν από το Βόσπορο, ώστε να φτάσουν στον φράχτη, έτσι ώστε να γίνεται χερσαία -και αναίμακτη- είσοδος στην Ελλάδα.
Τους θέλουν να περνάνε από το Αιγαίο, να το διασχίζουν και να πνίγονται όσο γίνεται πιο πολλοί !
(παρένθεση: οι Έλληνες νησιώτες γνωρίζουν, έχουν δει με τα μάτια τους, τα σκάφη του Λιμενικού της Τουρκίας, να συνοδεύουν τις λέμβους με τους πρόσφυγες μέχρι τα θαλάσσια σύνορα και μετά να δημιουργούν με τις κινήσεις τους τους "κατάλληλους" κυματισμούς, ώστε να ...βυθιστούν ...πιο εύκολα !)
Τα παραπάνω, δεν είναι σοβινιστικές απόψεις, μακριά από μένα, είναι απλά, η εφαρμογή της Τούρκικης διπλωματίας:
οι Τούρκοι, θέλουν να θέσουν θέμα κοινής περιφρούρησης στο Αιγαίο και αργότερα και θέμα ίσων δικαιωμάτων στο Αιγαίο...
Συνοψίζω: Ο φράχτης να πέσει, αλλά δεν είναι το κυρίως πρόβλημα.
Το πρόβλημα είναι, πως η Τουρκία θα σταματήσει τα θέματα με το Αιγαίο και πως οι Ευρωπαίοι θα την πείσουν, να κάνει το αυτονόητο:
Η αξιολόγηση να γίνεται στην Τουρκία από ανεξάρτητη ευρωπαϊκή αρχή, πλοία να παραλαμβάνουν τους πρόσφυγες κατευθείαν από εκεί και σε συνεργασία με την Ελλάδα να στέλνονται -άμεσα- στη χώρα προορισμού τους.
*π: ο Γιατρός, είναι ...δόκιμος συνεργάτης του blog.
Και θα είναι, όσο -πέρα από τις απόψεις του- στέλνει τα κείμενά του, σαν ...ιατρική συνταγή
και χρειάζονται μισή ώρα "επεξεργασία", για ν' αναρτηθούν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σου.
Μην ξεχνάς, ότι τα σχόλια, υπάρχουν για έκφραση γνώμης, άποψης, διάλογο και ακόμη για ιδέες και προτάσεις.
Εννοείται ότι εδώ δε βρίζουμε και δεν προσβάλλουμε κανέναν, κυρίως τους συνομιλητές μας, που είναι απλοί πολίτες, σαν εμάς.
Πάντως, αν κάτι «πάει στραβά», η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Αν κρίνεις ότι θα συμμετέχεις με σχόλια σ’ αυτό το blog, καλό είναι (όχι υποχρεωτικό πάντως), να χρησιμοποιείς ένα ψευδώνυμο, για να «γνωριζόμαστε» και να συζητάμε καλύτερα…
ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑΣ