της Κατερίνας Ακριβοπούλου
Και όμως η μουρμούρα στη Ν.Δ. είναι πιο δυνατή από τον τεχνητό σεισμό που προκαλούν τα εντεταλμένα κανάλια και δίκτυα της Κυριακομάνιας… Μπορεί ακόμη να μην εκδηλώνεται ανοιχτά και επισήμως η δυσαρέσκεια των «κανονικών» κεντροδεξιών, για την τοποθέτηση του Άδωνι στη θέση του αντιπροέδρου, αλλά οι κραυγές και οι ψίθυροι στα σαλόνια και τα… αλώνια προαναγγέλλουν μια έντονη αντιπαράθεση στο εσωτερικό… Οι αναγκαστικές συμμαχίες που διαμορφώθηκαν στο διάστημα ανάμεσα στην πρώτη και τη δεύτερη εσωκομματική αναμέτρηση, ήταν αμιγώς καιροσκοπικές
και ως εκ τούτου δύσκολο να εδραιωθούν, όσο και αν η διεκδίκηση της εξουσίας είναι ουσία συγκολλητική…
Με τον Άδωνι καπέλο σε όλους,
τους καραμανλικούς σε λευκή απεργία,
την Ντόρα σε σχέση οργής με τον μικρό που της πήρε το θρόνο,
τον Χατζιδάκι να θεωρεί εαυτόν ριγμένο σε ο,τι αφορά τις αρμοδιότητες του,
τον Τζιτζικώστα έξαλλο επειδή θεωρεί ότι δεν πήρε στη μοιρασιά αυτά που θα ήθελε,
τον Σαμαρά να ζητεί διαρκώς ανταλλάγματα για τη στήριξη
και τη μισή κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ. παγωμένη εξ’ αρχής,
η κατάσταση περιγράφεται από τους γνωρίζοντες, με την εύγλωττη φράση «της Κυριακής χαρά και της Δευτέρας λύπη»…
Στο ιδεολογικό πεδίο, ο συγκερασμός ακροδεξιάς και νεοφιλελευθερισμού είναι ένα μίγμα αφηγήσεων και πρακτικών, οι οποίες έχουν ηττηθεί πολιτικά και παραμένουν μειοψηφικές τόσο στην κοινωνία όσο και στους κόλπους της ευρύτερης παράταξης…
Επίσης ξέρουν καλά ότι αν αποκαλυφθούν οι μεθοδεύσεις που οδήγησαν στη νίκη (ψήφισαν οι… ταυτότητες λένε όσοι γνωρίζουν από μέσα την κατάσταση), τα πράγματα μπορεί να αντιστραφούν από τη μια στιγμή στην άλλη…
Αυτό το κλίμα προσπάθησαν να αναχαιτίσουν οι πρώτες δημοσκοπήσεις, αναγορεύοντας τον Κυριάκο σε νέο Μεσσία που σαρώνει και προκαλώντας μέθη στα τρόλ όλων των βαθμίδων και αποχρώσεων…
Ο Κούλης που τώρα έγινε Κυριάκος, όπως ο Γιωργάκης αναβαπτίσθηκε σε μια νύχτα σε Γιώργο Παπανδρέου, έχει ένα κοινό σημείο με τον ΓΑΠ.
Παιδιά του σωλήνα και τα δύο, απαξιωμένα για χρόνια ακόμη και από την ίδια τους την οικογένεια, μπήκαν στο αρχηγικό παιχνίδι με εξωσωματική γονιμοποίηση και μόνη προίκα το όνομα…
Στην περίπτωση του πρώην Κούλη δε, το οικόσημο δεν έχει τη δημοφιλία που κουβαλούσε για δεκαετίες το όνομα Παπανδρέου –μάλλον το αντίθετο κιόλας– με αποτέλεσμα αυτό που μοιάζει σ΄αυτή τη φάση με υγιεινό περίπατο, να μπορεί να μετατραπεί από τη μια στιγμή στην άλλη, σε ανώμαλη προσγείωση…
Εν τω μεταξύ θα απολαμβάνουμε τον Άδωνι πολέμιο του λαϊκισμού,
τον Μητσοτάκη εχθρό της αναξιοκρατίας,
τον Σταύρο Θεοδωράκη να αγωνιά μη χάσει την αρχηγία από τον Χάρη Θεοχάρη
και το Βενιζέλο να μη βλέπει την ώρα να αναλάβει τη Ν.Δ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου