Υπηρέτες τηλεοπτικών αφεντάδων / Απροκάλυπτη στήριξη καναλαρχών
Όλα τα μέσα για να συνεχιστεί το μόνιμο καθεστώς διαπλοκής, το οποίο χτίστηκε πάνω στην προσωρινότητα του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των τηλεοπτικών σταθμών, χρησιμοποιούν τα κόμματα (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ) που επί δεκαετίες ωφελήθηκαν από αυτό το καθεστώς, αλλά και κόμματα που οφείλουν την ύπαρξή τους ή ελπίζουν να επιβιώσουν με την εύνοια των αφεντικών της ενημέρωσης - επικοινωνίας. Αφού
αντιτάχθηκαν -με εξαίρεση το ΠΑΣΟΚ- στον νόμο για τα ΜΜΕ και τορπίλισαν τη συγκρότηση νόμιμου και αξιόπιστου ΕΣΡ με πρόσχημα τον καθορισμό του αριθμού των αδειών από τον υπουργό Επικρατείας Ν. Παππά, χθες πολέμησαν λυσσαλέα και την τροπολογία που αναθέτει τη σχετική αρμοδιότητα στο Κοινοβούλιο.
Ορισμένοι δε, με γνωστή ευαισθησία στο θέμα, όπως οι κ. Βενιζέλος και Λοβέρδος, προεξόφλησαν ότι ο διαγωνισμός για τη χορήγηση μόνιμων τηλεοπτικών αδειών δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ. Στο πλευρό τους οι Άδ. Γεωργιάδης, Μ. Βορίδης, Β. Λεβέντης και Χ. Θεοχάρης.
Διαβάστε σχετικά:
Λόλα, να μια μεταρρύθμιση
Αν άνοιγε κανείς χθες τυχαία το Κανάλι της Βουλής και έπεφτε στη συζήτηση στην ολομέλεια, και μάλιστα αν τύχαινε να παρακολουθεί τοποθετήσεις βουλευτών της αντιπολίτευσης, θα έμενε με την εντύπωση ότι οι Τούρκοι πέρασαν τα Τέμπη και κατεβαίνουν ασταμάτητοι προς την Αθήνα.
Ή ότι συνέβη -ή έστω σοβεί- κάποια άλλη μείζων εθνική καταστροφή.
Και όμως η Βουλή δεν συζητούσε παρά το θέμα της αδειοδότησης των τηλεοπτικών καναλιών και τον τερματισμό ενός καθεστώτος αδιαφάνειας και ημιπαρανομίας που διαρκεί ήδη 25 χρόνια. Και έχει οδηγήσει σε αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ ονομάζει κυριαρχία του τριγώνου της διαπλοκής, ενός τριγώνου με κορυφές τις κυβερνήσεις, τις τράπεζες και τα κανάλια.
Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο αν κάποιος δεν γνώριζε την ελληνική πολιτική πραγματικότητα των τελευταίων δεκαετιών, θα δυσκολευόταν να καταλάβει τις ύβρεις, τους θρήνους και τις απειλές που εκτόξευαν αμετροεπώς χθες οι ομιλητές, κυρίως εκ μέρους της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ.
Αντιθέτως, όποιος είναι έστω και στοιχειωδώς εξοικειωμένος με τα ελληνικά πράγματα καταλαβαίνει ότι το πολιτικό μπλοκ της διαπλοκής που διαφέντευε τη χώρα επί δεκαετίες αντιδρά γιατί χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του.
Και οι μάσκες πέφτουν: Τα κανάλια μας δεν θα τα πειράξει κανείς.
Ούτε την Digea μας. Είναι δικά μας.
Τα έχουμε χτίσει δανειάκι προς δανειάκι, εργολαβία προς εργολαβία, μεγάλο έργο προς μεγάλο έργο.
Και έχουμε χτίσει και πολιτικές καριέρες εκεί, στο στασίδι.
Ο νόμος για τα τηλεοπτικά κανάλια επιχειρεί να ρυθμίσει το άναρχο τοπίο με διαφάνεια, με υγιή οικονομικά, με εργασιακές σχέσεις, με τα μίνιμουμ δηλαδή που θα ίσχυαν ως απαίτηση για κάθε επιχείρηση, πολλώ μάλλον για μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν ρόλο και ως λειτουργοί της ενημέρωσης.
Και μάλιστα με διαδικασία αδειοδότησης που δεν θα είναι υπόθεση της κυβέρνησης, αλλά εμπλέκονται σ' αυτήν αποφασιστικά η Βουλή και το ΕΣΡ.
Ο νόμος αυτός αποτελεί τελικά μια στοιχειώδη και πολύ καθυστερημένη μεταρρύθμιση, αυτό που κάποιος θα χαρακτήριζε "αστικό εκσυγχρονισμό".
Αυτά βέβαια είναι ψιλά γράμματα και τους εγχώριους εκσυγχρονιστές και φιλελεύθερους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου