Διαβάζω πως «η σαμαρική πτέρυγα της ΝΔ, εκβιάζει και αποδεικνύεται αγκάθι στα δεξιά πλευρά του Κυριάκου Μητσοτάκη, καθώς, αν και πολλά στελέχη της σκληρής δεξιάς στήριξαν στο δεύτερο γύρο τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ζητούν λόγο και ρόλο στη διαμόρφωση των θέσεων του κόμματος». Και τούτο, το κάνει μέσω του Τάκη Μπαλτάκου.
Για την ιστορία, ο Μπαλτάκος υπήρξε Γενικός Γραμματέας της κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά. Αναγκάστηκε σε παραίτηση, όταν το φως της δημοσιότητας είδαν διάλογοί του, σε απολύτως φιλικό κλίμα, με βουλευτή των ναζί, στους οποίους
απεκάλυπτε «σημαία και τέρατα» για το πώς ασκούσε την εξουσία ο Σαμαράς, πώς επηρέαζε τη Δικαιοσύνη και πολλά άλλα.
Αν και στενός του φίλος επί τριάντα χρόνια και σχεδόν συν- πρωθυπουργός, ο Σαμαράς, με μισή καρδιά, αναγκάστηκε να τον απομακρύνει.
Κάνοντας, μάλιστα, το πανελλήνιο να γελάσει, όταν ισχυρίστηκε, μέσω «κύκλων», ότι «ο Μπαλτάκος είχε προσωπική ατζέντα».
Υποδυόμενος, όμως, την «πάπια», στις σοβαρότατες αποκαλύψεις που ο Μπαλτάκος έκανε για αυτόν, στον ναζί ομοϊδεάτη του.
Ο Σαμαράς, τυπικά τουλάχιστον, στήριξε τον Μητσοτάκη για την προεδρία της ΝΔ.
Δύσκολο να πιστέψεις κάτι τέτοιο αλλά τυπικά, αυτό έγινε.
Βέβαια, η αρχική επιλογή Σαμαρά, ως γνωστόν, ήταν ο Άδωνις Γεωργιάδης -τόσο πολύ κατέβασε τον πήχη για το κόμμα- αλλά αφού ο εκλεκτός του δεν τα κατάφερε, με μισή καρδιά στήριξε Μητσοτάκη.
Όχι, όμως, για πολύ, όπως αποδεικνύεται.
Κι εδώ που τα λέμε, το αντίθετο θα ισοδυναμούσε με θαύμα.
Αναφέροντας με παράπονο ότι «ο κ. Μητσοτάκης κινείται αποφασιστικά προς το κέντρο» ο Μπαλτάκος εκτίμησε ότι «υπάρχει η ανάγκη να δημιουργηθεί αμιγώς δεξιό κόμμα».
Μάλιστα, για να το κάνει πιο συγκεκριμένο το θέμα, πρότεινε και τον αρχηγό του.
«Δεν πρέπει να είναι πολιτικός κατά την άποψή μου, τουλάχιστον όχι εν ενεργεία, έχει πέσει η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος με τόσα χρόνια μνημόνιο» είπε, προτείνοντας ως επικεφαλής του, και τον πρώην υπηρεσιακό υπουργό Εθνικής Άμυνας, Φράγκο Φραγκούλη.
Εδώ να πούμε, αν δεν μας απατά η μνήμη μας, ότι το ίδιο πρόσωπο, είχε προτείνει για αρχηγό του κόμματός του, και εκείνος ο… εθνοσωτήρας, Αρτέμης Σώρρας.
Τίποτα, όμως, δεν είναι τυχαίο και ούτε επιφανειακό στον καβγά της ακρο-δεξιάς πολυκατοικίας.
Ο μικρός Μητσοτάκης, που δεν είναι όσο ακρο-δεξιός θα το θέλανε τα απομεινάρια της Χούντας και των βασιλοφρόνων της Συγγρού, έγινε μεν πρόεδρος αλλά κάθεται σε ένα ακρο-δεξιό πήλινο πόδι.
Αναγκάστηκε- αυτό τουλάχιστον θέλουμε να πιστεύουμε- να συμμαχήσει με τον Γεωργιάδη, προκειμένου να επικρατήσει του Μειμαράκη.
Τα κατάφερε αλλά αυτό (θα) έχει το κόστος του.
Είτε λοιπόν θα «χορέψει» στο ρυθμό που θα δίνει ο Σαμαράς στα «κουταβάκια» του, τουτέστιν ακροδεξιά, εθνικιστικά, ομοφοβικά, μισαλλόδοξα είτε θα εκβιάζεται διαρκώς.
Ο Μπαλτάκος και οι δηλώσεις αυτές, είναι απλώς το πρελούδιο.
Ο Σαμαράς δεν ξεχνά.
Και, ακόμα πιο δύσκολα να χωνέψει ότι ουσιαστικά έχασε το κόμμα από έναν Μητσοτάκη.
του Niko Ago altsantiri.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου