Η ΑΥΓΗ. Καμία μείωση στις κ. συντάξεις / Η έξοδος από την κρίση έχει ένα δρόμο

Καμία μείωση στις κύριες συντάξεις: Σύγκλιση θέσεων κυβέρνησης - δανειστών / Χάσμα απόψεων στα κόκκινα δάνεια, παραμένει η διαφορά ως προς το ύψος του αφορολόγητου

Σημαντικό βήμα για την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης αποτελεί η χθεσινή σύγκλιση θέσεων κυβέρνησης - δανειστών για το ασφαλιστικό και ειδικότερα η διαφαινόμενη συμφωνία για διατήρηση των κύριων συντάξεων, αν και οι διαφορές σε άλλα κρίσιμα ζητήματα, όπως το ύψος του αφορολόγητου ορίου για μισθωτούς και συνταξιούχους ή τα τραπεζικά δάνεια που θα πωλούνται σε ξένα funds, καθιστούν κάθε πρόβλεψη παρακινδυνευμένη. Οι διαφορές που υπάρχουν θα επιχειρηθεί να γεφυρωθούν σε νέες συναντήσεις των αρμόδιων υπουργών με τους εκπροσώπους των θεσμών αύριο. Ως προς το αφορολόγητο, κατά τη χθεσινή συνάντηση το ΔΝΤ επέμεινε

στην πρότασή του να κυμανθεί στα 7.000 - 8.000 ευρώ, έναντι της ελληνικής πρότασης για 9.500 ευρώ, η οποία φαίνεται να τυγχάνει και της αποδοχής των Ευρωπαίων.

Η έξοδος από την κρίση έχει ένα δρόμο

Οι επόμενες ημέρες είναι κρίσιμες, καθώς πρέπει να μπει τέλος στα δύο πειράματα που εξακολουθούν να εκτελούνται στο σώμα αυτής της χώρας. 

Μιλάμε για το χειρουργείο της λιτότητας και την παγίδα με τους παγιδευμένους πρόσφυγες. 

Ώς το τέλος αυτής της εβδομάδας, αν όχι μέχρι αύριο, πρέπει να έχουμε αποφάσεις που να κλείνουν αυτές τις δύο παρενθέσεις. 

Στα θέματα της οικονομίας, όλα έδειχναν ότι οδεύουμε στις τελικές συμφωνίες με αμοιβαίους συμβιβασμούς. 

Στο προσφυγικό, ο πρωθυπουργός έχει ξεδιπλώσει τις προτάσεις και έχει ασκήσει τις πιέσεις σε όλα τα πολιτικά επίπεδα.

Η χώρα έχει ανάγκη από όσο το δυνατόν σταθερότερο περιβάλλον, ώστε να ξέρει πλέον ο καθένας τους κανόνες μέσα από τους οποίους πρέπει να κινηθεί, να σχεδιάσει και να υλοποιήσει τις δράσεις του. 

Θα είναι λάθος, κάποιοι να σταθούν μόνο σε νούμερα ή επιβαρύνσεις, πριν ξεδιπλωθούν οι προσπάθειες για την ανάπτυξη.

Και για να γίνει αυτό περισσότερο κατανοητό, η περίοδος της αυστηρής κηδεμονίας, όπως την όριζε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών και την αποδέχτηκαν Παπανδρέου, Παπαδήμος και Σαμαράς με Βενιζέλο, έχει αφήσει πίσω της ερείπια. 

Ερείπια οικονομικά, ερείπια κοινωνικά. 

Η χώρα μας έκανε ρεκόρ ανεργίας ωθώντας τους οικονομολόγους να μιλούν για φαινόμενο που μόνο σε συνθήκες πολέμου έχει παρατηρηθεί. 

Η ανεργία δεν είναι σκέτο νούμερο ή ποσοστό. 

Όταν από 1.174.658 καταγεγραμμένους ανέργους (στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ) σήμερα το 74,3% είναι μακροχρόνια άνεργοι, δηλαδή δεν μπορούν να βρουν οποιαδήποτε δουλειά, μιλάμε για μεγάλο ανθρώπινο πόνο. 

Όταν ένα στα δύο νοικοκυριά (σύμφωνα με το ΙΝΕ - ΓΣΕΕ) ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και μάλιστα το 20,9% των νοικοκυριών αδυνατούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, υπάρχει ανάγκη εθνικού συναγερμού και συστράτευσης για την αντιμετώπιση αυτής της πρωτοφανούς ανθρωπιστικής κρίσης.

Αυτό είναι και το στοίχημα της κυβερνώσας Αριστεράς. 

Έγινε κυβέρνηση από το πουθενά, ως ανάγκη των καιρών, με εντολή να σώσει τη χώρα. 

Την επέλεξε η πλειονότητα του ελληνικού λαού εκτιμώντας ότι ο δικομματισμός σάπισε εγκληματώντας στις πλάτες των Ελλήνων. 

Και για να βγει η χώρα από αυτή την πρωτοφανή κρίση, ένας μόνο δρόμος υπάρχει. 

Η ανάπτυξη, δηλαδή η αύξηση του παραγόμενου πλούτου και η δίκαιη αναδιανομή του. 

Χωρίς ανάπτυξη, χωρίς πρόοδο σε όλους τους παραγωγικούς τομείς, ανακατανέμοντας τη φτώχεια, δεν μπορεί να λύσεις κανένα πρόβλημα. 

Θα είναι τεράστιας σημασίας ανάσα να μπούμε επιτέλους σε ομαλή περίοδο χωρίς εκπλήξεις. 

Η σταθερότητα ήταν, είναι και θα είναι πάντα το γόνιμο έδαφος για να δουλέψεις και να αυξήσεις την παραγωγικότητα. 

Το παλαιό σύνθημα "θέλουμε δουλειά και όχι ανεργία", σήμερα είναι περισσότερο επίκαιρο από ποτέ.