Η ΑΥΓΗ. Στο αμήν με το ΔΝΤ / Καλά με τους κανόνες, αλλά με την ερμηνεία τους;

Η αδιάλλακτη στάση του ταμείου ναρκοθετεί τη διαπραγμάτευση

*Μετά το Eurogroup της 7ης Μαρτίου οι επικεφαλής των θεσμών στην Αθήνα

*Σύγκλιση με Ευρωπαίους για δημοσιονομικό κενό και φορολογικό

Οι διαφορές μεταξύ των δανειστών και ιδιαίτερα οι εξωπραγματικές αξιώσεις του ΔΝΤ σε μια σειρά θεμάτων, με κραυγαλέα την εκτίμηση για δημοσιονομικό κενό 4 δισ. το 2016 και συνολικά 9δισ. (Τόμσεν) μέχρι το 2019, που ισοδυναμούν με άλλο ένα Μνημόνιο, απειλούν με εκτροχιασμό τη διαπραγμάτευση και επιβαρύνουν την κατάσταση για όλη την Ευρώπη. Είναι χαρακτηριστικό ότι η έλευση των επικεφαλής των θεσμών στην Αθήνα για το τελικό στάδιο της διαπραγμάτευσης, παρ' ότι η κυβέρνηση υπέβαλε συμπληρωματικές προτάσεις και πέτυχε προσέγγιση με την ευρωπαϊκή πλευρά σε αρκετά θέματα, μετατέθηκε για μετά τις 7 Μαρτίου, οπότε θα συγκληθεί το Eurogroup, αλλά και η ευρωτουρκική

σύνοδος για το προσφυγικό. Και αυτό παρά την επισήμανση του ίδιου του ΔΝΤ ότι τον Μάρτιο λήγουν ομόλογα 1,8 δισ. ευρώ, με συνέπεια να δυσχεραίνεται η εξυπηρέτηση των ταμειακών υποχρεώσεων του Δημοσίου από τον Απρίλιο και να γίνεται ορατός ο κίνδυνος πισωγυρίσματος για όλους.

Καλά με τους κανόνες, αλλά με την ερμηνεία τους τι γίνεται;

Ο Μάρτιος είναι κυριολεκτικά ο πλέον κρίσιμος μήνας για την εφαρμογή της συμφωνίας της χώρας με τους τέσσερις θεσμούς. Μιας συμφωνίας που έχει υπογραφεί από τις δύο πλευρές και έχει εγκριθεί από το ελληνικό κοινοβούλιο. Όμως αυτή η συμφωνία καθυστερεί. Και καθυστερεί όχι επειδή οι λεπτομέρειες που απομένουν να ρυθμιστούν με την Κομισιόν και την ΕΚΤ είναι ανυπέρβλητες. Καθυστερεί κυρίως, για να μην πούμε αποκλειστικά, από τη στάση του ΔΝΤ, που χωρίς τη ρύθμιση του χρέους τώρα δεν δέχεται τις ρυθμίσεις και τα νούμερα που έχουν δεχθεί οι ευρωπαϊκοί θεσμοί.

Να τα πούμε και με αριθμούς. Η ελληνική κυβέρνηση και η Κομισιόν έχουν προσεγγίσει το δημοσιονομικό κενό για το 2016 περί το 1,1% του ΑΕΠ. Όμως η εκτίμηση του ΔΝΤ κάνει λόγο για 2,3% (4 δισ. ευρώ) του ΑΕΠ και μάλιστα, αν δεν καλυφθούν αυτά τα κενά με φορολογικά μέτρα, απειλούνται οι στόχοι για πρωτογενή πλεονάσματα. 

Πώς λύνεται αυτή η διαφορά; Λύνεται μόνο με την αποφασιστική στάση των Ευρωπαίων, μόνο που πρέπει να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να αναγνωρίσουν ότι θέλουν επιτέλους να κλείσει αυτό το απάνθρωπο πείραμα που δοκίμασαν στην Ελλάδα. Και μάλιστα σε στιγμές που ένα δεύτερο πείραμα (προσφυγικό), με ευθύνη της Δύσης, πνίγει τη χώρα που είχε την τύχη να βρίσκεται στην ανατολική πύλη της Ε.Ε.

Αυτό το κατάλαβε μέχρι και ο άκαμπτος Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος δηλώνει πλέον ότι πρέπει να κλείσει το ταχύτερο δυνατόν η αξιολόγηση για να μην βρεθεί η Ελλάδα πάλι στα πρόθυρα χρεοκοπίας. Η αξιολόγηση και οι χρηματοδοτήσεις από τη συμφωνία καθυστερούν τόσο πολύ, με συνέπεια να στερέψουν πάλι επικίνδυνα τα ταμεία του ελληνικού κράτους, που έχει να πληρώσει μέχρι το τέλος του Ιουνίου δανειακές υποχρεώσεις ύψους 5,5 δισ. ευρώ. Και για να γίνουμε συγκεκριμένοι, αν δεν βρεθεί οριστική λύση στη συμφωνία θεσμών και Ελλάδας μέσα στον Μάρτιο, η κρίση θα λάβει επικίνδυνες διαστάσεις, όχι μόνο σε αυτή την ευρωπαϊκή άκρη.

Ήδη το προσφυγικό απειλεί την ευρωπαϊκή ενότητα και, αν στην επικείμενη σύνοδο κορυφής την 7η Μαρτίου δεν παρθούν γενναίες αποφάσεις, η Ευρώπη θα δοκιμαστεί σκληρά και θα απειληθεί το μέλλον της - με τη σημερινή μορφή και τους σημερινούς κανόνες, τους οποίους η κάθε χώρα ερμηνεύει όπως θέλει. Η υποκρισία με τις ερμηνείες των συμφωνιών, ειδικά σε ό,τι αφορούν την Ελλάδα, τράβηξαν πολύ και έφεραν τον ελληνικό λαό στο μη παρέκει. Οι ερμηνείες και οι πονηριές για την εξασφάλιση εθνικών πλεονεκτημάτων μέσα στην ίδια πολυκατοικία εξάντλησαν τα όριά τους και τώρα απειλείται όλη η πολυκατοικία.