Περί όνου σκιάς. Μακεδονικού βεβαίως

του Κώστα Βαξεβάνη

Στη μέση ο Μουζάλας και γύρω γύρω έχουν ακροβολιστεί οι πάντες. Ειλικρινά θιγμένοι, πραγματιστές, υποκριτές, πατριδοκάπηλοι, ανόητοι, εξυπνάκηδες της πολιτικής μέχρι και Αδωνοβλεψίες. 

Ο Γιάννης Μουζάλας, γιατρός και εσχάτως υπουργός, γύρισε από τις λάσπες της Ειδομένης εκεί όπου οι γιατροί, οι στρατιώτες,οι δημοσιογράφοι, οι ξένοι αναλυτές, οι ντόπιοι πολιτικοί και βεβαίως οι πρόσφυγες αποκαλούν τα Σκόπια, Μακεδονία και διέπραξε το λάθος να εκστομίσει τη λέξη που ο Επίτιμος της ΝΔ, θεωρούσε πως θα έχουμε ξεχάσει ή πως δεν έχουμε λόγο να μας χωρίζει. Ως υπουργός της κυβέρνησης, δεν εξέφρασε την ελληνική θέση, όχι σε μια διεθνή συνάντηση, αλλά σε μια τηλεοπτική συνέντευξη. 

Ζήτησε συγνώμη. Ο Πάνος Καμμένος, έχοντας βάλει τη δική του

γραμμή ευθιξίας -η οποία δεν είναι απαραίτητα κόκκινη και σίγουρα δεν είναι Συριζαίικη-θεώρησε το λάθος ανεπανόρθωτο. 

Είτε το πίστευε, είτε περιχαράκωνε το πολιτικό του ακροατήριο που αναμφίβολα θέλει κάτι το εθνικό για να διαφέρει από τον κυβερνητικό εταίρο, απαίτησε την παραίτηση Μουζάλα.

Θα μου επιτρέψετε να μεταφέρω μια προσωπική εμπειρία. 

Όσες δεκαετίες τριγυρνούσα στα Βαλκάνια, τόσο εγώ όσο και οι άλλοι συνάδελφοί μου δεν αποκαλέσαμε ποτέ τα Σκόπια FYROM. Όχι γιατί δεν ήμασταν πατριώτες, αλλά γιατί δεν υπήρχε κανένας συνομιλητής, είτε πολιτικός, είτε δημοσιογράφος, ο οποίος να καταλάβεινε τι σημαίνει η λέξη FYROM.

Για όλους ήταν Μακεδονία.

Είτε θεωρήσουμε αυτό ως λάθος της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής που δεν κατάφερε να επιβληθεί, είτε μια ισχυρή διάθεση των άλλων, η πραγματικότητα δεν αλλάζει.

Για τις περισσότερες χώρες στον κόσμο (πλησιάζουν νομίζω πια τις 150), τα Σκόπια είναι Μακεδονία. 

Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το ευρωπαϊκό κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη, το Λαϊκό Κόμμα, αποκαλεί τα Σκόπια Μακεδονία, χωρίς να εισπράξει καμία αντίδραση από τους Έλληνες ευρωβουλευτές.

Το CNN τη λέει Μακεδονία,το BBC εμφανίζει χάρτες με το ίδιο όνομα, η διεθνής διπλωματία ακούει το FYROM ως μια παλιά γραφική διπλωματική εμμονή. Αμερικάνοι, Ρώσοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι έχουν αποδεχθεί την πραγματικότητα που όρισε ο χρόνος και ίσως η ελληνική αναποτελεσματικότητα.

Αυτός είναι ίσως ο λόγος που ο ίδιος ο Πάνος Καμμένος, στις 25 Ιανουαρίου, σε συνέντευξή του στο Mega, εν τη ρύμη του λόγου, αποκάλεσε και αυτός τη FYROM, Μακεδονία.

Στην κατάσταση αυτή και τη διπλωματική αποτυχία, δεν οδήγησαν δηλώσεις τύπου Μουζάλα, αλλά υπερπατριωτικές αστοχίες, που σήμερα ελέγχονται ιστορικά για την αθωότητά τους. 

Όποιος υπήρξε συνομιλητής του στρατηγού Νίκου Γρυλλάκη, θα έχει ίσως ακούσει τις εκμυστηρεύσεις του για τον περίεργο «πατριωτισμό» Έβερτ και Σαμαρά την εποχή ακριβώς που το θέμα επρόκειτο να λυθεί.

Ο Σαμαράς ήταν αυτός που ως υπουργός Εξωτερικών, υπέγραψε στις 2 Δεκεμβρίου 1991, το ντοκουμέντο 3567/1991, το οποίο μίλαγε για εμπορικές συναλλαγές με τη «Μακεδονία», υπογράφοντας έτσι ουσιαστικά,το πρώτο έγγραφο αναγνώρισής της. (σ.σ. εδω)

Σαμαράδες και Ψωμιάδηδες, εφορμούσαν πάνω σε ψεύτικους Βουκεφάλες και τοποθετούσαν τους Σκοπιανούς, αντί στη δική μας πλευρά ακριβώς στην απέναντι, των εχθρών.

Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι και όχι ανιστόριτοι, η διαχείριση του «Μακεδονικού» δεν ήταν ευθύνη του Μουζάλα τόσα χρόνια, αλλά όλων αυτών που ανατριχιάζουν σήμερα με αυτό που είπε ο κουρασμένος Μουζάλας και τρέχουν να δημιουργήσουν κυβερνητική κρίση αβαντάροντας τον πατριωτισμό του Καμμένου. 

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν που δήλωσε πως δεν έχει σημασία και τόσο το όνομα επικαλούμενος μάλιστα τη δεκαετία της λήθης.

Έχοντας ζήσει στα Βαλκάνια αρκετά από τα χρόνια της ζωής μου, μπορώ να πω με βεβαιότητα πως η αποτυχία χειρισμού του θέματος της ονομασίας των Σκοπίων δημιουργήθηκε (δεν οφείλεται απλώς) από περίεργες δυνάμεις που χρησιμοποίησαν τα εθνικά αντανακλαστικά και το θυμικό για να προκαλέσουν μια αντιπαράθεση που ναρκοθέτησε τη χώρα και την κράτησε σε διπλωματική ομηρία.

Έτσι η Ελλάδα αντί να παίξει ηγεμονικό και ειρηνικό ρόλο στα Βαλκάνια, παρακολουθούσε τη Γιουγκοσλαβία να διαμελίζεται, το Κόσσοβο να δημιουργείται και τη διπλωματία να υποχωρεί προς όφελος του πολέμου.

Δεν τα έκανε ο Μουζάλας όλα αυτά, ο οποίος την εποχή εκείνη ήταν ένας απλός μαιευτήρας και ρομαντικός ακτιβιστής που δεν γνώριζε σύνορα και τριγυρνούσε το ίδιο λασπωμένος για να βοηθήσει καταφρονεμένους της Αφρικής και της Ασίας

Αν πρέπει να μιλήσουμε για την ουσία του προβλήματος που αφορά την ονομασία των Σκοπίων τότε δύο πράγματα είναι δεδομένα. 

Αφενός έχει χαθεί η μάχη και αφετέρου αυτή η απώλεια ήταν αποτέλεσμα του χειρισμού όσων κυβέρνησαν. Είτε λειτούργησαν αφελώς είτε εξυπηρέτησαν συμφέροντα άλλων, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Γίνεται συνειδητή προσπάθεια να δημιουργηθεί κυβερνητική κρίση. 

Ο Πάνος Καμμένος για πρώτη φορά, έχει την τιμητική του από τις φυλλάδες που τον έχουν εξυβρίσει και συκοφαντήσει. 

Ανακάλυψαν ξαφνικά τον πατριωτισμό του και προσπαθούν να τον χειριστούν ενώνοντας και τη δική τους εθνική ανησυχία. 

Φυσικά ο πατριωτισμός τους δεν θα φτάσει ποτέ ως του σημείου να τα βάλουν με όσους κλέβουν και ισοπεδώνουν τη χώρα. 

Αλλά είναι ικανοί να τραγουδούν νυχθημερόν το «Μακεδονία ξακουστή» πιστεύοντας πως ο Καμμένος θα πειστεί να γίνει για λίγο Μεγαλέξανδρος και να σκοτώσει το καταραμένο φίδι. Τον Τσίπρα.

Νομίζω πως ο Καμμένος είναι αρκετά έξυπνος και έμπειρος πια ώστε να πιστέψει πως η σκιά του όνου, έστω και Μακεδονικού, είναι το άλογο του Μεγαλέξανδρου.