Η ΑΥΓΗ. Κυριαρχία της Αθήνας στη λειτουργία "κόφτη" /// Το βλέμμα μπροστά

*Με Προεδρικό Διάταγμα που θα εκδίδει η ελληνική κυβέρνηση 
η τυχόν "διόρθωση" του προγράμματος
Στην αρμοδιότητα της ελληνικής κυβέρνησης παραμένει η ευθύνη προσδιορισμού των μέτρων, αν και όποτε χρειαστεί, για τη διόρθωση των δημοσιονομικών στόχων σε περίπτωση αποκλίσεων, όπως προκύπτει από τη δομή του δημοσιονομικού "κόφτη" που έγινε γνωστή χθες και εντάσσεται στο πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα που αύριο κατατίθενται στη Βουλή. Ειδικότερα, αν παρατηρηθούν αποκλίσεις από τους στόχους του προγράμματος, με βάση τα στοιχεία της Eurostatπου ανακοινώνονται τον Απρίλιο για την προηγούμενη χρονιά, η κυβέρνηση υποχρεούται να λάβειδιά Προεδρικού Διατάγματος συμπληρωματικά μέτρα για να επαναφερθεί το πρόγραμμα στους στόχους του. Μόνο εφόσον υπάρξει παράλειψη ή άρνηση θα ενεργοποιείται ο αυτόματος





μηχανισμός περικοπής δαπανών από συγκεκριμένους "κωδικούς" του προϋπολογισμού, από τους οποίους εξαιρούνται οι κωδικοί δαπανών που αφορούν ευπαθείς ομάδες, χαμηλά εισοδηματικά στρώματα, ενώ μισθοί και συντάξεις βρίσκονται χαμηλά στη λίστα.

Διαβάστε σχετικά:

Κλείδωσε ο μηχανισμός δημοσιονομικής διόρθωσης - Στην κυβέρνηση η πρωτοβουλία των κινήσεων

Διαβάστε ακόμη:

-Γ.Σταθάκης: Κάλυψη του 93% των δανειοληπτών πρώτης κατοικίας

-Εγκαίνια του αγωγού TAP παρουσία του Αλ. Τσίπρα, στη Θεσσαλονίκη

-Π. Σκουρλέτης: Με τον ΤΑΡ η Ελλάδα μπαίνει σε νέα αναπτυξιακή πορεία

-Υπουργείο Εργασίας: Η αλήθεια για τις νέες συντάξεις

-Γεροβασίλη: "Η ΝΔ να εξηγήσει τις σχέσεις της με τους εμπλεκόμενους στο κύκλωμα εκβιαστών"

-Μαξίμου προς ΝΔ: Ο απελπισμένος από τη Βενεζουέλα πιάνεται

Το βλέμμα μπροστά

Τέτοιες μέρες κάθε χρόνο, όταν 100.000 έφηβοι -και μαζί τους οι οικογένειές τους, παππούδες, γιαγιάδες, νονοί, νονές και φίλοι- περνούν τη μεγάλη τους δοκιμασία στα εξεταστικά κέντρα για τις Πανελλαδικές, εμφανίζεται πιο ξεκάθαρη παρά ποτέ η ανάγκη να κοιτάει η κοινωνία μπροστά. Κι ακόμη περισσότερο να κοιτάει η πολιτική, και κυρίως η κυβέρνηση, μπροστά.

Τώρα που το θρίλερ της διαπραγμάτευσης δεν επισκιάζει πια τα πάντα, τώρα που η επιστροφή στη -δύσκολη- κανονικότητα γίνεται πραγματικότητα, η ευθύνη της κυβέρνησης να ασχοληθεί συστηματικά και συγκροτημένα με το μέλλον είναι μεγαλύτερη παρά ποτέ. Και, εκ των πραγμάτων, σε μια καθημαγμένη οικονομία μετά από έξι χρόνια ύφεσης, που θα φοράει τον δημοσιονομικό "κορσέ" τουλάχιστον μέχρι το 2018, κοιτάω μπροστά σημαίνει ασχολούμαι με την ανάπτυξη, προσέχοντας ώστε οι όποιες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες να δημιουργούν θέσεις εργασίας, αλλά και φορολογικά έσοδα. Στον 21ο αιώνα, με την κυριαρχία της χρηματοπιστωτικής οικονομίας, αυτά τα δύο δεν είναι αυτονόητα.

Συνεπώς, τα όποια προγράμματα είναι εφικτό να χρηματοδοτηθούν το επόμενο διάστημα, είτε από το ΕΣΠΑ, είτε από το "πακέτο" Γιούνκερ, είτε από οποιοδήποτε άλλο εργαλείο, θα πρέπει να επιλέγονται με προσοχή, αλλά και ταχύτητα, ώστε να έχουν το βέλτιστο αποτέλεσμα για την αγορά εργασίας. Και βάσιμες ελπίδες μακροημέρευσης. Σε προηγούμενες φάσεις, κυρίως όταν η χώρα "έδενε τα σκυλιά με τα λουκάνικα", αναπτυξιακό σχέδιο δεν υπήρχε. Όποιος προλάβαινε κι όποιος ήταν καλός είτε στις... δημόσιες σχέσεις, είτε στο copy paste ήδη εγκεκριμένων προτάσεων, έστηνε κι ένα πρόγραμμα, ακόμη και σε τομείς της οικονομίας που έπνεαν τα λοίσθια.

Τέτοιες... πολυτέλειες δεν υπάρχουν πια. Τώρα η χώρα είναι υποχρεωμένη να βάλει προτεραιότητες, οικονομικές και κοινωνικές, για να βγει αργά, αλλά σταθερά από την κρίση. Για να αρχίσει να μειώνεται η ανεργία, για να ξαναβρούν οι άνθρωποι τη δημιουργικότητά τους. Και για να έχουν οι έφηβοι, που σήμερα μελετούν για τη δεύτερη μέρα των εξετάσεων, την ευκαιρία να κάνουν κάτι μόλις ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει.