Στα μπλόκα της "δια βίου επανάστασης" !!!

Άκου να δεις τι γίνεται.

Υπάρχει, λέει, μια χώρα στον κόσμο, πολύ μακρινή και διαφορετική από τη δική μας, όπου κάθε χρόνο, περίπου τέτοια εποχή (με την αρχή κάθε νέου χρόνου), πραγματοποιείται στα πλαίσια της «δια βίου επανάστασης», μια πραγματική λαϊκή εξέγερση, με μπροστάρη την (κατ’ εξακολούθηση) εξαθλιωμένη αγροτική τάξη της χώρας αυτής, μια πραγματική λαϊκή εξέγερση λοιπόν, που αποτελεί το φωτεινό φάρο-οδηγό για τους καταπιεσμένους λαούς όλου του κόσμου…

Η εξέγερση αυτή μάλιστα, λόγω της απρόσκοπτης επανάληψής της, καθιερώθηκε στο πέρασμα των χρόνων, σαν μια πολύ σημαντική «κινητή εορτή» στο εορτολόγιο της μακρινής αυτής χώρας. Το «κινητή», αφορά πως βολεύουν οι ημερομηνίες (μην τύχει δηλαδή κάνα ματσάκι champions league ή κάνα «πιασάρικο» reality (5 μέρες πάνω, 5 κάτω, δε χάλασε ο κόσμος…)

Στα πλαίσια λοιπόν αυτού του εορτασμού, πραγματοποιήθηκαν και φέτος με λαμπρότητα, οι προγραμματισμένες εκδηλώσεις: --->>>

Κατ’ αρχήν, χύθηκαν στους δρόμους της πρωτεύουσας και άλλων πόλεων, μερικά λίτρα (ληγμένου κατά το έθιμο) γάλακτος, σφάχτηκαν κανα δυό γίδια (στείρα) και πετάχτηκαν καφάσια με διάφορα ζαρζαβατικά και σάπια φρούτα (εποχής πάντως).

(Και περνάω τώρα σε ενεστώτα χρόνο, για να καταλάβετε πιο παραστατικά, το μεγαλείο της όλης κατάστασης…)

Στη συνέχεια λοιπόν, συνεπείς στο έθιμο και φέτος, οι πρωτοπόροι της επανάστασης αγρότες, κλείνουν τους δρόμους. 
Στα «μπλόκα» (όπως ονομάζονται τα χαρακώματα του αγώνα) πρωτοστατούν τρισάθλια, σαραβαλιασμένα Datsun μάρκας …Toyota (απ’ αυτά που δεν πρόλαβαν την απόσυρση, γαμώτο…) και ακόμα πιο τρισάθλια τρακτέρ Zetor, γιατί «…ρε Mitso το Laborghni και το διπλοκάμπινο άστα στην αυλή, μη γρατζουνιστούνε μεσ’ στην αναμπουμπούλα…»

Με το κλείσιμο των δρόμων, χιλιάδες καπιταλιστές, ιμπεριαλιστές, μεσάζοντες, κερδοσκόποι, πολεμοκάπηλοι και αρχαιοκάπηλοι (άσχετο, αλλά δεν έχει σημασία), πάσης φύσεως λαμόγια και εκμεταλλευτές (όλα τα καθίκια γενικώς) ταλαιπωρούνται, στα μποτιλιαρίσματα των εθνικών οδών (αυτές πάλι τι θέλουν και λέγονται εθνικές; δεν μπορούσαν «λαϊκές» ή κάτι παραπλήσιο;), οι κεφαλαιοκράτες νταλικέρηδες υφίστανται μια ακόμη «ταξική ήττα», ενώ τα τσιράκια τους οι οδηγοί της νταλίκας, γίνονται πιγκουίνοι στους -5 βαθμούς (καλά να πάθουν κι αυτοί, ας πρόσεχαν τις παρέες τους), «golden boys» των 700 ευρώ, δεν πάνε στη δουλειά τους ή πάνε από παρακαμπτήριους με 4 ώρες καθυστέρηση (άλλο πλήγμα στο κεφάλαιο που χάνει εργατοώρες), άσε που ρημάζονται στη λάσπη και στη πέτρα του καρόδρομου οι πανάκριβες Ferrari και Porsche που οδηγάνε (και θα τα κονομήσουν τα συνεργεία, που δε δίνουν κι αποδείξεις, άλλα λαμόγια γαμώτο…)

Επικρατεί γενικώς πανδαιμόνιο, η μακρινή χώρα «κόβεται στα δύο», η οικονομία καταρρέει, χάος και …επαναστατική κατάσταση παντού (ότι πρέπει δηλαδή…). Στις αποθήκες και στα κοντέινερ, σαπίζουν ευπαθή αγροτικά προϊόντα (!!!), αλλά τους εξεγερμένους αγρότες δεν τους νοιάζει (γιατί αυτά είναι των μεγαλοτσιφλικάδων), ούτε το λαό τον νοιάζει (ο οποίος λαός παρεμπιπτόντως στη συντριπτική του πλειοψηφία –δηλ. σε ποσοστό λίγο πάνω από 6 %- στηρίζει την εξέγερση).

Και δεν τους νοιάζει, γιατί τα λαϊκά στρώματα, οι μικρο-μεσαίοι, οι μικρο-συνταξιούχοι, οι μικρο-εργαζόμενοι, οι μικρο-άνεργοι, και γενικώς «όλης της γης οι κολασμένοι» ξέρουν ότι στη Λαϊκή της γειτονιάς, ο πωλητής με τη ταμπελίτσα «παραγωγός» (που σημαίνει ότι δεν έχει νταβατζήδες, μεσάζοντες κλπ), θα τους προμηθεύσει με άφθονα φρέσκα προϊόντα, αφού πουλάει τη ντομάτα πάμφθηνα (ούτε μισό μεροκάματο τη …μία).

Ένα σημαντικό κομμάτι της στρατηγικής μιας πετυχημένης επανάστασης, είναι η διείσδυση στα τηλεοπτικά κανάλια, αφού μαζικά, van με δεκάδες κάμερες, τηλεσκηνοθέτες, μπούμεν, μακιγιέρς και αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι, πατιούνται ποιος θα καλύψει πρώτος τα γεγονότα…

Πεινασμένοι και εξαθλιωμένοι αγρότες (130 κιλά ο καθένας), με φόντο καντίνες και επιτόπιες λαϊκές ψησταριές, με τα λάδια από την παντσέτα ακόμη στο μουστάκι (οι αγρότες όχι οι καντίνες), «παίζουν» σε όλα τα κανάλια και σ’ όλες τις εκπομπές, από το «poly bla-bla» μέχρι τις και την «anatropi» (ενός αχώνευτου βάζελου)… Οι αγωνιστές των τοπικών επιτροπών αγώνα, αναλύουν και κάνουν σαφή και κατανοητά τα αιτήματα, που διαφέρουν παρασάγγας από μπλόκο σε μπλόκο, αλλά αυτό δεν έχει σημασία γιατί έτσι αναδεικνύεται ο πλουραλισμός της επανάστασης και μπερδεύεται κι ο ταξικός εχθρός… (οι αγωνιστές που μιλάνε «στον αέρα», αλλάζουν κάθε τόσο βέβαια, γιατί παραγγείλανε «πίτα-σουβλάκι με απ’ όλα» στην καντίνα κι αυτό άμα κρυώσει, δεν τρώγεται, γίνεται σα σόλα ένα πράμα…)

Ως και η Petroula, μια ψηλοκάβαλη πασίγνωστη ντόπια μετεωρολόγος, πάει στα μπλόκα. Η παρτενέρ της η Afroula δεν πάει, γιατί υπάρχει κίνδυνος να τη μπερδέψουν οι αγωνιστές με γνωστό οικόσιτο θηλαστικό και να την πλακώσουν …στο άρμεγμα.

Έτσι περνάνε οι μέρες του αγώνα. Οι ιταμές προσπάθειες της άρχουσας τάξης να παρασύρουν τους αγωνιστές σε διάλογο, πέφτουν –ευτυχώς- στο κενό. Η πρόσκληση του Ντόπιου Πρωθυπουργού για συνάντηση, χαρακτηρίζεται από τους ανυποχώρητους …μπλόκους «επικοινωνιακό φιάσκο». Διεθνοποιούν τον αγώνα και συναντώνται με Πρωθυπουργό γείτονος χώρας (ο οποίος μάλιστα έχει χορηγό την adidas, της οποίας λανσάρει τον σκούφο μόδας «Χειμώνας 2010», που πολύ θα φορεθεί φέτος…) κι αφού τον ευχαριστούν θερμά για το ενδιαφέρον του, ανοίγουν τα μπλόκα για πρώτη φορά (ή μάλλον για δεύτερη, γιατί τον ξανάνοιξαν πριν, για να περάσουν τα πολυάριθμα πούλμαν οπαδών μιας ποδοσφαιρικής ομάδας, που φώναζαν ambalaeooo… και σιγά μη δεν τα’ άνοιγαν «αγωνιστές είμαστε, μαλάκες δεν είμαστε, να φάμε τώρα στα καλά καθούμενα το …ξύλο της αρκούδας»)…

Στο μεταξύ, ο Ντόπιος Πρωθυπουργός Ematha n’ allazo alysida sto podilato horis na troo ta moutra mou, της άρχουσας τάξης, στέκεται μπροστά στον καθρέφτη και διπλοφασκελώνει τον εαυτό του, γιατί καλά τα παθαίνει τώρα –απ’ τη καλή του τη καρδιά-, αφού πέρσι στον εορτασμό της «δια βίου επανάστασης», έταζε λαγούς με πετραχήλια στους αγρότες και τους παρότρυνε να μη δεχτούν τα «ψίχουλα» (κάτι εκατοντάδες εκατομμύρια που έδινε ο προκάτοχός του ο Karaman-Ali Play Station 3…)

Και ξαφνικά, εκεί που ο αγώνας κορυφώνεται κι ο λαός περιμένει την «απαλλοτρίωση» του πλούτου της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας και την πλήρη επικράτηση του σοσιαλισμού, οι αγρότες τα μαζεύουν όλα και φεύγουν απ’ τα μπλόκα, χωρίς κανείς να καταλάβει το γιατί, τι κέρδισαν, τι έχασαν και τι τελικά λογαριασμό πλήρωσαν σε κοντοσούβλια και παϊδάκια αρνίσια…

Τελευταία μένουν κάτι λίγα «κόκκινα» τρακτέρ (αυτοί είναι Paleoimerologites και πάντα πάνε πίσω κανα δυό βδομάδες), αφού τα «πράσινα» την έκαναν πρώτα κι ακολούθησαν τα «μπλέ»… «Ροζ» τρακτέρ δεν αναφέρονται –αν και θα’ πρεπε- για λόγους που δεν μπορούμε ν’ αναφέρουμε εδώ, αλλά θ’ αναλυθούν διεξοδικά στην 1.359η έκτακτη σύνοδο της Κ.Ε. του Κόμματος Xyriza ta genia mou ki ehasa ta htenia mou, που θα κάνει την αποτίμηση της φετινής επανάστασης…

Το τελευταίο που μένει, είναι η δήλωση ενός αρχι…αγωνιστή, που υπόσχεται ότι η επόμενη επανάσταση θα είναι τρισδιάστατη, σαν το Avatar (που πουλάει τρελλά)… Ωστόσο, το χρώμα των εξωγήινων αλλά και των ειδικών γυαλιών, θα αποφασιστεί συλλογικά, από το Συντονιστικό των μπλόκων…

Τι έγινε λοιπόν; Έτσι άδοξα τελείωσε και φέτος η επανάσταση;

Πετάγομαι από τον ύπνο μου, ιδρωμένος και …βρίζω ασύστολα, γιατί δε βρίσκω το τηλεκοντρόλ. Ανοίγω τελικά την τηλεόραση και κάνω ζάπινγκ… «ουφ επιτέλους, όνειρο ήτανε… δε μπορεί, εδώ σ’ εμάς, ο αγώνας συνεχίζεται…».

Είμαστε στην Ελλάδα κι όχι σ’ αυτή τη μακρινή χώρα που έβλεπα στον ύπνο μου. Όλα εδώ είναι σε κανονικούς επαναστατικούς ρυθμούς, όλα είναι στη θέση τους. Οι αγρότες στα μπλόκα, ο Άδωνις Γεωργιάδης, η Λιάνα Κανέλη κι ο Ψωμιάδης στα «πάνελ», το επίδομα αλληλεγγύης στην τσέπη μου, η (μαύρη) σακούλα -με τις αποδείξεις που μαζεύω-, πάνω στο κομοδίνο…

Ναι. Εδώ είναι Ελλάδα, δεν είναι παίξε – γέλασε…

Ήδη κλείσαμε 100 μέρες υπό τη Νέα Επαναστατική Κυβέρνηση και είμαστε στη φάση «Πράσινη Ανάπτυξη», που εξελίσσεται… Ακούω ποδοβολητά στο δρόμο… Τραβάω τη κουρτίνα και βλέπω να καλπάζουν χιλιάδες πράσινα …άλογα. «Προβοκάτσια, είναι…» σκέφτομαι και ξαναφοράω το τζάκετ με τα φυσεκλίκια…

«Ο Αγώνας Συνεχίζεται… και του χρόνου !!!»