Σε τέτοιους δίσεκτους καιρούς,
που να ‘βρει τόπο να ριζώσει η Ποίηση;
Λιπόσαρκα όνειρα.
Ο θάνατος λογίζεται κέρδος
και οι ζωές των ανθρώπων
αναίτιο κι άλογο έξοδο.
Σε τέτοιους άνομους καιρούς,
που να ‘βρει τόπο ν' ανθίσει η Ποίηση;
Το αλφάβητο άχρηστο.
Τεχνολόγοι, λογιστές-κοστολόγοι,
οι αφεντάδες υπαρχόντων και υπάρξεων.
Σε τέτοιους δόλιους καιρούς,
που να ‘βρει τόπο να καρπίσει η Ποίηση;
Μπροστά στις πράξεις ανόμων,
ο άφτερος Πήγασος για κάπου αλλού καλπάζει.
Σε τέτοιους δύσκολους καιρούς,
θε να ‘βρει τόπο να ριζώσει, ν’ ανθίσει
και να καρπίσει η Ποίηση.
Των ποιητών οι στεναγμοί, ζωής ανάσες.
Μελάνη ανεξίτηλο το δάκρυ θα γενεί,
και η οργή τους χάρτινο όπλο ανίκητο
γι ανάταση κι ανάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου