Ο Μίκης Θεοδωράκης, είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο στην πολιτισμική ιστορία αυτού του τόπου, η προσφορά του, μόνο σαν «ανεκτίμητη» μπορεί να χαρακτηριστεί, ενώ η αποδοχή του από τον ελληνικό λαό –σ’ αυτό το κομμάτι- είναι αναμφισβήτητα, πάρα πολύ μεγάλη. Αντίθετα, η γενική πολιτική του πορεία, περιλαμβάνει …σκαμπανεβάσματα -κατά διάφορες περιόδους- θεωρείται αμφιλεγόμενη κι εντέλει, οι πολιτικές του απόψεις, θέσεις και πράξεις, δεν έχουν στην κοινωνία την ίδια αποδοχή… Όπως και να’ χει όμως, όταν βλέπω ανθρώπους --->>>
πολύ πιο «επαναστάτες» -κατά περιόδους-, πολύ πιο «ενταγμένους» και στρατευμένους στην πολιτική ζωή κι ακόμα πολύ πιο νέους …ηλικιακά, να λειτουργούν με πολιτική …μαλάκυνση (κι αναφέρομαι μόνο σε πρόσφατες δηλώσεις κι ενέργειες των Δαμανάκη, Ανδρουλάκη, Σαββόπουλο για παράδειγμα),
ε… τότε (προσωπικά), προτιμώ χίλιες φορές, τον ...ηλικιωμένο Μίκη Θεοδωράκη, να δίνει το παρόν στο μπλόκο των κατοίκων της Κερατέας ή να ενώνεται με τις χιλιάδες των διαδηλωτών, να ξεσηκώνει ρίγη ενθουσιασμού, τραγουδώντας το "Ένα το χελιδόνι" και να λέει πως "...πρέπει και οι ζωντανοί να δώσουν το αίμα τους έτσι ώστε αυτή την ύστατη στιγμή να σώσουμε την πατρίδα από το επιχειρούμενο ξεπούλημα"...
video απο protothema.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου