Καλημέρα
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, σε ένα από τα σπουδαιότερα ποιήματα του μεγάλου ποιητή και πεζογράφου Κώστα Καρυωτάκη, που πέθανε (αυτοκτόνησε) στις 21 Ιουλίου του 1928, μελοποιημένο από τον Γιάννη Γλέζο (Αλμπουμ: ΦΟΒΑΜΑΙ - 1982). Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Γκαϊφύλιας. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ --->>>
Θάνατος είναι οι κάργιες
που χτυπιούνται στους μαύρους τοίχους και στα κεραμίδια,
θάνατος οι γυναίκες που αγαπιούνται
καθώς να καθαρίζανε κρεμμύδια.
Θάνατος οι λεροί κι ασήμαντοι δρόμοι,
με τα λαμπρά μεγάλα ονόματά τους,
ο ελαιώνας γύρω η θάλασσα κι ακόμη
ο ήλιος θάνατος μες στους θανάτους.
Θάνατος κι ο αστυνόμος που διπλώνει
για να ζυγίσει μια ελλειπή μερίδα,
θάνατος τα ζουμπούλια στο μπαλκόνι
κι ο δάσκαλος με την εφημερίδα.
Βάσις φρουρά εξηκονταρχία Πρεβέζης.
Την Κυριακή θ' ακούσουμε την μπάντα.
Επήρα ένα βιβλιάριο τραπέζης,
πρώτη κατάθεσης δραχμαί τριάντα.
Περπατώντας αργά στην προκυμαία
"Υπάρχω" λες κι ύστερα "Δεν υπάρχεις".
Φτάνει το πλοίο υψωμένη σημαία.
Ίσως έρχεται ο κύριος νομάρχης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου