Λυπηθείτε τους. Βλέπετε, είναι πραγματικά για …λύπηση.
Είναι θύματα βίας (!!!), τώρα οι …καημένοι, οι κο-κο-κο… που πέρασαν μάλιστα και σε φάση «μεγάλης αντεπίθεσης». Γιατί, λέει, αποδοκιμάζονται, υβρίζονται και προπηλακίζονται…
Μιλάνε για βία, αυτοί, που μας οδήγησαν στη φτώχια (που είναι η μεγαλύτερη και πραγματική βία), αυτοί που υποθήκευσαν τη ζωή τη δικιά μας και των παιδιών μας κι έστρωσαν για όλους μας, ένα μαύρο μέλλον…
Μιλάνε για βία, αυτοί, που δε βγάζουν άχνα, όταν οι δυνάμεις καταστολής αιματοκυλούν το λαό που διαμαρτύρεται και κάνουν …γαργάρα, το ότι χιλιάδες πολίτες, δηλητηριάζονται από τα χημικά τους…
Πραγματικά, μεγάλη …αξία, τους δίνει, όποιος χρησιμοποιεί κάθε είδους βία εναντίον τους --->>>
(που έτσι κι αλλιώς, είναι κατακριτέα και καταδικαστέα)…
Δεν τους αξίζει, όχι η αποδοκιμασία μας, αλλά ούτε η παραμικρή προσοχή μας, πλέον…
Τους αξίζει μόνο η περιφρόνησή μας…
Περιφρονείστε τους, λοιπόν. Αγνοήστε τους.
Στη ζωή, στο δρόμο, στη πόλη, στη γειτονιά, στο χωριό, στο internet.
Μην τους κοιτάτε, μην τους μιλάτε, μην ασχολείστε μαζί τους, μην αναπαράγετε τα παραμύθια τους.
Αγνοήστε τα καλέσματά τους, μην τους βλέπετε, μην τους ακούτε, μην τους διαβάζετε στα ΜΜΕ.
Μην τους καλείτε -οι μαζικοί φορείς- στις εκδηλώσεις σας.
Μην νομιμοποιείτε, αυτά που διαπράττουν…
Δείξτε τους, ότι δεν τους χρειαζόμαστε.
Ότι είναι για μας, ληγμένα προϊόντα, πλέον.
Γι’ αυτούς, είμαστε απλά το σκαλοπάτι για ν’ ανεβούν, η αγελάδα που αρμέγουν, είμαστε ο σάκος του μποξ, είμαστε ο «εχθρός λαός». Το απέδειξαν…
Αφήστε τους να ζούνε μόνοι τους, στις καρέκλες τους, να διαβάζουν μόνοι τους στον καθρέφτη, τα «…κατόπιν ενεργειών μου»…
Αφήστε τους να ζούνε με τη ρετσινιά που κουβαλάνε και που θα γίνεται ακόμα βαρύτερη όσο θα περνάει ο καιρός κι όσο θα ετοιμάζουν για τη …σωτηρία μας κι άλλα μεσοπρόθεσμα κι άλλα μνημόνια φτώχιας και υποτέλειας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου