Αριστερό Ρεύμα ΣΥΝ: "ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ – ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ"

Το παρακάτω κείμενο κατατέθηκε στη συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής Θεσσαλονίκης του ΣΥΝ στις 20/9/2011, από τα 14 μέλη που εκλέχθηκαν σ΄αυτή με το ψηφοδέλτιο του Αριστερού Ρεύματος. Το κείμενο κατατέθηκε προς συζήτηση, ως κείμενο συμβολής και μόνον. Ηπλειοψηφία της Π.Ε.Θ. αμφισβήτησε με σχεδόν απαξιωτικό τρόπο το δικαίωμα της κατάθεσης του κειμένου και αρνήθηκε πεισματικά να το συζητήσει, προβάλλοντας το σκεπτικό ότιτα ζητήματα που θέτει το κείμενο, της παύσης πληρωμών αλλά κυρίως της στάσης μας απέναντι στην Ε.Ε. και στο ευρώ έχουν «κλειδώσει» με τις αποφάσεις του 6ουΣυνέδριου και δε χρήζουν περαιτέρω συζήτησης.-->>

«Εμείς, τα μέλη της ΠΕΘ που υπογράφουμε το παρακάτω κείμενο, παίρνοντας υπόψη την κρισιμότητα της κατάστασης και τις δραματικές εξελίξεις που βιώνουμε πια σε καθημερινή βάση, το καταθέτουμε στη σημερινή συνεδρίαση της ΠΕΘ, 20/9/2011, ως μια αγωνιώδη έκκληση προκειμένου το κόμμα μας να πάρει τις αναγκαίες πολιτικές αποφάσεις, και να προωθήσει πολιτική ριζοσπαστική και ανατρεπτική, πολιτική προοπτικής, που θα μπορέσει να ανοίξει δρόμο συμπαράταξης των αριστερών δυνάμεων της χώρας και να συνεγείρει τα κοινωνικά στρώματα που υποφέρουν κάτω από το ζυγό της κυβέρνησης και της τρόικας, να δώσει ώθηση σε κοινωνικούς-εργατικούς αγώνες που θα ανατρέψουν την κυβερνητική πολιτική, θα διαμορφώσουν προϋποθέσεις εξόδου από την κρίση, και μιας άλλης πορείας της χώρας με σοσιαλιστική προοπτική.

ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ Π.Ε.Θ. ΤΗΣ 20/9/2011

Η χώρα και τα πλατιά λαϊκά στρώματά της βρίσκονται εγκλωβισμένα σε μια ατέλειωτη και ατελέσφορη δίνη μέτρων, τα οποία παίρνονται πλέον με ταχύτητα χιονοστιβάδας. Πριν στεγνώσει το μελάνι ενός πακέτου μέτρων, έρχεται νέο πακέτο, πιο οδυνηρό και καταστρεπτικό. Η χώρα ξεπουλιέται σε τιμή ευκαιρίας, εργαζόμενοι στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα απολύονται κατά χιλιάδες εν μια νυκτί ή μπαίνουν στη μέγγενη της εργασιακής εφεδρείας, κατακρημνίζονται το ασφαλιστικό σύστημα και η δημόσια υγεία, η δημόσια παιδεία βρίσκεται στη χειρότερη κατάσταση ακόμη και μετά από το β΄ παγκόσμιο πόλεμο, οι μισθοί και οι συντάξεις (ακόμη και οι βασικές και του ΟΓΑ) υφίσταται αιματηρές περικοπές, ενώ, αντιδεοντολογικά και αντισυνταγματικά φορομπηχτικά μέτρα, έκτακτες εισφορές, χαράτσια κτλ. διαδέχονται το ένα μετά το άλλο, οδηγώντας στην απελπισία εκατομμύρια εργαζόμενους, συνταξιούχους, άνεργους. 


Την ίδια ώρα που επιβάλλεται αυτή η ανάλγητη και βάρβαρη πολιτική παρέχονται αφειδώς νέα προνόμια στο κεφάλαιο, νέες φοροαπαλλαγές, ακόμη και σχεδιασμοί για ζώνες εργασιακής και φορολογικής ασυλίας, πακτωλός δις ευρώ καταβάλλεται απλόχερα προκειμένου να ενισχυθεί το τραπεζικό κεφάλαιο. Προκειμένου να εφαρμοστεί αυτή η καταστροφική πολιτική επιβάλλεται βίαιη καταστολή των κοινωνικών αγώνων, περιστολή των κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, κατασυκοφάντηση κλάδων εργαζομένων και της ίδιας της αριστεράς.

Και ενώ η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κάτω από τη μπότα της τρόικας παίρνει όλα αυτά τα μέτρα προκειμένου (δήθεν) να βγει η χώρα από την οικονομική κρίση (στην ουσία για να ξεπληρώνει τους «δανειστές» της), τα αποτελέσματα είναι ακριβώς αντίθετα: το δημόσιο χρέος αυξάνεται, τα ελλείμματα δεν υποχωρούν, η οικονομία βυθίζεται σε όλο και βαθύτερη ύφεση, οι παραγωγικοί τομείς της χώρας αποσαρθρώνονται, η ανεργία καλπάζει σε δυσθεώρητα ποσοστά, μεγάλα κομμάτια του λαού βυθίζονται στην ανεργία.

Το βασανιστήριο της χώρας, της εργατικής τάξης και του ελληνικού λαού δεν έχει τέλος! Η χώρα ρημάζει και καταστρέφεται.

Μπροστά σ΄αυτήν την εξέλιξη, ενώ χώρες της Ε.Ε. πέραν των λεγόμενων PIGS, όπως η Ισπανία και η Ιταλία, βρίσκονται στην οδυνηρή απαρχή μιας παρόμοιας κρίσης, αλλά και άλλες χώρες της κεντρικής Ευρώπης όπως η Γαλλία και η ίδια η Γερμανία σημειώνουν επικίνδυνη καμπή στην ανάπτυξή τους που σημειώνει ιστορικά χαμηλά, οι ηγέτες της Ε.Ε., πιστοί υπηρέτες του διεθνούς και ντόπιου κεφαλαίου, εξακολουθούν, παρά τις εσωτερικές καπιταλιστικές αντιθέσεις, να ακολουθούν την πεπατημένη των σκληρών δημοσιονομικών πολιτικών, της καταστροφής της εργατικής τάξης, της κινεζοποίησης των ευρωπαίων εργαζομένων, της πάση θυσία στήριξης του ευρώ και της ευρωζώνης. Η ΕΕ έχει μετεξελιχθεί σε ένα νέο-ολοκληρωτικό μόρφωμα του πιο άγριου νεοφιλελευθερισμού, το οποίο εφαρμόζειπολιτικές εξωτερικής και εσωτερικής νεοαποικιοποίησης.

Αποδεικνύεται ότι ο αποκλειστικά αγοραίος και μονεταριστικός δρόμος οικοδόμησης της ΕΕ και το ίδιο το ευρώ, αποτελούν μηχανισμούς ενίσχυσης των ανισοτήτων ανάμεσα στις χώρες της ευρωζώνης σε βάρος των χωρών της περιφέρειας, και με την πολιτική επικυριαρχία των ισχυρών κρατών, μηχανισμούς κοινωνικής εκθεμελίωσης της Ευρώπης, και διαμόρφωσης μιας Ευρώπης «φρούριο» για τους μεγάλους επιχειρηματικούς και κερδοσκοπικούς ομίλους στη φρενήρη κούρσα τους για παγκόσμια κυριαρχία.

Η τροπή των εξελίξεων στη χώρα μας και την ευρωζώνη δεν είναι εύκολα προβλέψιμη. Το βέβαιο όμως είναι, ότι η παρούσα κρίση στην Ελλάδα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο του νεοφιλελευθερισμού και του ίδιου του καπιταλισμού και ότι στην προσπάθειά τους οι κυρίαρχοι κύκλοι να βρουν διεξόδους, θα εξουθενώνουν και θα λεηλατούν όλο και περισσότερο τους εργαζόμενους και τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας!

Με βάση τις οδυνηρές αυτές εξελίξεις είναι φανερό ότι αυτή την ώρα, η χώρα χρειάζεται μια πολύ μεγάλη ανατροπή για να αλλάξει πορεία!

Αυτή η προοδευτική ανατροπή έχει γίνει, πλέον, θέμα επιβίωσης της χώρας και του ελληνικού λαού!

ΜΕΓΑΛΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

Αυτήν την ώρα χρειάζεται μια μεγάλη συμπαράταξη της Αριστεράς και ένα μεγάλοριζοσπαστικό προοδευτικό μέτωπο για να συμβάλλουν σε μια αυθεντική αλλά καιοργανωμένη λαϊκή εξέγερση ανατροπής.

Αυτή, όμως, η αριστερή συμπαράταξη και το ευρύ ριζοσπαστικό μέτωπο δεν μπορεί να οικοδομηθούν ως μία απλή και επιφανειακή αντίθεση στο μνημόνιο, χωρίςεναλλακτικό προγραμματικό βάθος!

Ο τόπος δεν χρειάζεται μια ευκαιριακή ετερόκλητη, χωρίς αρχή, μέση και τέλος συνάθροιση, όπως δεν χρειάζεται δογματικές στάσεις και επιλογές εκ των προτέρων άρνησης της αριστερής συνεργασίας.

Χρειάζονται μεγάλες ρήξεις!

Χρειάζεται ρήξη με τη συναίνεση της αναγνώρισης και αποπληρωμής του χρέους.

Χρειάζεται ρήξη με τη συναίνεση ότι μπορεί να προκύψει διέξοδος με τη βοήθεια της ΕΕ. Οι λεγόμενες «ευρωπαϊκές» λύσεις στην ελληνική κρίση και την κρίση της «ευρωζώνης» δεν υπάρχουν, παρά μόνο ως άλλοθι και αυταπάτη συναινέσεων!

Χρειάζεται ρήξη με την συναίνεση για την «πάση θυσία» παραμονή στο ευρώ.

Το «ευρώ» συνιστά μια ιδιόμορφη Γερμανική «φυλακή». Δεν μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητη πολιτική ούτε διέξοδος από την κρίση εντός του ευρώ!

Άρνηση και υπέρβαση του μνημονίου και της τρόικας δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς στάση πληρωμών της χώρας επί ενός άδικου και βαθύτατα ταξικού χρέουςκαι χωρίς την έξοδο από το ευρώ για τη συγκρότηση ενός εθνικού νομίσματος και τη διαμόρφωση μιας εθνικής ανεξάρτητης νομισματικής πολιτικής, που να υπηρετεί τον τόπο και όχι το χρηματιστικό κεφάλαιο και τα ιδιοτελή συμφέροντα της Γερμανικής πολιτικής και οικονομικής ελίτ.

Η χώρα χρειάζεται, εδώ και τώρα, ως προϋπόθεση επιβίωσης της ίδιας και του λαού, ένα μεγάλο συναγερμό για ένα παναριστερό και ευρύ προοδευτικό μέτωποπου θα προχωρήσει τολμηρά στα παρακάτω:

-Στάση πληρωμών

-Έξοδο από το ευρώ στο πλαίσιο αμφισβήτησης και σύγκρουσης με την ΕΕ

-Ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους για τις πιο ευάλωτες κατηγορίες

-Εθνικοποίηση - κοινωνικοποίηση των τραπεζών

-Εθνικοποίηση - κοινωνικοποίηση - ανασυγκρότηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας

-Ριζοσπαστική δίκαιη αναδιανομή του πλούτου

-Δημοκρατικό μετασχηματισμό του κράτους για ένα αξιόπιστο, αξιοκρατικό, σύγχρονο, αποδοτικό δημόσιο τομέα.

-Εφαρμογή προοδευτικού προγράμματος παραγωγικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης του τόπου με σοσιαλιστική προοπτική!

Αθανασιάδου Μυρσίνη, Αντωνιάδης Άλκης, Γκίγκας Μάκης, Δάλλας Βασίλης, Ισίδης Μπάμπης, Κανακούδη Δήμητρα, Κωστούλας Περικλής, Μαλαχτάρης Παύλος, Παπαδόπουλος Γιώργος, Ρασπάκου Σούλα, Σουλτανίδου Χριστίνα, Στακτόπουλος Παναγιώτης, Τσιντζόγλου Περικλής, Χαραλαμπίδου Δέσποινα