ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΕΙΓΟΝ - ΑΝΟΙΚΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ
ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ
ΓΙΑ ΜΑΖΙΚΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ
ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ
Τρίτη 3 Απρίλη, συλλαλητήριο και πορεία, στις 7:00μμ,
στη πλατεία Χαριλάου. >>>
Το Σωματείο μας διεξάγει, από τα μέσα του Σεπτέμβρη 2011, έναν αγώνα ενάντια στην εργοδοσία των φροντιστηρίων Μπαχαράκη, για την άμεση επαναπρόσληψη του συνάδελφου φυσικού Γ. Παπαγιάννη και για την άμεση καταβολή των διαφορών των δεδουλευμένων του. Από τα τέλη του Φεβρουαρίου 2012 , η εργοδοσία του Μπαχαράκη έχει μεθοδεύσει ένα όργιο παρενοχλήσεων, ενοχλήσεων και διώξεων, δικαστικών και αστυνομικών, των μελών της Διοίκησης του Σωματείου, των απλών μελών αλλά και κατά του ίδιου του Σωματείου, ακόμα και κατά του οποιουδήποτε αλληλέγγυου προς τον αγώνα μας. Αποκορύφωμα αυτής της μεθόδευσης είναι η αναίτια και αδικαιολόγητη προσαγωγή 15 αγωνιστών, αλλά και η σύλληψη του Αντιπροέδρου του Σωματείου μας, με καθόλα αστήριχτες και ψευδείς κατηγορίες. Πιο συγκεκριμένα:
1. Από τα τέλη Φλεβάρη, μας καλούσαν τηλεφωνικά από 5 αστυνομικά τμήματα της Θεσσαλονίκης, να παρουσιαστούμε για να «απολογηθούμε» για τις κινητοποιήσεις μας, μιας και η εργοδοσία κατέθεσε στην εισαγγελία «τα παράπονά της», δηλαδή τα ψέματά της.
2. Από τις αρχές Μαρτίου η παρουσία της αστυνομίας στις καθόλα δίκαιες και καθόλα νόμιμες παραστάσεις διαμαρτυρίας του Σωματείου μας, ήταν πλέον πολύ πιο μαζική και με διάφορους τρόπους πολύ πιο πιεστική. Χαρακτηριστικά, στην παράσταση διαμαρτυρίας στο παράρτημα του φροντιστηρίου Μπαχαράκη στον Εύοσμο, την Τετάρτη 7 Μαρτίου, οι αστυνομικές δυνάμεις απαιτούσαν να τους δώσουμε τα στοιχεία μας, «για να τα δώσουν σε όποιον ήθελε να τα χρησιμοποιήσει», στοιχεία που φυσικά δεν δώσαμε, προστατεύοντας τα στοιχειώδη συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματά μας.
3. Την Παρασκευή 16 Μαρτίου, η εργοδοσία, με τον νομικό εκπρόσωπό της Β. Τρεμόπουλο, καταθέτει ασφαλιστικά μέτρα κατά του Σωματείου, του προέδρου και του απολυμένου συνάδελφου και με τα ίδια ψέματα, απαιτεί την απαγόρευση της όποιας δράσης του Σωματείου, σε μια απόσταση 300m από τα φροντιστήρια Μπαχαράκη, την απόλυτη απαγόρευση της δημοσίευσης από το Σωματείο, οπουδήποτε και με οποιαδήποτε μορφή (προκηρύξεις, αφίσες, διαδίκτυο κλπ), του οτιδήποτε αφορά αυτή την εργατική διαφορά.
4. Η εργοδοσία ζητάει προσωρινή διαταγή έως την εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων, η οποία-προσωρινή διαταγή, εκδικάζεται στις 20/3 στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης και βγαίνει μια-κατά τη γνώμη μας- άδικη απόφαση, με την οποία ουσιαστικά απαγορεύεται στο Σωματείο, στον πρόεδρό του και στον απολυμένο να πραγματοποιούν τις παραστάσεις διαμαρτυρίας, σε απόσταση 300m, από τα παραρτήματα του Μπαχαράκη. Η απόφαση είναι άδικη γιατί στηρίχθηκε πλήρως στα ψεύδη της εργοδοσίας, γιατί περιορίζει τους τρόπους διεκδίκησης των εργαζομένων, μόνο στα όποια ένδικα μέσα, γιατί καταργεί ή περιορίζει τα στοιχειώδη συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα, τα οποία είναι και Συνταγματικά κατοχυρωμένα.
5. Απέναντι σε αυτή την εξέλιξη, εργαζόμενοι, αγωνιστές και Σωματεία συγκροτούν την «Επιτροπή Αλληλεγγύης στον απολυμένο Γ.Παπαγιάννη» η οποία αναλαμβάνει την πρωτοβουλία για την συνέχιση αυτού του δίκαιου αγώνα, με τη διοργάνωση ακόμη πιο μαζικών παραστάσεων διαμαρτυρίας, καταρχήν στον Εύοσμο, στις 21/3. Απέναντι σε αυτό η εργοδοσία του Μπαχαράκη και το δικηγορικό γραφείο «Β.Τρεμόπουλου & συνεργατών» απαντάνε με ψευδομηνύσεις, προς τον πρόεδρο του Σωματείου και τον απολυμένο, για «ηθική αυτουργία στην -κατά αυτούς- παραβίαση της προσωρινής διαταγής». Περίπου ταυτόχρονα καταθέτουν διάφορες μηνύσεις προς τους ίδιους για την «παρενόχληση της τέρψης κλπ, της εταιρίας» !
6. Στην διαμαρτυρία της Επιτροπής Αλληλεγγύης, στις 27/3 στο παράρτημα στην Παπαναστασίου, δυνάμεις των ΥΜΕΤ, περικυκλώνουν του αγωνιστές και ενώ δεν μπορούν να τους κατηγορήσουν απολύτως για τίποτα, απαιτούν να τους δώσουν οι ίδιοι τα στοιχεία τους, πράγμα που δεν γίνετε αποδεκτό. Οι αστυνομικές δυνάμεις, προφανώς με εντολή άνωθεν, προσαγάγουν μαζικά τους αγωνιστές για εξακρίβωση στοιχείων. Στο Α/Τ Χαριλάου καταφθάνουν ο νομικός εκπρόσωπος του Μπαχαράκη με ένα στέλεχος της επιχείρησης, τον διευθυντή Σ. Αρμένη, ο οποίος απαιτεί από τους αγωνιστές να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις, αλλιώς θα προχωρήσουν σε μηνύσεις. Στην προφανή άρνηση των συναγωνιστών, η εργοδοσία υποβάλλει ανυπόστατες και ψευδείς μηνύσεις προς τον πρόεδρο του Σωματείου, προς τον απολυμένο και προς τον Αντιπρόεδρο του Σωματείου, ο οποίος παρευρίσκονταν στην κινητοποίηση και ο οποίος κρατήθηκε για το αυτόφωρο, το οποίο του όρισε δικάσιμο για τον Οκτώβρη.
7. Την επομένη 28/3, στην μαζικότατη κινητοποίηση της επιτροπής στον Εύοσμο, καταφθάνουν καταρχήν οι αστυνομικές δυνάμεις από το Α/Τ Ευόσμου, στη συνέχεια έρχονται πάλι δυνάμεις των ΥΜΕΤ με τον διοικητή τους, ο οποίος τρομοκρατεί με συλλήψεις και απαιτεί να φύγουν οι χθεσινοί προσαχθέντες «γιατί αλλιώς θα δώσει τα ονόματα-που τα είχε από την προηγούμενη ημέρα- για να κάνει η εργοδοσία του Μπαχαράκη μηνύσεις». Τελικά η κινητοποίηση έγινε και οι αγωνιστές αποχώρησαν εν πορεία.
Τα παραπάνω, δηλώνουμε σαν Σωματείο, ότι δεν αποτελούν σενάριο επιστημονικής ή αστυνομικής φαντασίας, ούτε αποτελούν «εικόνες» από καμιά μακρινή περίοδο της Χούντας, πριν από 40 χρόνια, έχουν εξελιχθεί τις τελευταίες ημέρες και αφορμή είναι μια σχετικά συνηθισμένη εργατική διαφορά. Η κυριότερη εξήγηση κατά τη γνώμη μας, για το πώς εξηγούνται όλα αυτά είναι ότι αποτελούν μια εικόνα από το πολύ άμεσο μέλλον. Είναι φανερό από την παραπάνω απλή και αναλυτική περιγραφή της αλληλουχίας των γεγονότων ότι πρόκειται για ένα όργιο ή ντελίριο εργοδοτικής τρομοκρατίας , που βρίσκει συνδρομή ή τουλάχιστον ανοχή από δικαστές και αστυνομικούς.
Η εργοδοσία του Μπαχαράκη, προχώρησε σε αυτή την κίνησή της γιατί πιστεύει ότι έτσι προστατεύει τα συμφέροντά της. Η εργοδοσία του Μπαχαράκη διάλεξε να στήσει ένα βουνό από ψευτομηνύσεις και δικαστικές διώξεις για να «προστατευτεί». Αργά ή γρήγορα αυτή η εργοδοσία θα πρέπει να αποδείξει τους ισχυρισμούς της, πράγμα που δεν μπορεί να κάνει γιατί απλά είναι ψευδής, αυτό φάνηκε και από την εξέλιξη της δίωξης στο αυτόφωρο του συνάδελφου, που αντί να εκδικαστεί άμεσα του έδωσαν δικάσιμο για τον Οκτώβρη. Επίσης τώρα πλέον έχει η ίδια η εργοδοσία στη «πλάτη» της δύο μηνύσεις, μία ο ίδιος ο Ι.Μπαχαράκης και μια ο διευθυντής του, ο Σ. Αρμένης, για «ψευδή καταμήνυση», μηνύσεις που αργά ή γρήγορα θα εκδικαστούν και πιστεύουμε ότι θα λάμψει η αλήθεια.
Τα ασφαλιστικά μέτρα, η «προσωρινή διαταγή» και όλο αυτό το όργιο «ποινικοποίησης και απαγόρευσης μιας εργατικής διεκδίκησης και κινητοποίησης», δεν αφορούν μόνο το ΣΜΕΘ. Το θέμα πλέον έχει ξεπεράσει την εργατική διαφορά και αφορά όλο το συνδικαλιστικό και εργατικό κίνημα, κάθε συλλογικότητα πολιτική, κοινωνική ή άλλη. Το θέμα πλέον αφορά τους πάντες, όλους και όλες, γιατί χτυπάει το στοιχειώδες δικαίωμα της οποιασδήποτε αγωνιστικής διεκδίκησης του οποιουδήποτε. Για αυτό σαν Σωματείο πήραμε ήδη την πρωτοβουλία για να αναδείξουμε το θέμα και για να προσπαθήσουμε να οργανώσουμε μια καταρχήν απάντηση με όσο γίνετε πιο ενωτικά, συντονισμένα και άρα μαζικά χαρακτηριστικά. Σε αυτή την κατεύθυνση προετοιμάζουμε:
Για την επόμενη Τρίτη 3 Απρίλη, διοργάνωση συλλαλητηρίου και πορείας, στις 7:00μμ, στη πλατεία Χαριλάου, ενάντια στην ποινικοποίηση και απαγόρευση των εργατικών και κοινωνικών αγώνων.
Για την Τρίτη 19 Απρίλη, ημέρα εκδίκασης των ασφαλιστικών μέτρων, διοργάνωση συγκέντρωσης διαμαρτυρίας, στις 9:30πμ, στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης, ενάντια στην ποινικοποίηση και απαγόρευση των εργατικών και κοινωνικών αγώνων.
Καλούμε το ΕΚΘ που ήδη έχει προχωρήσει στις πρώτες ενέργειες, την ΓΣΕΕ, Σωματεία, Συνδικάτα, κάθε κοινωνική ( Δικηγορικοί Σύλλογοι, φοιτητικοί σύλλογοι κ.α.) ή πολιτική συλλογικότητα αλλά και κάθε εργαζόμενο/η, νέα/ο να δώσουμε από κοινού μια άμεση απάντηση, σε αυτή την άδικη απόφαση- προσωρινή διαταγή αλλά και σε όλο αυτό το όργιο «ποινικοποίησης και απαγόρευσης μιας εργατικής διεκδίκησης και κινητοποίησης». Με την μαζική συμμετοχή στα παραπάνω ή με ψηφίσματα, με υπομνήματα και παραστάσεις διαμαρτυρίας προς την διοίκηση του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης ή όπου αλλού θεωρεί ο κάθε ένας πιο αποτελεσματικό, με συνεντεύξεις τύπου, ακόμη και με επίκαιρες επερωτήσεις βουλευτών στη βουλή ή με αναρτήσεις-δημοσιεύσεις στο διαδίκτυο και στα ΜΜΕ, να υψώσουμε ένα τοίχος αλληλεγγύης και να σπάσουμε στην πράξη την προσπάθεια για την ποινικοποίηση και την απαγόρευση αυτών των συγκεκριμένων κινητοποιήσεων, πράγμα που αποτελεί μια σημαντική παρακαταθήκη για το άμεσο μέλλον.
1. Από τα τέλη Φλεβάρη, μας καλούσαν τηλεφωνικά από 5 αστυνομικά τμήματα της Θεσσαλονίκης, να παρουσιαστούμε για να «απολογηθούμε» για τις κινητοποιήσεις μας, μιας και η εργοδοσία κατέθεσε στην εισαγγελία «τα παράπονά της», δηλαδή τα ψέματά της.
2. Από τις αρχές Μαρτίου η παρουσία της αστυνομίας στις καθόλα δίκαιες και καθόλα νόμιμες παραστάσεις διαμαρτυρίας του Σωματείου μας, ήταν πλέον πολύ πιο μαζική και με διάφορους τρόπους πολύ πιο πιεστική. Χαρακτηριστικά, στην παράσταση διαμαρτυρίας στο παράρτημα του φροντιστηρίου Μπαχαράκη στον Εύοσμο, την Τετάρτη 7 Μαρτίου, οι αστυνομικές δυνάμεις απαιτούσαν να τους δώσουμε τα στοιχεία μας, «για να τα δώσουν σε όποιον ήθελε να τα χρησιμοποιήσει», στοιχεία που φυσικά δεν δώσαμε, προστατεύοντας τα στοιχειώδη συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματά μας.
3. Την Παρασκευή 16 Μαρτίου, η εργοδοσία, με τον νομικό εκπρόσωπό της Β. Τρεμόπουλο, καταθέτει ασφαλιστικά μέτρα κατά του Σωματείου, του προέδρου και του απολυμένου συνάδελφου και με τα ίδια ψέματα, απαιτεί την απαγόρευση της όποιας δράσης του Σωματείου, σε μια απόσταση 300m από τα φροντιστήρια Μπαχαράκη, την απόλυτη απαγόρευση της δημοσίευσης από το Σωματείο, οπουδήποτε και με οποιαδήποτε μορφή (προκηρύξεις, αφίσες, διαδίκτυο κλπ), του οτιδήποτε αφορά αυτή την εργατική διαφορά.
4. Η εργοδοσία ζητάει προσωρινή διαταγή έως την εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων, η οποία-προσωρινή διαταγή, εκδικάζεται στις 20/3 στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης και βγαίνει μια-κατά τη γνώμη μας- άδικη απόφαση, με την οποία ουσιαστικά απαγορεύεται στο Σωματείο, στον πρόεδρό του και στον απολυμένο να πραγματοποιούν τις παραστάσεις διαμαρτυρίας, σε απόσταση 300m, από τα παραρτήματα του Μπαχαράκη. Η απόφαση είναι άδικη γιατί στηρίχθηκε πλήρως στα ψεύδη της εργοδοσίας, γιατί περιορίζει τους τρόπους διεκδίκησης των εργαζομένων, μόνο στα όποια ένδικα μέσα, γιατί καταργεί ή περιορίζει τα στοιχειώδη συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα, τα οποία είναι και Συνταγματικά κατοχυρωμένα.
5. Απέναντι σε αυτή την εξέλιξη, εργαζόμενοι, αγωνιστές και Σωματεία συγκροτούν την «Επιτροπή Αλληλεγγύης στον απολυμένο Γ.Παπαγιάννη» η οποία αναλαμβάνει την πρωτοβουλία για την συνέχιση αυτού του δίκαιου αγώνα, με τη διοργάνωση ακόμη πιο μαζικών παραστάσεων διαμαρτυρίας, καταρχήν στον Εύοσμο, στις 21/3. Απέναντι σε αυτό η εργοδοσία του Μπαχαράκη και το δικηγορικό γραφείο «Β.Τρεμόπουλου & συνεργατών» απαντάνε με ψευδομηνύσεις, προς τον πρόεδρο του Σωματείου και τον απολυμένο, για «ηθική αυτουργία στην -κατά αυτούς- παραβίαση της προσωρινής διαταγής». Περίπου ταυτόχρονα καταθέτουν διάφορες μηνύσεις προς τους ίδιους για την «παρενόχληση της τέρψης κλπ, της εταιρίας» !
6. Στην διαμαρτυρία της Επιτροπής Αλληλεγγύης, στις 27/3 στο παράρτημα στην Παπαναστασίου, δυνάμεις των ΥΜΕΤ, περικυκλώνουν του αγωνιστές και ενώ δεν μπορούν να τους κατηγορήσουν απολύτως για τίποτα, απαιτούν να τους δώσουν οι ίδιοι τα στοιχεία τους, πράγμα που δεν γίνετε αποδεκτό. Οι αστυνομικές δυνάμεις, προφανώς με εντολή άνωθεν, προσαγάγουν μαζικά τους αγωνιστές για εξακρίβωση στοιχείων. Στο Α/Τ Χαριλάου καταφθάνουν ο νομικός εκπρόσωπος του Μπαχαράκη με ένα στέλεχος της επιχείρησης, τον διευθυντή Σ. Αρμένη, ο οποίος απαιτεί από τους αγωνιστές να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις, αλλιώς θα προχωρήσουν σε μηνύσεις. Στην προφανή άρνηση των συναγωνιστών, η εργοδοσία υποβάλλει ανυπόστατες και ψευδείς μηνύσεις προς τον πρόεδρο του Σωματείου, προς τον απολυμένο και προς τον Αντιπρόεδρο του Σωματείου, ο οποίος παρευρίσκονταν στην κινητοποίηση και ο οποίος κρατήθηκε για το αυτόφωρο, το οποίο του όρισε δικάσιμο για τον Οκτώβρη.
7. Την επομένη 28/3, στην μαζικότατη κινητοποίηση της επιτροπής στον Εύοσμο, καταφθάνουν καταρχήν οι αστυνομικές δυνάμεις από το Α/Τ Ευόσμου, στη συνέχεια έρχονται πάλι δυνάμεις των ΥΜΕΤ με τον διοικητή τους, ο οποίος τρομοκρατεί με συλλήψεις και απαιτεί να φύγουν οι χθεσινοί προσαχθέντες «γιατί αλλιώς θα δώσει τα ονόματα-που τα είχε από την προηγούμενη ημέρα- για να κάνει η εργοδοσία του Μπαχαράκη μηνύσεις». Τελικά η κινητοποίηση έγινε και οι αγωνιστές αποχώρησαν εν πορεία.
Τα παραπάνω, δηλώνουμε σαν Σωματείο, ότι δεν αποτελούν σενάριο επιστημονικής ή αστυνομικής φαντασίας, ούτε αποτελούν «εικόνες» από καμιά μακρινή περίοδο της Χούντας, πριν από 40 χρόνια, έχουν εξελιχθεί τις τελευταίες ημέρες και αφορμή είναι μια σχετικά συνηθισμένη εργατική διαφορά. Η κυριότερη εξήγηση κατά τη γνώμη μας, για το πώς εξηγούνται όλα αυτά είναι ότι αποτελούν μια εικόνα από το πολύ άμεσο μέλλον. Είναι φανερό από την παραπάνω απλή και αναλυτική περιγραφή της αλληλουχίας των γεγονότων ότι πρόκειται για ένα όργιο ή ντελίριο εργοδοτικής τρομοκρατίας , που βρίσκει συνδρομή ή τουλάχιστον ανοχή από δικαστές και αστυνομικούς.
Η εργοδοσία του Μπαχαράκη, προχώρησε σε αυτή την κίνησή της γιατί πιστεύει ότι έτσι προστατεύει τα συμφέροντά της. Η εργοδοσία του Μπαχαράκη διάλεξε να στήσει ένα βουνό από ψευτομηνύσεις και δικαστικές διώξεις για να «προστατευτεί». Αργά ή γρήγορα αυτή η εργοδοσία θα πρέπει να αποδείξει τους ισχυρισμούς της, πράγμα που δεν μπορεί να κάνει γιατί απλά είναι ψευδής, αυτό φάνηκε και από την εξέλιξη της δίωξης στο αυτόφωρο του συνάδελφου, που αντί να εκδικαστεί άμεσα του έδωσαν δικάσιμο για τον Οκτώβρη. Επίσης τώρα πλέον έχει η ίδια η εργοδοσία στη «πλάτη» της δύο μηνύσεις, μία ο ίδιος ο Ι.Μπαχαράκης και μια ο διευθυντής του, ο Σ. Αρμένης, για «ψευδή καταμήνυση», μηνύσεις που αργά ή γρήγορα θα εκδικαστούν και πιστεύουμε ότι θα λάμψει η αλήθεια.
Τα ασφαλιστικά μέτρα, η «προσωρινή διαταγή» και όλο αυτό το όργιο «ποινικοποίησης και απαγόρευσης μιας εργατικής διεκδίκησης και κινητοποίησης», δεν αφορούν μόνο το ΣΜΕΘ. Το θέμα πλέον έχει ξεπεράσει την εργατική διαφορά και αφορά όλο το συνδικαλιστικό και εργατικό κίνημα, κάθε συλλογικότητα πολιτική, κοινωνική ή άλλη. Το θέμα πλέον αφορά τους πάντες, όλους και όλες, γιατί χτυπάει το στοιχειώδες δικαίωμα της οποιασδήποτε αγωνιστικής διεκδίκησης του οποιουδήποτε. Για αυτό σαν Σωματείο πήραμε ήδη την πρωτοβουλία για να αναδείξουμε το θέμα και για να προσπαθήσουμε να οργανώσουμε μια καταρχήν απάντηση με όσο γίνετε πιο ενωτικά, συντονισμένα και άρα μαζικά χαρακτηριστικά. Σε αυτή την κατεύθυνση προετοιμάζουμε:
Για την επόμενη Τρίτη 3 Απρίλη, διοργάνωση συλλαλητηρίου και πορείας, στις 7:00μμ, στη πλατεία Χαριλάου, ενάντια στην ποινικοποίηση και απαγόρευση των εργατικών και κοινωνικών αγώνων.
Για την Τρίτη 19 Απρίλη, ημέρα εκδίκασης των ασφαλιστικών μέτρων, διοργάνωση συγκέντρωσης διαμαρτυρίας, στις 9:30πμ, στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης, ενάντια στην ποινικοποίηση και απαγόρευση των εργατικών και κοινωνικών αγώνων.
Καλούμε το ΕΚΘ που ήδη έχει προχωρήσει στις πρώτες ενέργειες, την ΓΣΕΕ, Σωματεία, Συνδικάτα, κάθε κοινωνική ( Δικηγορικοί Σύλλογοι, φοιτητικοί σύλλογοι κ.α.) ή πολιτική συλλογικότητα αλλά και κάθε εργαζόμενο/η, νέα/ο να δώσουμε από κοινού μια άμεση απάντηση, σε αυτή την άδικη απόφαση- προσωρινή διαταγή αλλά και σε όλο αυτό το όργιο «ποινικοποίησης και απαγόρευσης μιας εργατικής διεκδίκησης και κινητοποίησης». Με την μαζική συμμετοχή στα παραπάνω ή με ψηφίσματα, με υπομνήματα και παραστάσεις διαμαρτυρίας προς την διοίκηση του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης ή όπου αλλού θεωρεί ο κάθε ένας πιο αποτελεσματικό, με συνεντεύξεις τύπου, ακόμη και με επίκαιρες επερωτήσεις βουλευτών στη βουλή ή με αναρτήσεις-δημοσιεύσεις στο διαδίκτυο και στα ΜΜΕ, να υψώσουμε ένα τοίχος αλληλεγγύης και να σπάσουμε στην πράξη την προσπάθεια για την ποινικοποίηση και την απαγόρευση αυτών των συγκεκριμένων κινητοποιήσεων, πράγμα που αποτελεί μια σημαντική παρακαταθήκη για το άμεσο μέλλον.
Σωματείο Μισθωτών Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου