Για τη μεταφορά αρχαιοτήτων από σταθμό Βενιζέλου του Μετρό Θεσ/νίκης

άποψη σe blog:  του Γιάννη Κύρκου Αικατερινάρη αρχιτέκτονα, π. προέδρου του ΣΑΘ και του ΤΕΕ/ΤΚΜ

Λανθασμένη η απόφαση απόσπασης-μεταφοράς αρχαιοτήτων από σταθμό Βενιζέλου του Μετρό Θεσ/νίκης

Ερωτηματικά προκαλεί -και δεν είναι η πρώτη φορά- η απόφαση του ΚΑΣ (Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου) για την απόσπαση και την μεταφορά σε άλλο χώρο αρχαιολογικών ευρημάτων του πολεοδομικού ιστού της Βυζαντινής Θεσσαλονίκης, που βρέθηκαν στο σταθμό της οδού Βενιζέλου του υπό κατασκευήν μετρό της πόλης. Ιδιαίτερες, όμως, απορίες προκαλεί η στάση ορισμένων αρχαιολόγων, εκτός ΚΑΣ που, αν και προς άλλη κατεύθυνση θα έπρεπε να τους οδηγεί το αντικείμενο των σπουδών τους, στηρίζουν με αδύναμη επιχειρηματολογία >>>




μια τέτοια απόφαση. Ένας μάλιστα απ’ αυτούς, σε σχόλιό του αναρτημένο προσφάτως σε blog, παραλλήλισε την «λογική» της απόφασης με αντίστοιχες τακτικές, που εφαρμόστηκαν αλλού με την απόσπαση και μεταφορά μεμονωμένων μνημείων. Χρησιμοποίησε μάλιστα το επιχείρημα ότι ...«τμήμα μιας βασιλικής (εκκλησίας) εγκαταστάθηκε στo campus του Ζωγράφου», έστω κι αν πρόκειται προφανώς για ένα μεμονωμένο μνημείο της Αθήνας.

Σε ό, τι αφορά όμως στη διαχείριση του μνημειακού αποθέματος σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, επισημαίνω ότι ανάμεσα στις δύο πόλεις υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Με πρώτη απ' όλες την διαπίστωση, ότι στην ελληνική πρωτεύουσα του πληθυσμιακού γιγαντισμού εξακολουθεί, μέσα στο χάος της σύγχρονης πόλης, να "υπάρχει" η κλασσική Αθήνα με την διατήρηση και ανάδειξη μεγάλων τμημάτων του αρχαίου αστικού ιστού της και ιδιαίτερα των δημόσιων χώρων. Και όλα αυτά με δεδομένο ότι τα διατηρηθέντα αυτά αρχαιολογικά σύνολα δεν βρίσκονται -ευτυχώς- ανάμεσα σε θεόρατες πολυκατοικίες, όπως αυτές της Θεσσαλονίκης, των οποίων το ύψος και την κάλυψη «εμπνεύστηκε» και επέβαλε πάλι η κεντρική εξουσία, με ειδικό διάταγμα όρων δόμησης... Ένα διάταγμα που αποτέλεσε -σε συνδυασμό με την θεσμοθέτηση της αντιπαροχής- κίνητρο ...για την καταστροφή της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της πόλης!

Ο επισκέπτης ακόμη στην Αθήνα έχει την δυνατότητα, διανύοντας δρόμους και σοκάκια  στο Θησείο, στην Αγορά, στην Πλάκα, στον Κεραμεικό κ.α., να "ανακαλύπτει" την κλασσική -και μεταγενέστερη- πόλη και να ονειρεύεται φιλοσοφώντας (σ.σ. Σημαντική η θεσμοθέτηση και εφαρμογή σχεδίου ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων για τον αποκαλούμενο "αρχαιολογικό" περίπατο).

Στην «πολυπολιτισμική» όμως Θεσσαλονίκη, κυριάρχησε και κυριαρχεί η λογική του "ξεριζώματος" σημαντικών οικιστικών συνόλων και της συνακόλουθης ιστορικής μνήμης. Κι όλα αυτά γιατί επικράτησε η άποψη ότι η κατασκευή ενός «μεγάλου έργαου», όπως αυτό του μετρό, αποτελεί «δώρο» της κεντρικής εξουσίας προς την πόλη και όχι υποχρέωσή της προς την «συμπρωτεύουσα» για ό,τι αυτή συνεισφέρει στη χώρα. Ακολουθείται δηλαδή και στην περίπτωση του μετρό, η παραίνεση της σκωπτικής λαϊκής παροιμίας «όταν σου χαρίζουν γάιδαρο, μην τον κοιτάς στα δόντια». Μια τακτική όμως που προσιδιάζει στη συμπεριφορά ενός αφέντη-άρχοντα προς υπηκόους.

Αλλά η ιστορική μνήμη και η ταυτότητα ενός τόπου δεν στοιχειοθετούνται, αρκούντως και αξιοπίστως, με εκφωνήσεις πανηγυρικών και δικτατορικής έμπνευσης «αναπαραστάσεις» ιστορικών γεγονότων, αλλά μέσα από ενέργειες και πράξεις άλλου χαρακτήρα, όπως η διατήρηση οικιστικών συνόλων ή τμημάτων τους. Η Θεσσαλονίκη ιδιαίτερα έχει να επιδείξει πολλά από αυτά, που ανήκουν μάλιστα σε όλες τις ιστορικές φάσεις της πόλης (προβυζαντινή για μην πάω παλαιότερα, ρωμαϊκή, οθωμανική, ακόμη και της περιόδου της αποκατάστασης προσφύγων του '22).

Και δεν μπορεί βεβαίως να ισχυρισθεί κανείς ότι είναι επαρκής για την ιστορική τεκμηρίωση και την ανάδειξη του "πνεύματος" της πόλης, στην κάθε χρονική περίοδό της, η διάσωση μεμονωμένων μνημείων, όσο αξιόλογα κι αν είναι αυτά. Αυτά θα ήταν ασφαλώς περισσότερο χρήσιμα,  αν διατηρούνταν μέσα στον περιβάλλοντα χώρο τους, έστω κι αν αυτός «μεταμορφώθηκε» σταδιακά μέσα από τις διαχρονικές και αργές διαδικασίες, που επέβαλαν τα γεγονότα και οι νέες καθε φορά ανάγκες ζωής.

Η Θεσσαλονίκη, λοιπόν, θα πρέπει να απαιτήσει κάποτε από τους άρχοντες της κεντρικής εξουσίας αυτό που δικαιωματικά της ανήκει. Να μπει φραγμός στην καταστροφή του μνημειακού της αποθέματος, να σταματήσει επιτέλους η επίκληση κάθε φορά της πίεσης του χρόνου και τα διάφορα εφευρήματα περί αναγκαιότητας ή κακής συγκυρίας καταστάσεων (οικονομική δυσπραγία, ανάγκες άμεσης οικιστικής αποκατάστασης εσωτερικών μεταναστών και πάει λέγοντας).

Θυμίζω εδώ ότι ο σημερινός πρωθυπουργός κ. Σαμαράς, όταν θήτευσε υπουργός Πολιτισμού στην τελευταία κυβέρνηση Καραμανλή, ένα από τα πρώτα του μελήματα ήταν να ...διακόψει την δρομολογημένη από προηγούμενο υπουργό διαδικασία αγοράς (και στη συνέχεια αποκατάστασης) του τόσου ενδιαφέροντος «κόκκινου» σπιτιού στην πλατεία Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης, που προορίζονταν μάλιστα για εγκατάσταση υπηρεσιών του υπουργείου του... Σήμερα το τόσο ενδιαφέρον, από άποψη μορφολογίας και ιστορικότητας, κτίριο βρίσκεται στο στάδιο της εγκατάλειψης και της επερχόμενης καταστροφής του...

Ας αντιδράσουμε λοιπόν σε τέτοιες λογικές που οδήγησαν την Θεσσαλονίκη, την τόσο πλούσια παλαιότερα πόλη σε μνημειακό απόθεμα και αρχιτεκτονική κληρονομιά, να παρουσιάζει μια  υστέρηση σε έργα διάσωσής τους, ιδιαίτερα σε σχέση με εκείνα της Αθήνας. Πέρα όμως από την προφανή αναγκαιότητα της συνδρομής της Πολιτείας στη διατήρηση του συγκεκριμένου βυζαντινού οικιστικού συνόλου, υποθέτω πως όλο και θα υπάρχουν ανάλογα ευρωπαϊκά προγράμματα και κονδύλια, ιδιαίτερα μάλιστα όταν πρόκειται για ένα τόσο σημαντικά έργα πολιτισμικής κληρονομιάς. Κι αν δεν υπάρχουν ας απευθυνθούν οι κάθε είδους αρμόδιοι και σε διεθνείς οργανισμούς (UNESCO κ.λπ.), ζητώντας την συνδρομή τους.

Γιατί είναι ανάγκη να ενταχθούν τα τόσο σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα του σταθμού του μετρό της Θεσσαλονίκης, εκεί όπου βρέθηκαν και δημιουργήθηκαν, έστω κι αν δεν θα βρίσκονται στο αρχικό ανοικτό περιβάλλον τους. Αναμφίβολα, ωστόσο, θα συμβάλλουν σημαντικά στην ιστορική και πολιτισμική ταυτότητα της πόλης, θα  αναβαθμίζουν το μετρό, θα αποτελούν ακόμα ένα άλλο πόλο προσέλκυσης επισκεπτών στην περιοχή και την πόλη γενικότερα.

Λύσεις λοιπόν πάντα υπάρχουν. Αρκεί να εγκαταλειφθεί η τακτική των "εκπτώσεων" στην αξία των πολιτισμικών αγαθών της χώρας και της μιζέριας, που χρόνια τώρα διακατέχει τους «αρμοδίους» του Κέντρου, αλλά και πολλούς από τους τοπικούς άρχοντες. Προς επίρρωση μάλιστα αυτών των απόψεών μου, σας επισυνάπτω ένα ντοκουμέντο (καταγγελία με υπογραφές) για το πως σώθηκε, με πρωτοβουλία ορισμένων αρχιτεκτόνων, ένα σημαντικό τμήμα του αρχαιολογικού χώρου της πλατείας Ναβαρίνου, μέσα μάλιστα στις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες της τελευταίας δικτατορίας...

Σημειολογικά παρουσιάζει ενδιαφέρον και το γεγονός ότι η ημερομηνία των ενεργειών διάσωσης του μνημείου συνέπεσε με εκείνη του ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου. Σήμερα επισκέπτες και κάτοικοι της πόλης χαίρονται το μνημείο, πάνω στο οποίο είχαν τότε κατασκευαστεί ...τα θεμέλια μιας υπό ανέγερση πολυκατοικίας!

15 σχόλια:

1. Ανώνυμος15 Φεβρουαρίου 2013 - 3:00 μ.μ.

   Καλό, εξαιρετικά καλό!!! Για τις αρχαιότητες της πλατείας Ναυαρίνου της Θεσσαλονίκης δεν ξέραμε το ιστορικό. Πολύ ενδιαφέρον.
   αρχιτέκτων

   Απάντηση
2. Δημήτρης15 Φεβρουαρίου 2013 - 3:55 μ.μ.

   Πραγματικά λυπάμαι για την τόσο αναχρονιστική γνώμη του κ. Γιάννη Κύρκου Αικατερινάρη. Εγώ πάλι νομίζω ότι είναι πιο ύποπτη και περίεργη η γνώμη της ίδιας της διευθύντριας του αρχαιολογικού μουσείου Θεσσαλονίκης κ. Πολυξένης-Αδάμ Βελένης την οποία αν και εκτιμώ σαν αρχαιολόγο πιστεύω ότι αντιτίθεται στην μεταφορά των αρχαιοτήτων καθώς δεν επιθυμεί να δημιουργηθεί ένας άλλος χώρος που θα λειτουργεί ανταγωνιστικά σαν πόλος επισημότητας του αρχαιολογικού μουσείου. Γιατί όπως και να έχει αν μεταφερθούν αλλού οι αρχαιότητες αυτό αυτόματα θα συνοδευτεί και από μεγάλη επισκεψιμότητα. Προσωπικά νομίζω ότι η γνώμη αρχαιολόγων που δεν ανήκουν σε κανένα φορέα είτε αυτός είναι το ΚΑΣ είτε ΤΕΕ είτε ο ΣΕΑ είναι πολύ πιο λογική και πρέπει να ακούγεται καθώς είναι ανιδιοτελής και χωρίς συμφέροντα. Δυστυχώς η Αττικό μετρό αν και είχε την εμπειρία από τις εργασίες του μετρό της Αθηνάς στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης φάνηκε απροετοίμαστη. Δυστυχώς δεν μπορούμε να γίνουμε Ρώμη όσο και αν το επιθυμούμε. Όσο για τους αρχαιολόγους που τόσο πολύ κόπτονται να παραμείνουν οι αρχαιότητες ας φρόντιζαν μέσω της εμπειρίας τους και των γνώσεων τους να ενημέρωναν τις αρμόδιες υπηρεσίες για τα ευρήματα, ακόμα και εγώ που δεν έχω ακαδημαϊκές γνώσεις βλέποντας την σημερινή θέση της Κάμαρας πολύ εύλογα υπέθετα ότι σκάβοντας θα βρίσκονταν αυτά τα ευρήματα.

   Απάντηση
   
   

   Απαντήσεις
   

   
   
   Ανώνυμος15 Φεβρουαρίου 2013 - 5:24 μ.μ.
   Έχω παρακολουθήσει και άλλα σχόλιά σου και έβγαλα το συμπέρασμα ότι όποιος δεν συμφωνεί με την άποψή σου είναι ύποπτος, περίεργος, διεφθαρμένος, βλάκας.
   Ο φανατισμός σου σε οδηγεί στο να μην μπορείς να κάνεις δημοκρατικό διάλογο, αλλά να βρίζεις. Σύνελθε!
   Δημήτρης15 Φεβρουαρίου 2013 - 5:41 μ.μ.
   Όντως κ. Ανώνυμε θα συμφωνήσω μαζί σας ότι ο τρόπος που εκφράζω τις απόψεις μου είναι εκκεντρικός και ορισμένες φορές υπερβολικός, δεν περιμένω φυσικά από κάποιον που δεν με γνωρίζει να με εκτιμήσει. Εγώ εκφράζω την άποψη μου σε ένα blog που σέβομαι και εκτιμώ. Σε καμία περίπτωση δεν είμαι φανατισμένος. Την λογική εκπροσωπώ. Αλλά για κάποιους η λέξη λογική είναι άγνωστη και οδηγούνται σε ακρότητες. Καλοί οι ρομαντισμοί αλλά κάποιες φόρες πρέπει να κυριαρχεί η λογική και η πρακτικότητα αλλιώς καταντάμε γραφικοί.
   Ανώνυμος15 Φεβρουαρίου 2013 - 6:33 μ.μ.
   Να μην κάνεις όμως χαρακτηρισμούς για τους άλλους. Γράψε την δική σου άποψή και οι αναγνώστες θα κρίνουν. Και δίκιο να έχεις το χάνεις
   Δημήτρης15 Φεβρουαρίου 2013 - 8:18 μ.μ.
   Κανεις λαθος δεν εκανα χαρακτηρισμους απλα χαρακτηρισα αναχρονιστικη την γνωμη ενος αρχιτεκτονα και εξεφρασα εναν προβληματισμο μου οπως και αυτος. Αν το σκεφτεις και εσυ καλυτερα και εσυ θα συμφωνησεις μου οτι ο καθενας δεν εκφραζει γνωμη απο ανιδιοτελεια οπως αυτη η υποθεση που εκανα για την κ. Βελενη, αλλα ειναι απλα μια υποθεση. Ακομα και ο Μπουταρης που εξεφρασε υπερασπιζεται τα ευρηαματα για να παραμεινουν εντος του δημου Θεσσαλονικης αντι για την Σταυρουπολη, οπως βλεπεις ο καθενας εχει την δικια του οπτικη.
   Απάντηση
3. Lucretius15 Φεβρουαρίου 2013 - 4:05 μ.μ.

   Χαίρομαι που με διαβάζει ο κύριος Κύρκος. Αν δούμε όμως τα επιχειρηματά του, παρατηρούμε ότι αφενός αναφέρεται απαξιωτικά στα αρχαιολογικά μνημεία της θεσσαλονίκης (γιατί τάχα περιβάλλονται απο πολυκατοικίες) αφετέρου αγνοεί οτι τα μνημειακά σύνολα των Αθηνών (Αγορά, Κεραμεικός, Ακρόπολη, Ολυμπείο) είτε απαλλοτριώθηκαν και ανασκάφηκαν με έξοδα ξένων κρατών (στην περίπτωση του Κεραμεικού και της κλασικής Αγοράς) είτε οριοθετήθηκαν ως αρχαιολογικοί χώροι πριν επεκταθεί σε αυτούς ο οικοδομικός ιστός της σύγχρονης πρωτεύουσας.
   
   Άλλωστε, σε αντίθεση με την Θεσσαλονίκη που αποτελούσε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στα βαλκάνια με συνεχή κατοίκηση από τους βυζαντινούς χρόνους, η Αθήνα ήταν ένα ασήμαντο χωριό. Η Θεσσαλονίκη χτιζόταν επί αιώνες σε στρώματα πάνω από την παλιά πόλη και μόνο η πυρκαγιά του 1917 έδωσε την ευκαιρία μιας στοιχειώδους πολεοδόμησης ενώ η Αθήνα είχε την ευκαιρία (άσχετα που δεν αξιοποιήθηκε όπως είχε αρχικά οριστεί) να σχεδιαστεί εκ νέου, με σαφή οριοθέτηση των αρχαιολογικών της χώρων. Σε Εδω θα ήθελα να υπογραμμίσω οτι και στην περίπτωση της Αθήνας οι αρχαιότητες της Αγοράς (μέρος της Στοάς του Διός, της Ποικίλης, της Βασιλείου Στοάς και του Βωμού των Δώδεκα θεών) καταχώθηκαν, χωρίς δυνατότητα επίσκεψης ή παρατήρησης, για την κατασκευή του Ηλεκτρικού Σιδηρόδρομου, ενώ και στην περίπτωση του Μετρό το μεγαλύτερο μέρος των σταθερών ευρημάτων είτε καταχώθηκε είτε διαλύθηκε είτε μεταφέρθηκε.
   
   Βλέπουμε από τα παραπάνω οτι το δίπολο που προσπαθεί να δημιουργήσει ο πρόεδρος δεν φαίνεται να στέκει. Ακόμη, στις περιπτώσεις που εντάχθηκαν αρχαιότητες στους σταθμούς του μετρό, αυτό αφορά εκθέματα με μικρό εμβαδό, κυρίως προθήκες με λιγοστές αρχαιότητες. Το μόνο μεγάλο έκθεμα είναι η "στρωματογραφία" του συντάγματος που πιάνει κάθετα το μήκος ενός τοίχου. Αυτό μπορεί ίσως να είναι εφικτό και στη Θεσσαλονίκη αλλά δεν βλέπω πρακτικά τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να ενταχθεί ένας δρόμος μήκους 70 μέτρων και πλάτους τουλάχιστον 10 (με τα προσκτίσματα) στην φυσιολογική λειτουργία ενός κεντρικού σταθμού του μετρό.
   
   Τέλος, να σταθώ λίγο στην κριτική για το άτομό μου. Η μέχρι τώρα εμπειρία μου στα ανασκαφικά έργα - όπως και στο μεγαλύτερο μέρος των "μάχιμων" συναδέρφων μου - με έχει διδάξει οτι είναι προτιμότερο να θέτεις εφικτούς στόχους και να πολεμάς για την πραγματοποίησή τους, παρά να βαυκαλίζεσαι μαξιμαλιστικές διεκδικήσεις-που συνήθως καταρρέουν υπό το βάρος της αδυναμίας υλοποίησής τους. Αν δεν μπορούμε να είμαστε ειλικρινείς, ας είμαστε τουλάχιστον ρεαλιστές...

   Απάντηση
   
   

   Απαντήσεις
   

   
   
   Δημήτρης15 Φεβρουαρίου 2013 - 5:45 μ.μ.
   Συγχαρητήρια!
   Σωστός και δομημένος λόγος με επιχειρήματα.
   Απάντηση
4. Ανώνυμος15 Φεβρουαρίου 2013 - 11:39 μ.μ.

   Απαντήσεις-φληναφήματα, χωρίς να πείθουν κανένα, σε όσα με στρωτή γλώσσα και τεκμηρίωση κατέθεσε ο κ. Αικατερινάρης. ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΉ Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΟΥ ΔΙΈΓΡΑΨΕ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ Σ' ΑΥΤΉ ΤΗΝ ΠΌΛΗ. ΤΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΑΠΌ ΠΟΥ ΠΡΟΗΛΘΑΝ ΟΙ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΙΣ. Ας μην γινόταν τώρα ένας σταθμός στην επέκταση του Μετρό της Αθήνας (π.χ. στη Βούλα) κι ας τα κονδύλια αυτά να διετίθενταν για την ανάδειξη του συγκεκριμένου μνημείου της Θεσσαλονίκης. Η ελληνικότητα της Μακεδονίας εν τέλει στα μνημεία, στη γλώσσα και στον πολιτισμό της θα πρέπει να στηριχθεί και όχι σε ακατανόητα συλλαλητήρια για να πείσει ο ένας τον άλλο ότι είμαστε ...ΕΛΛΗΝΕΣ... ΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΟΣΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΎ ΜΑΣ ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΣΑΝ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ.
   Τί ήταν πιο σημαντικό, η οργάνωση των Ολυμπιακών αγώνων στην Αθήνα το 2004 ή η αναδειξη ενός τέτοιου μοναδικού μνημείου της Θεσσαλονίκης; Σ' αυτά τα ερωτήματα απαντάει η άποψη του κ. Αικατερινάρη.

   Απάντηση
5. Ανώνυμος16 Φεβρουαρίου 2013 - 1:06 π.μ.

   ΤΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΝΑΒΑΡΙΝΟΥ ΑΝΗΚΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ ΤΟΤΕ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΩΣ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΟΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ, ΣΤΙΣ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ, ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΜΙΑ ΠΡΑΞΗ ΗΡΩΙΣΜΟΥ.
   ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΥΡΗΜΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΥΠΕΚΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΛΗ.
   ΥΠΕΚΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΑΝΟΧΕΣ ΠΟΥ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΑΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ ΜΝΗΜΕΊΩΝ ΤΗΣ, ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ ΑΡΙΘΜΌΣ....
   Ο ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΕΚΑΝΕ ΣΑΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΤΕΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΣΩΣΗ ΜΝΗΜΕΙΩΝ ΟΠΩΣ Η ΠΑΛΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΧΤΙΣΜΕΝΗ ΣΗΜΕΡΑ ΑΥΛΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ (ΕΡΜΟΥ),ΤΟ ΚΤΡΙΑΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΤΟΥ ΑΛΑΤΙΝΗ (ΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΣΟΦΟΥΛΗ) Ή ΤΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΦΙΞ... ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΟΠΩΣ ΛΕΝΕ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΤΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ ΟΤΑΝ ΔΗΛΑΔΗ ΗΤΑΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΩΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΕ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΣΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΩΡΟΦΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΝΕΔΕΛΚΟΥ ΣΤΗΝ ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΩΣ ΕΚΘΕΤΗΡΙΟ ΟΙ ΑΓΙΟΡΕΊΤΕΣ. ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΠΟΥ ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΜΕ ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ.
   ΤΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΤΙ ΟΧΙ ΘΕΛΕΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟΤΡΕΨΕΙ ΑΠΟ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.
   ΛΕΚΤΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΑΠΘ

   Απάντηση
6. Ανώνυμος16 Φεβρουαρίου 2013 - 2:06 π.μ.

   Lucretius γραφεις άρες μαρες κουκουνάρες. δεν φαινεται να καταλαβες τι λεει η αναρτηση του αρχιτεκτονα και για τον λογο αυτο υστερεισ σε επιχειρηματα. πολυ αδυνατος ρε παιδι μου. τι σπουδασες κηπουρικη ή αρχαιολογια

   Απάντηση
7. Lucretius16 Φεβρουαρίου 2013 - 2:10 μ.μ.

   1)Έχω σπουδάσει αρχαιολογία και έχω ένα μεταπτυχιακό στην μουσειολογία. Δουλεύω σε ανασκαφές από το 2006 ως σήμερα, σε όλη την Μακεδονία. Η δική σας εμπειρία και κριτική από που προέρχεται;
   2)Μπορείτε να μου υποδείξετε ένα σημείο στο οποίο θεωρείτε οτι γράφω "άρες μαρες κουκουνάρες". Αν θέλετε βιβλιογραφία για τα στοιχεία που παραθέτω μπορώ να σας την παραθέσω.
   3) Τα επιχειρήματα του κυρίου προέδρου στηρίζονται στο δίπολο Αθήνας-Θεσσαλονίκης αγνοώντας την ιστορική εξέλιξη των δύο πόλεων. Τέλος ενώ αναφέρεται σε "λυσεις που πάντα υπάρχουν" δεν δίνει καμία. Θα περίμενα διαφορετικά από έναν π. προέδρου του ΣΑΘ και του ΤΕΕ/ΤΚΜ. Αν και εδώ που τα λέμε, με δεδομένο το χάλι της πόλης-για το οποίο σε μεγάλο βαθμό είναι υπέυθυνοι και οι συνάδελφοι του, δεν εκπλήσσομαι ιδιαίτερα...

   Απάντηση
8. Δημήτρης16 Φεβρουαρίου 2013 - 3:18 μ.μ.

   Κυριε πρωην προεδρε σαν εμπειρος δωστε μια μια τεχνικη λυση!

   Απάντηση
9. Ανώνυμος18 Φεβρουαρίου 2013 - 10:45 π.μ.

   Όλη η Θεσσαλονίκη είναι γεμάτη αρχαία από κάτω. Αν δεν γινόταν το μετρό, δεν θα μαθαίναμε ποτέ για τα συγκεκριμένα ευρήματα. Για τον ίδιο λόγο δεν ξέρουμε τι υπάρχει κάτω από κάθε πολυκατοικία του κέντρου. Όποια πολυκατοικία χρειαστεί να ξαναχτιστεί, στην εκσκαφή θα βρίσκονται αρχαία. Τι θέλουμε δηλαδή; Να γκρεμίσουμε τα πάντα για να αναδείξουμε την παλιά πόλη; Να πάμε να μετακομίσουμε αλλού;

   Απάντηση