Πώς σβήνουν τα... κεριά των μικρομεσαίων

Το υπουργείο Οικονομικών θεσπίζει μέτρα για να αυξήσει τα φορολογικά έσοδα και να στηρίξει το πρωτογενές πλεόνασμα. Το υπουργείο Εργασίας σφίγγει τη θηλιά για να τονώσει τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων. Οι τράπεζες αποφεύγουν τα δάνεια και πιέζουν για τη ρύθμιση των κόκκινων υποχρεώσεων προκειμένου να αποφύγουν να πάρουν πρόσθετες επισφάλειες. Και ο μικρομεσαίος συνθλίβεται κάπου εκεί ανάμεσα, διότι ουδείς ασχολήθηκε με το αν αυτό το πλαίσιο αφήνει τελικώς χώρο σε μια μικρομεσαία επιχείρηση να «αναπνεύσει». Μια από αυτές είναι η >>>

εταιρεία στην οποία επιλέξαμε να αναθέσουμε ρόλο πρωταγωνιστή.  

Υπαρκτή επιχείρηση – ας την ονομάσουμε Κεριά Ο.Ε. – λειτουργεί εδώ και χρόνια με αντικείμενο δραστηριότητας την παραγωγή κεριών. 

Είναι μια ομόρρυθμη εταιρεία με δύο συνεταίρους, καθένας εκ των οποίων έχει ποσοστό 50%.
Η λιανική πώληση δεν αφήνει κανένα κέρδος στην εταιρεία, η οποία περιμένει να «ζήσει» από τις παραγγελίες μεγάλης αλυσίδας παιδικών ειδών. 

Οι παραδόσεις γίνονται συνήθως κάθε Μάρτιο. 

Ωστόσο, η αλυσίδα παιδικών ειδών – αν και επιχείρηση λιανεμπορίου, που σημαίνει ότι εισπράττει μετρητά από τους καταναλωτές και έχει «ζεστό χρήμα» στο ταμείο της – πληρώνει με εξάμηνη ή οκτάμηνη επιταγή.
Θα ήταν εύκολο για την Κεριά Ο.Ε. να αρνηθεί τη συναλλαγή και να απαιτήσει την πληρωμή με μετρητά ή επιταγή ενός μήνα. 

Κάτι τέτοιο, όμως, θα έθετε σε κίνδυνο να χαθεί ο μοναδικός πελάτης και να τεθεί υπό αμφισβήτηση ακόμη και η ύπαρξη της εταιρείας. 

Είναι λοιπόν προφανές ότι η εταιρεία θα παραδώσει το εμπόρευμα τον Μάρτιο, για την παραγωγή του οποίου θα έχει πληρώσει τουλάχιστον την αξία των πρώτων υλών (σ.σ.: ειδικά αν οι πρώτες ύλες έρχονται από το εξωτερικό, δεν υπάρχει περίπτωση ο προμηθευτής να μην απαιτήσει να πληρωθεί ακόμη και προκαταβολικά προκειμένου να παραδώσει). 

Τι θα πάρει η Κεριά Ο.Ε. στα χέρια της τον Μάρτιο; 

Μια επιταγή πληρωτέα τον Νοέμβριο. 

Και θα έρθει ο Απρίλιος. 

Η εταιρεία θα γνωστοποιήσει το τιμολόγιο στην εφορία μέσω της ηλεκτρονικής εφαρμογής και προς τις 20 του μήνα θα πρέπει να υποβάλει τη δήλωση του ΦΠΑ. 

Δεν θα… τολμήσει να υποβάλει εκπρόθεσμη δήλωση, καθώς αμέσως θα καταλογιστεί πρόστιμο 1.000 ευρώ.
Το ταμείο μονίμως μείον
Στις 20 Απριλίου θα πρέπει να πληρωθεί ο ΦΠΑ (σ.σ.: πλέον έχει καταργηθεί και η δυνατότητα πληρωμής του ΦΠΑ σε τρεις μηνιαίες δόσεις έστω και με προσαυξήσεις. 

Ο φόρος καταβάλλεται υποχρεωτικά σε δύο δόσεις). 

Σε ένα τιμολόγιο αξίας 40.000 ευρώ, ο ΦΠΑ είναι 9.200 ευρώ. 

 Θεωρητικά, η εταιρεία τον έχει εισπράξει. 

Πρακτικά, το ταμείο της είναι άδειο, καθώς ο ΦΠΑ είναι ενσωματωμένος σε μια επιταγή, η οποία θα πληρωθεί τον Νοέμβριο. 

Με το που δεν θα πληρωθεί ο ΦΠΑ εμπρόθεσμα, θα αρχίσουν να τρέχουν οι προσαυξήσεις και τα πρόστιμα που σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μπορεί να ξεπεράσουν τα 1.500 ευρώ.
Πριν καλά - καλά προλάβει η επιχείρηση να καταλάβει τι τις γίνεται, θα έχει έρθει ο Μάιος και θα πρέπει να καταθέσει τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος. 

Κι ενώ ήδη η εταιρεία θα είναι ληξιπρόθεσμη λόγω του ΦΠΑ, οι εταίροι της εταιρείας θα συνειδητοποιήσουν ότι εκεί που πλήρωναν περίπου 6.500 ευρώ φόρο μέχρι και το 2013, τώρα θα πρέπει να καταβάλουν για τα ίδια ακριβώς κέρδη (περίπου 30.000 ευρώ συνολικά) το ποσό των 13.090 ευρώ, αν συνυπολογιστεί και το τέλος επιτηδεύματος. 

Ούτε αυτά τα λεφτά θα μπορέσει η επιχείρηση να πληρώσει. 

Διότι το μόνο που θα έχει στα χέρια της είναι μια επιταγή των 40.000 ευρώ με ημερομηνία είσπραξης τον Νοέμβριο. 

Με το που θα καταστεί και αυτή η οφειλή ληξιπρόθεσμη, η επιχείρηση θα αρχίσει να φορτώνεται και πάλι με προσαυξήσεις, ενώ στο δίμηνο επάνω θα μπει και το πρόστιμο του 10%, που συνεπάγεται ακόμη μια επιβάρυνση της τάξεως των 1.400-1.500 ευρώ. 

 topontiki