ΑΥΓΗ. Βιομηχανικός αφανισμός / Τρέχουν. Ποιος θα τους σταματήσει;

*Ύφεση και ενεργειακό κόστος μετατρέπουν τη χώρα σε νεκροταφείο εργοστασίων

*Σήμα κινδύνου εκπέμπει μετά τη χαλυβουργία και ο κλάδος αλουμινίου

*Στη "μαύρη λίστα" κλωστοϋφαντουργία, χαρτοποιία, φαρμακοβιομηχανίες, λιπάσματα

*Χιλιάδες εργαζόμενοι στο φάσμα της ανεργίας

Το τέλος της βαριάς βιομηχανίας στην Ελλάδα γίνεται ορατό την ώρα που η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου κοροϊδεύει εαυτούς και αλλήλους πως με την πλήρη εφαρμογή των "μεταρρυθμίσεων του ΟΟΣΑ" για τις αγορές θα πετύχει την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη της οικονομίας.

Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Οι μνημονιακές πολιτικές της ύφεσης, της κατάρρευσης της αγοράς και της ζήτησης καθιστούν άμεσο τον κίνδυνο "λουκέτου" σε μεγάλα ονόματα της ελληνικής βιομηχανίας και ισχυρή την απειλή της ανεργίας ή της υποαπασχόλησης για δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους. >>>

Ακόμη περισσότερο, αποσαθρώνουν τον όποιο παραγωγικό ιστό της χώρας και απομακρύνουν την προοπτική ανασυγκρότησης έστω και μεσοπρόθεσμα.

Χαλουβουργία, Χαλυβουργική, Βιοχάλκο, Σιδενόρ, Χαλκόρ, Diana, Delica, Nutriart Κατσέλης, ΛΑΡΚΟ, μερικές από τις επιχειρήσεις που μετρούν τις πληγές τους.

• ΣΥΡΙΖΑ για Χαλυβουργική: Το Υπ. Εργασίας ακολουθεί πολιτική Ποντίου Πιλάτου
• Εν αναμονή κυβερνητικών ανακοινώσεων για μείωση του κόστους ενέργειας

Τρέχουν. Ποιος θα τους σταματήσει;

Μετά τον Σεπτέμβριο (και βάλε...) θα αρχίσει η συζήτηση για την περιβόητη ρύθμιση του χρέους, όπως κατέστησε σαφές ο πρόεδρος του Eurogroup. 
Η δήλωση αυτή διαλύει το νέφος εκλογικών εκβιασμών που επιχείρησε να δημιουργήσει η κυβέρνηση. 
Επί του παρόντος οι πιστωτές πιέζουν την κυβέρνηση να κλείσει τις εκκρεμότητες και να διασφαλίσει τα συμφέροντά τους. 
Κι εκείνη τρέχει χωρίς να υπολογίζει την επαπειλούμενη ανθρωπιστική καταστροφή, με μοναδικό γνώμονα να διατηρήσει κάποια ψήγματα εύνοιας των διεθνών πατρώνων της.

Πώς αλλιώς να εξηγήσουμε το γεγονός ότι έσπευσε να ιδιωτικοποιήσει τον ΑΔΜΗΕ ενεχυριάζοντας την ενέργεια και το αναπτυξιακό μέλλον της χώρας; 
Πώς αλλιώς να εξηγήσουμε τη βιαστική διάλυση του ΕΟΠΥΥ και των ιατρείων του, προκειμένου να εκκαθαριστεί το τοπίο υπέρ των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων στον χώρο της Υγείας; 
Πώς να εξηγήσουμε την επικείμενη επιστροφή των τραπεζών στους ιδιώτες, έναντι πινακίου φακής, εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος;

Το κλείσιμο των εκκρεμοτήτων αφορά κυρίως τα λεγόμενα διαρθρωτικά μέτρα, αυτά δηλαδή που κατεδαφίζουν τα τελευταία ίχνη δημόσιας παρουσίας. 
Μείωση των εργοδοτικών εισφορών και των ασφαλιστικών κοινωνικών πόρων, με επακόλουθη κατάρρευση των συντάξεων και των παροχών υγείας. 
Απελευθέρωση του καθεστώτος ομαδικών απολύσεων. 
Όλα αυτά είναι μερικά από τα μέτρα του ΟΟΣΑ που ανατρέπουν βίαια τον κοινωνικό συσχετισμό υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου.

Όσο περνούν οι μέρες, η κυβέρνηση Σαμαρά παραχωρεί τα πάντα στους πιστωτές, φτιάχνει αναχώματα για να καταστήσει δυσχερέστερη τη διακυβέρνηση της χώρας από την Αριστερά, την επανόρθωση και την πορεία της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.
Μέσα σ' αυτό το κλίμα λεηλασίας του δημοσίου συμφέροντος, οι ευρωεκλογές και οι περιφερειακές εκλογές είναι αναγκαίο να μετατραπούν σε δημοψήφισμα για να ηττηθεί η πολιτική της σκληρής λιτότητας και του Μνημονίου, για να αποδοκιμαστεί η κυβέρνηση της κοινωνικής καταστροφής, για να δημιουργηθούν οι συσχετισμοί και το κοινωνικό κλίμα για την κυβέρνηση της Αριστεράς.