Ταξική Πορεία: "9 ΑΠΡΙΛΗ ΑΠΕΡΓΙΑ - Μέτωπο Αντίστασης"

Μέτωπο Αντίστασης στην αντεργατική πολιτική ΔΝΤ-ΕΕ-Κυβέρνησης ! 

Αγώνες ταξικοί, κόντρα στην υποταγή και τις αυταπάτες !

Η επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού συνεχίζεται αδιάκοπα. Χωρίς ενδοιασμούς η κυβέρνηση συνεχίζει να εφαρμόζει τα μέτρα που αποφασίζουν οι ιμπεριαλιστές της τρόικας, ΔΝΤ και Ευρωπαϊκή Ένωση, καταστρέφοντας τις ζωές των εκατομμυρίων εργαζομένων και ανέργων της χώρας. Ο νέος πολυνόμος που συνοδεύτηκε από τα «μπράβο» των ξένων προστατών της άρχουσας τάξης, από τη μια, βαθαίνει την επίθεση >>>

σε μια σειρά από δικαιώματα και, από την άλλη, προετοιμάζει το επόμενο βήμα παραπέρα γκρεμίσματος των εργατικών κατακτήσεων. 

Κάθε μέτρο που έχουν επιβάλει οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων χειροτερεύει τους όρους δουλειάς και ζωής και οδηγεί ολοένα και περισσότερους στην ανεργία, την εργασιακή ανασφάλεια, τη φτώχεια και την εξαθλίωση. 

Είτε με είτε χωρίς πλεόνασμα, είτε με "έξοδο στις αγορές" είτε με "προγράμματα στήριξης", η καθημερινή μάχη για επιβίωση γίνεται όλο και πιο δύσκολη για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού. 

Κι αυτό γιατί αυτή η επίθεση αποτελεί στρατηγική κατεύθυνση του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού, που, ειδικά στο περιβάλλον της παγκόσμιας κρίσης και της όξυνσης των ανταγωνισμών, δεν διστάζει να καταστρέψει χώρες και λαούς προκειμένου να διασφαλίσει κέρδη και αγορές. 

Κατεύθυνση η οποία δεν λογαριάζει τις προεκλογικές ανησυχίες του ντόπιου αστικού πολιτικού προσωπικού, πατάει στους αρνητικούς ταξικούς συσχετισμούς και δεν θα σταματήσει παρά μόνο όταν οι εργαζόμενοι και ο λαός αποφασίσουν να σηκώσουν το κεφάλι.

Η στάση της συνδικαλιστικής ηγεσίας (ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ) απέναντι στην αντεργατική λαίλαπα είναι κατάπτυστη. Δεν έχει να προσφέρει παρά ηττοπάθεια και υποταγή. 
Με την πρόσφατη συμφωνία της με τον ΣΕΒ για Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που προέκυψε χωρίς ούτε μια γενική απεργία, η ΓΣΕΕ έβαλε και την υπογραφή της στην κυβερνητική πολιτική που δήθεν στηλιτεύει, χαρίζοντας "εργασιακή ειρήνη" στους εργοδότες. 
Όχι μόνο δεν προωθεί και δεν δίνει τη δυνατότητα στους εργαζόμενους να εκφράσουν αγωνιστικά την οργή τους, αλλά αντίθετα υπονομεύει ανοιχτά κάθε εστία αντίστασης που εμφανίζεται. 
Η ΑΔΕΔΥ από τη μεριά της κράτησε ανοιχτά προδοτική στάση απέναντι στους χιλιάδες διαθέσιμους και τις πρώτες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων που είναι ήδη πραγματικότητα. Η συνδικαλιστική ηγεσία χρησιμοποιεί ως άλλοθι την κινηματική κάμψη που έχει η ίδια επιβάλει, για να κρύψει το γεγονός ότι ούτε θέλει ούτε μπορεί να οργανώσει την πάλη που είναι αναγκαία.

Οι εργαζόμενοι και ο λαός όμως και θέλουν και μπορούν! 
Θέλουν να ζουν με αξιοπρέπεια, να δουλεύουν με ανθρώπινους όρους, να πληρώνονται στην ώρα τους, με μισθούς που θα τους επιτρέπουν να ζήσουν τις οικογένειές τους. 
Μπορούν να ανασυγκροτηθούν, να αναγνωρίσουν εχθρούς και φίλους, να χτίσουν τα εργαλεία εκείνα που θα τους βοηθήσουν να αγωνιστούν ενάντια στη βαρβαρότητα και την τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, ενάντια στην πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και επιβάλλει στους εργαζόμενους τον εργασιακό μεσαίωνα. 
Η ελπίδα υπάρχει και βρίσκεται στους αγώνες! 
Όσο πιο καθαρό γίνεται αυτό, τόσο θα ανοίγει η προοπτική για διεκδικήσεις που θα ανατρέψουν τη σημερινή πραγματικότητα.

Αυτή είναι η προοπτική που τόσο φοβάται και προσπαθεί να καταστείλει με τη βία το σύστημα. 
Γι' αυτό προσπαθεί να μας χωρίσει σε εργαζόμενους κι άνεργους, σε "κανονικούς" και "ενοικιαζόμενους", σε "δημόσιους" και "ιδιωτικούς". 
Γι' αυτό θέλει να απαγορεύσει τις απεργίες και τις διαδηλώσεις (που κατά τα άλλα "δεν ωφελούν σε τίποτα"), θέλει να καταργήσει τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και στέλνει όσους αγωνίζονται στα δικαστήρια και τα πειθαρχικά. 
Οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας! 
Να ξαναβρούμε το συλλογικό αγώνα, να ξανακερδίσουμε συλλογικές συμβάσεις, να ξανακάνουμε τα σωματεία όπλα δικά μας και όχι εργαλεία των συμβιβασμένων. 
Γνωρίζοντας ότι η λύση των προβλημάτων ποτέ δεν ήρθε κι ούτε πρόκειται να έρθει με τις εκλογές. 
Ότι δεν μπορεί να ανατεθεί σε "ειδικούς", αλλά απαιτεί μαζική συμμετοχή και αποφασιστικότητα. 
Κόντρα στη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια, με βάση τις δικές μας ανάγκες και για λογαριασμό της τάξης μας, να οργανωθούμε, να ξαναβρούμε τη δύναμή μας και να αγωνιστούμε για να κερδίσουμε!

·      ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΠΛΗΡΗΣ, ΣΤΑΘΕΡΗ!

·      ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ!

·      ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ!

 ====================================

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΩΝ-ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ ΘΑ ΚΛΙΜΑΚΩΘΕΙ 

ΑΝΑΓΚΗ ΜΑΖΙΚΟΥ ΠΑΝΔΗΜΟΣΙΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Όπως όλα έδειχναν εδώ και καιρό οι πρώτες χιλιάδες διαθεσιμότητες εξελίχθηκαν σε απολύσεις. 
Ακολουθούν και άλλες με απροσδιόριστο τελικά αριθμό. 
Τρόικα και κυβέρνηση είναι αποφασισμένες να καταργήσουν το δικαίωμα στην μόνιμη και σταθερή δουλειά με κάθε κόστος και κάνουν αυτή τους την πρόθεση φανερή. 
Άλλωστε και οι ίδιοι παραδέχονται ότι η κρίση αποτελεί πρόσχημα αφού “έπρεπε αυτές οι πολιτικές να έχουν εφαρμοστεί εδώ και δεκαετίες”, όπως λένε. 
Το ζήτημα είναι πολιτικό και ταξικό χωρίς καμιά αμφιβολία.

Οι ιμπεριαλιστές και το κεφάλαιο είναι αδίσταχτοι και έχουν προσδώσει στην επίθεσή τους αυτή στρατηγικό χαρακτήρα. 
Το αστικό πολιτικό προσωπικό υλοποιεί τις κατευθύνσεις τους.  
Η κυβέρνηση όσο σκύβει τη μέση στους προστάτες της άλλο τόσο τσαμπουκαλεύεται στο λαό και τους εργαζόμενους. 
Ιδιαίτερα στον δημόσιο τομέα, αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους ως “μελλοθάνατους” που το μόνο που θα μπορούσαν να κάνουν είναι να “περιμένουν” το πόσοι, πότε και με τι όρους θα οδηγηθούν στην εξόντωση.

Το κλείσιμο φορέων και υπηρεσιών του Δημοσίου, η μεθόδευση της διαθεσιμότητας για την de facto κατάργηση της μονιμότητας, η “αξιολόγηση” ως μηχανισμός δημιουργίας μόνιμης δεξαμενής διαθεσίμων-εν δυνάμει απολυόμενων είναι τα βασικά εργαλεία για το πέρασμα αυτής της πολιτικής. 
Απέναντι σ’ αυτές τις πολιτικές οφείλουμε ν’ αντιπαρατεθούμε όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Και όταν λέμε ΟΛΟΙ το εννοούμε!

Στην εμπέδωση του κλίματος της a priori ήττας αποσκοπεί και η νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης να καθιερώσει -όπως λέει- “αποζημίωση απόλυσης” και να εντάξει τους απολυμένους στο ταμείο ανεργίας με το γνωστό επίδομα των 360 ευρώ το μήνα για ένα χρόνο. 
Οι “τυχεροί” δημόσιοι υπάλληλοι οφείλουν να “ευχαριστήσουν” την κυβέρνηση για την τόση “μεγαλοψυχία” της. 
Όπως και το σύνολο των ανέργων, θα προσθέταμε εμείς.

Οι απολυόμενοι καθώς και οι άνεργοι δεν έχουν ανάγκη τα ψίχουλα και την ελεημοσύνη των ιμπεριαλιστών και της κυβέρνησής τους.  
Παλεύουν για το δικαίωμα στη δουλειά και τη ζωή. 
Και είναι απολύτως βέβαιο ότι δεν έχουν πει ακόμη την τελευταία τους λέξη. 
Όσο κι αν ξεπουλιούνται από την συμβιβασμένη και υποταγμένη συνδικαλιστική ηγεσία (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ) δεν θα υποστείλουν τις σημαίες του αγώνα και της αντίστασης γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι χωρίς δουλειά δεν υπάρχει ζωή.

Όσο κι αν οι “από πάνω” φαντάζουν ανίκητοι, η συνέλευση, η συγκέντρωση, η διαδήλωση, η απεργία, η κατάληψη παραμένουν τα βασικά όπλα των εργαζομένων που πρέπει να τα αξιοποιήσουμε για να υπάρξει νικηφόρο αποτέλεσμα στην πάλη μας. 
Αποφασιστικά και μαζικά σ’ αυτήν την κατεύθυνση οφείλουν να κινηθούν οι δυνάμεις και οι αγωνιστές που συνειδητοποιούν τον χαρακτήρα της ολοένα κλιμακούμενης επίθεσης του ταξικού αντίπαλου. 
Οι “από κάτω” έχουμε τη δύναμη του δίκιου για οδηγό και την οργάνωση της πάλης μας που μπορούμε και πρέπει να συγκροτήσουμε.

Αν σε προεκλογική περίοδο προχωρά η πολιτική των απολύσεων και στο Δημόσιο, μπορεί ο καθένας να φανταστεί τι θα γίνει μετά απ’ αυτήν.  
Καμιά αναβολή επομένως και κανένας δισταγμός δεν χωρούν. 
Ο αγώνας και η κλιμάκωσή του είναι η πραγματικά μοναδική διέξοδος. 
Σ’ αυτόν απαιτείται να συμβάλουν χωρίς ταλαντεύσεις όσοι τον πιστεύουν. 
Γι’ αυτόν κάνουμε ό,τι περνά απ’ το χέρι μας.

Καμιά αποδοχή των απολύσεων και των τετελεσμένων. 
Να γυρίσουν πίσω στη δουλειά όσοι απολύθηκαν. 
Ήδη γνωρίζουμε από ποιους χώρους θα επιχειρηθεί να προέλθουν οι επόμενες απολύσεις. 
Ήδη ξέρουμε ότι το σύνολο των εργαζομένων στο Δημόσιο είμαστε στο στόχαστρο. 
Η γραμμή του κοινωνικού εταιρισμού και της συνδιαλλαγής χρεοκόπησε.  
Μόνο η γραμμή της μαζικής οργανωμένης πάλης μπορεί να είναι νικηφόρα. 
Ας την περπατήσουμε!!!

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΟΙ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ!

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 9 ΑΠΡΙΛΗ ! 

Ταξική Πορεία