του Γ. Ανανδρανιστάκη
Μέσα στο χειμώνα της ψυχής μας, μικρές αχτίδες φωτός ξεπροβάλλουν κάπου, κάπου από τα μαύρα σύννεφα. Αχτίδες μικρές και αχτίδες μεγάλες, σαν την κατάρρευση του βραδινού δελτίου ειδήσεων του ΜΕΓΚΑ, του πάλαι ποτέ κραταιού δελτίου τους ενός εκατομμυρίου τηλεθεατών, που ανεβοκατέβαζε κυβερνήσεις και πατζούρια, κινούσε ταν Γαν, θεράπευε την φαλάκρα, την ποδάγρα και την φαινυλοκαιτονουρία. Στους μισούς έχουν μειωθεί οι θεατές του δελτίου, διακόσιες χιλιάδες έχασε μόνο εντός του 2014, βρέθηκε >>>
 



μακράν στη δεύτερη θέση μετά το δελτίο του ΑΝΤΕΝΑ και κάποιες ημέρες βρίσκεται πίσω και από το STAR. 
Κι αν πας στις ηλικίες 15-44, σε αυτές που οι τηλεορασάδες αποκαλούν «δυναμικά κοινά», εκεί γίνεται η νυξ του Αγίου Βαρθολομαίου, το δελτίο του ΜΕΓΚΑ εξαφανίζεται από το χάρτη.
Μόνο οι παλαιοί έχουν μείνει να βλέπουν το δελτίο του Μπόμπολα, του Ψυχάρη, του Βαρδινογιάννη. 
Άλλοι από συνήθεια –πάει ενστικτωδώς το χέρι στο ρημάδι το τηλεκοντρόλ- άλλοι από βαρεμάρα, άλλοι για να σιχτιρίσουν, να εκτονωθούν και να αποφύγουν το βραδινό αφέψημα του ύπνου. 
Λίγοι έχουν απομείνει κι αυτοί παρακολουθούν το δελτίο του ΜΕΓΚΑ σαν σήριαλ, για να δουν πως εξελίσσονται καθημερινά τα πάθη, τα μίση, οι δολοπλοκίες και οι πομπές του καθεστώτος.

Το βραδινό δελτίο του ΜΕΓΚΑ είναι το σήριαλ του καθεστώτος, με πρωταγωνίστρια τη μικρή και αθώα ΄Ολγα, που έχει μικρές και αθώες απορίες. 
«Είναι δυνατόν, Γιάννη μου, να υπάρχουν κόμματα που υποκύπτουν στο Τουρκικό Προξενείο;», 
«είναι δυνατόν, Παύλο, μου να υπάρχουν κόμματα που να επιθυμούν της καταστροφή της οικονομίας;», 
πόσες και πόσες ιστορίες, πόσες και πόσες απορίες. 
Άλλως ειπείν, γκαιμπελισμός δια της αθωότητας.

Ο Γιάννης και ο Παύλος στους οποίους απευθύνεται η Όλγα είναι οι δευτεραγωνιστές του σήριαλ. 
Ο Γιάννης είναι ο κακός, ο πάνκακος μπάτσος, πιο κακός και από τον Αστυνόμο Θεοχάρη στο «Καλημέρα ζωή». 
«Μίλα σκουλήκι, ξέρασέ τα όλα, το ξέρω ότι προσκυνάς το Τουρκικό Προξενείο, ότι πριονίζεις την οικονομία μας. Σκουλήκι!». 
Ο Παύλος είναι ο καλός μπάτσος, ευγενέστατος, με καλλιέπεια, με διεθνείς αναφορές και περίπλοκη φρασεολογία, που αναγκάζει την Όλγα να καταφεύγει συχνάκις στο ηλεκτρονικό λεξικό του i-phone. 
Πάνκαλος ο Παύλος αλλά, ω του θαύματος, καταλήγει πάντοτε στα ίδια συμπεράσματα με τον πάνκακο Γιάννη. 
Κρίμα.
Κι από πάνω ο σκηνοθέτης του σήριαλ, ο διευθυντής Χρήστος Παναγιωτόπουλος, που θα ήθελε να είναι ο Ούγος Φώσκολος αλλά δεν είναι ούτε καν ο Νίκος. 
Ο ποιμήν της Όλγας, του Γιάννη και του Παύλου, ο Γαργάλατας του 21ου αιώνα, ο ποιητής της συλλογής «Απωτύπωμα», στην παρουσίαση της οποίας παρέστησαν πρωθυπουργοί και βασιλιάδες. 
Έτσι όπως πάει όμως το δελτίο, στην επόμενη συλλογή του ποιητού, η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα έχει τίτλο «Φουντάραμε καραμοσάλι στο ποτάμι», το πλέον υψηλόβαθμο στέλεχος που θα παραστεί θα είναι ο αναπληρωτής πρόεδρος του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Ε και τι έγινε, φεύγουν οι θεατές από το ΜΕΓΚΑ και πάνε στα άλλα κανάλια, δηλαδή μια από τα ίδια. 
Δεν είναι μια από τα ίδια. 
Και τα υπόλοιπα κανάλια είναι τη διαπλοκής, το ΜΕΓΚΑ όμως έχει ταυτιστεί με την διαπλοκή, είναι συνώνυμο της διαπλοκής, όχι μόνο τώρα με τα μνημόνια, από παλιά, από γεννήσεως της ιδιωτικής τηλεόρασης. 
Το ΜΕΓΚΑ είναι το διαχρονικό σύμβολο του καθεστώτος κι όταν καταρρέουν τα σύμβολα, αργά ή γρήγορα καταρρέουν και όσα συμβολίζουν.