Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον

του Κώστα Βαξεβάνη

Από το απόγευμα του Σαββάτου τα γκάλοπ είναι περιττά. Η ναυαρχίδα του ΔΟΛ, "Το Βήμα", κυκλοφορεί με τίτλο "η Ευκαιρία της Αριστεράς". Όταν ακόμη και η διαπλοκή προβλέπει για να μην πω προωθεί πλέον Τσίπρα, ο κύβος έχει ριφθεί. Ο Τσίπρας δεν είναι πια ανεύθυνος, θαυμαστής Στάλιν, αρκούδα της βαρυχειμωνιάς για τον Σταύρο Ψυχάρη. Έχει μετατραπεί σε ηγέτη ο οποίος αντιμετωπίζει μια ιστορική ευκαιρία αφού το Βήμα προεξοφλεί τη νίκη του.

Ακούγεται επίσης πως τα κανάλια του βούρκου, αφού απέτυχαν>>>

 

να εμφανιστούν ως γάργαρο νερό και Ποτάμι, αναζητούν τώρα εναγωνίως αριστερούς σχολιαστές για να δομήσουν μια πιο αντικειμενική εικόνα. 

Απ ό,τι φαίνεται οι δηλώσεις στελεχών του Συριζα και του ίδιου του Τσίπρα πως οι καναλάρχες πρέπει να πληρώσουν για τις συχνότητες που κατέχουν δωρεάν, έχει θορυβήσει τους μιντιάρχες. 

Άσε που αυτό το "να πληρώσουν" μεταφράζεται στο δικό τους μυαλό διαφορετικά γιατί  εσύ μπορεί να μην ξέρεις τι έχουν κάνει, αλλά αυτοί το γνωρίζουν πάρα πολύ καλά και έχουν κάθε δικαίωμα να φοβούνται.

Η επικοινωνιακή πολιτική του Μαξίμου, επιβεβαιώνει πως είναι σε αδιέξοδο. 

Τα επιχειρήματα περί Grexit ακυρώθηκαν όχι μόνο από οικονομολόγους στην Ευρώπη αλλά από το ίδιο το πολιτικό προσωπικό της Ευρώπης και της Γερμανίας. 

Έτσι έχει ακυρωθεί ο βασικός μοχλός πίεσης των ψηφοφόρων που είναι ο φόβος. 

Εξαίρεση ίσως αποτελούν οι ελάχιστοι υπέργηροι που παρακολουθούν τις συγκεντρώσεις του Σαμαρά και του Βενιζέλου. 

Αν ψάξετε σχετικές φωτογραφίες στο ίντερνετ από ομιλίες, θα νομίζετε πως πρόκειται για ομιλία σε ιατρικό συνέδριο για τη φαλάκρα.

Αλλά και οι μοντέρνες που ανεβάζουν στο τουίτερ οι Άδωνις, Πλεύρης, Βαρβιτσιώτης, μοιάζουν περισσότερο με μνημόσυνα στα οποία ώριμες κυρίες, με κουπ Ξηρού, αποχαιρετούν τον λατρεμένο πολιτικό συγγενή.

Αντιθέτως, τα mail της Κουμουνδούρου έχουν γεμίσει από μηνύματα συμπάθειας και συμπαράστασης απ όλη την Ευρώπη και δεν εννοώ μόνο τους Podemos ή την γερμανική Αριστερά, αλλά παλιούς συνομιλητές του Σαμαρά και τεχνοκράτες.

Σε όλα αυτά ίσως πρέπει να προσθέσουμε την αγωνία του Σαμαρά, η οποία τον έκανε να εγκαταλείψει τον ιδρυματισμό του Μαξίμου και να πεταχτεί ως το Ζάππειο για να γυρίσει τηλεοπτικό σποτ στο οποίο συναντά πιτσιρικάδες και παίζει μαζί τους μπάλα. 

Πρόκειται για τους ίδιους πιτσιρικάδες από τους οποίους έχει αφαιρέσει το δικαίωμα ψήφου, αλλά δεν φτάνει ως εκεί το μυαλό του Μουρούτη και των επικοινωνιολόγων του για να καταλάβουν την ατυχή σύλληψη.

Ο Σαμαράς έχει καταλήξει γραφικός επιλέγοντας το επικοινωνιακό μοτίβο των τυχαίων συναντήσεων με τουρίστες και δημοσιογράφους έξω από το Μαξίμου ή με πιτσιρικάδες που παίζουν μπάλα, άκουσον άκουσον, στο Ζάππειο. 

Η πολιτική άποψη πίσω από την επικοινωνιακή τακτική είναι καταστροφική και συνίσταται στο δόγμα πως η μάζα μπορεί να καταπιεί ό,τι του προσφέρει η επικοινωνία.  

Όχι μόνο πως ο ο Σαμαράς είναι καλός πρωθυπουργός και λαϊκή φυσιογνωμία αλλά ακόμη και μπαλαδόρος.

Ό,τι πρόκειται να γκρεμιστεί τρίζει. 

Οι τριγμοί έχουν γίνει έντονοι το τελευταίο διάστημα και αναγνωρίσιμοι ως τοποθετήσεις της Βούλτεψη, του Ντινόπουλου ή του Άδωνη. 

Αυτό το συνεχές βούισμα στα τηλεοπτικά παράθυρα που οι ίδιοι το αντιλαμβάνονται ως πολιτική πληρότητα

Στα ψηφοδέλτια αντί για κόσμος και ντουνιάς, έχει συγκεντρωθεί  κόσμος και η Δούνια ενώ η εσωκομματική σφαγή μόλις αρχίζει αφού ξέρουν πως οι περισσότεροι θα μείνουν εκτός Βουλής.

Εν ολίγοις θα μπορούσε να πει κάποιος στον Σαμαρά ήδη «αποχαιρέτα την Αλεξάνδρεια που χάνεις». 

Καλό βέβαια θα ήταν να τον ενημερώσει και πως δεν το έγραψε η Δημουλά αλλά ο Καβάφης.