Ο Πρόεδρος που (σχεδόν) όλοι ψήφισαν με… μισή καρδιά

Είναι ο 7ος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, είναι ο πολιτικός που «έγραψε» το τέταρτο υψηλότερο ρεκόρ ψήφων στην ιστορία του θεσμού, είναι όμως και ο Πρόεδρος που σχεδόν όλοι (των «καραμανλικών» εξαιρουμένων) ψήφισαν με… μισή καρδιά. «Η εκλογή Παυλόπουλου ένωσε 233 βουλευτές, ικανοποίησε τον Γιούνκερ που κράτησε τον Αβραμόπουλο επίτροπο και δίχασε την οικογένεια Μητσοτάκη», έγραψε στο twitter, μετά την ψηφοφορία, ο Δημήτρης Παπαδημούλης. Αυτή θα μπορούσε να είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή λέει ότι ελάχιστοι χειροκρότησαν την >>>

 

αναγγελία της υποψηφιότητά του από τον Αλέξη Τσίπρα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη λιγότεροι την υποστήριξαν δημοσίως και πολλοί περισσότεροι έγιναν έξαλλοι στα ηγετικά κλιμάκια της Συγγρού και στην πέριξ του Αντώνη Σαμαρά ομάδα.

Και στον μεν ΣΥΡΙΖΑ το θέμα ήταν κατά βάση ιδεολογικό, και σε ένα μεγάλο βαθμό, συναισθηματικό. 

Διότι δεν ήταν ακριβώς αυτή η «πρώτη φορά Αριστερά» που οραματίζονταν οι περισσότεροι βουλευτές. 

«Δεν μπορούμε να παίζουμε τα παλαιότερα παιχνίδια με αριστερή κυβέρνηση και δεξιό πρόεδρο», ήταν η χαρακτηριστική φράση του Μανώλη Γλέζου – «ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα έπρεπε να αντιπροσωπεύει τη στροφή προς τα αριστερά», έγραψε στο blog του ο Κώστας Λαπαβίτσας. Αμφότεροι βεβαίως, όπως και πολλοί άλλοι, υπερψήφισαν εκ «πατριωτικού» καθήκοντος και η μόνη συνειδητή απουσία από την ψηφοφορία στη Βουλή ήταν εκείνη της Ελένης Γαϊτάνη.

Στη Νέα Δημοκρατία, όμως, η υπόθεση έγινε πιο περίπλοκη: 

Ο Αντώνης Σαμαράς αναγκάστηκε να συναινέσει για πρώτη φορά με τον «άσπονδο εχθρό» Τσίπρα ομνύοντας στον βωμό του… Καραμανλισμού, οι περί αυτόν εξεμάνησαν διαπιστώνοντας «απόπειρα απομόνωσής του και διεμβολισμού της παράταξης» και, μέσα στη γενική σύγχυση, ο Κυριάκος Μητσοτάκης άδραξε την ευκαιρία για να ορθώσει ηγετικό προφίλ και ανάστημα: 

Ιδεολογικοποίησε την διαφωνία, έγινε μαλλιά – κουβάρια με το Νικήτα Κακλαμάνη στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου της ΝΔ και απείχε από την ψηφοφορία εκδίδοντας ανακοίνωση-μανιφέστο.

Το αποτέλεσμα ήταν να χαθεί ελαφρώς η πολιτική… μπάλα στη ΝΔ και τα πυρά, αντί του Αλέξη Τσίπρα και του Προκόπη Παυλόπουλου, να στραφούν πλέον κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη: 

Με αποκορύφωμα τη διαρροή, μέσω του ΑΠΕ, της σφοδρής δυσαρέσκειας βουλευτών της ΝΔ που φέρονται να χαρακτήρισαν «απαράδεκτη» τη στάση Μητσοτάκη. 

Οι εν λόγω βουλευτές, σύμφωνα πάντοτε με το ΑΠΕ, επεσήμαναν ότι ο κ. Μητσοτάκης  «δεν είναι ένας απλός βουλευτής αλλά κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ», ότι στόχος του ήταν «να αποκτήσει έναν διακριτό ρόλο στην κούρσα διαδοχής» αλλά όπως τόνιζαν «ο οπαδός των απολύσεων περιθωριοποιήθηκε, έμεινε μόνος και η προσπάθεια να ιδεολογικοποιηθεί ο νεοφιλελευθερισμός στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ δεν θα βρει ανταπόκριση».

Στο δια ταύτα, δηλαδή, και μέχρι νεωτέρων… επεισοδίων, η εκλογή Παυλόπουλου ως Προέδρου της Δημοκρατίας άφησε τον ΣΥΡΙΖΑ με την πικρία της «δικαίωσης» του Καραμανλισμού και τη Νέα Δημοκρατία με έναν ακόμη δελφίνο και νέες πηγές εσωκομματικής έντασης.

Για τον ίδιο τον Προκόπη Παυλόπουλο, όλα αυτά δεν είναι απαραιτήτως κακά. 

Υπό την προϋπόθεση ότι θα υπερβεί τις όποιες – δικαιολογημένες ή μη σκιές – και θα δικαιώσει το εγχείρημα της «συγκατοίκησης» κεντροδεξιάς και αριστεράς στην πράξη.

tvxs.gr