Η θεωρία του ομφάλιου λώρου

Η γνωστή θεωρία βλέπει σύνδεση ανάμεσα στην τρομοκρατία 
και σε ένα κομμάτι της κινηματικής Αριστεράς

Επειδή στη χώρα της κοντής μνήμης οι επιτήδειοι και οι θρασείς κυκλοφορούν ανενόχλητοι, να θυμίσουμε στα γρήγορα τα παιχνίδια που έχουν παιχτεί από την αρχή της Μεταπολίτευσης με αφορμή το θέμα της τρομοκρατίας. 

◼ Όταν εμφανίστηκε στην Ελλάδα το φαινόμενο, άμαθα τα κόμματα και τα μέσα ενημέρωσης της εποχής από ανάλογες καταστάσεις, επιδόθηκαν με

φανατισμό στη συγγραφή θεωριών συνωμοσίας. 

Ενοχοποιήθηκαν με σειρά παρουσίασης οι εξής:

➨ ομάδες χουντικών αξιωματικών,
➨ οι Μυστικές Υπηρεσίες της Τουρκίας (ΜΙΤ),
➨ η Μοσάντ,
➨ η Κα-Γκε-Μπε (υπήρχε ακόμη η Σοβιετική Ενωση),
➨ η CIA (ο προσφιλής στόχος των συνωμοσιολάγνων της κομμουνιστικής Αριστεράς).
Ελάχιστοι υποστήριζαν τότε ότι οι οργανώσεις ήταν αυτό που δήλωναν.

◼ Τη δεκαετία του ’80 στοχοποιήθηκε, στην αρχή από τους Αμερικανούς 
και στη συνέχεια από τη Δεξιά, ο χώρος του ΠΑΣΟΚ.

Ποιες ήταν οι ενδείξεις, σύμφωνα με τους κατασκευαστές του συγκεκριμένου σεναρίου;

Κάποια κείμενα στελεχών του ΠΑΚ και οι δηλώσεις του Ανδρέα Παπανδρέου υπέρ της ένοπλης πάλης την περίοδο της δικτατορίας, το γεγονός ότι τα περισσότερα θύματα των ομάδων προέρχονταν από τον χώρο της συντηρητικής παράταξης (με την ευρεία έννοια του όρου) και η παταγώδης αποτυχία των μηχανισμών ασφαλείας να εντοπίσουν τους δράστες -αποτυχία που χρεώθηκε στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες υποτίθεται πως δεν επέτρεπαν στις διωκτικές αρχές να δράσουν ελεύθερα.

Μάλιστα, οι κυνηγοί φαντασμάτων είχαν βρει και το ηγετικό δίδυμο που καθοδηγούσε την εγχώρια τρομοκρατία: Ανδρέας Παπανδρέου, Κώστας Λαλιώτης!

◼ Την περίοδο της εξάρθρωσης της «17 Νοέμβρη» και του ΕΛΑ, οι ίδιοι κύκλοι ήταν σίγουροι ότι υπήρχαν και άλλα πρόσωπα, εκτός απ’ αυτά που συνελήφθησαν και κατηγορήθηκαν, τα οποία η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ γνώριζε, αλλά δεν θέλησε να αποκαλύψει, γιατί φοβήθηκε ότι θα έβγαιναν στο φως ενοχλητικά στοιχεία για το ΠΑΣΟΚ και γενικώς την Αριστερά.

Η φιλολογία αυτή βρίσκεται εν υπνώσει και κατά καιρούς διάφοροι τύποι την επαναφέρουν στο προσκήνιο.

◼ Μετά το ΠΑΣΟΚ ήρθε η σειρά του ΣΥΡΙΖΑ να δαιμονοποιηθεί.

Στελέχη του που προσήλθαν ως μάρτυρες στην πρώτη δίκη της 17Ν -κυρίως μάρτυρες χαρακτήρα και μάρτυρες υπέρ της άποψης ότι οι πράξεις της οργάνωσης εμπίπτουν στην κατηγορία του πολιτικού και όχι του ποινικού εγκλήματος- κατηγορήθηκαν (μαζί και το κόμμα) ότι ερωτοτροπούν με την ένοπλη βία ή, στην καλύτερη περίπτωση, ότι δεν την αποδοκιμάζουν με τη δέουσα αυστηρότητα γιατί θεωρούν τους εμπλεκόμενους «συντρόφους που πήραν λάθος δρόμο».

Πρόκειται για τη γνωστή θεωρία του «ομφάλιου λώρου» που βλέπει σύνδεση ανάμεσα στην τρομοκρατία και σε ένα κομμάτι της κινηματικής Αριστεράς.

Θυμίζουμε εδώ τη διαβόητη δήλωση της κ. Βούλτεψη, όταν ήταν κυβερνητική εκπρόσωπος, για την ανοχή που δείχνει ο Τσίπρας στις ένοπλες συνιστώσες του κόμματός του!!!

◼ Και τώρα η υπόθεση Πανούση. 
Μπαίνω στον πειρασμό να ακολουθήσω τον συνωμοτικό δρόμο.

Ισχυρίζομαι, λοιπόν, ότι ο κ. Πανούσης εκτελεί εντολές του Τσίπρα για να ασχολούμαστε όλοι με τις καταγγελίες του και όχι με τα αντιλαϊκά μέτρα που υλοποιεί η κυβέρνηση.
Πώς σας φαίνεται αυτή η εκδοχή;

Τάσος Παππάς - efsyn.gr