Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015

6 Δεκέμβρη 2008. Αλέξης Γρηγορόπουλος, 15 χρονών - Δολοφονήθηκε !

δεξια: σκίτσο του αξέχαστου kalio (2011)
για τον Αλέξη (κλικ για μεγέθυνση)
Αλέξης Γρηγορόπουλος: Ένας κρότος, μία σφαίρα, ένα νεκρό παιδί, 15 χρονών. 15 χρονών. Τι να σκεφτεί κανείς, σε τι να πιστέψει...
“Όλοι στους δρόμους”. Δεν ήταν απλά ένα κάλεσμα, ήταν η πρώτη αυθόρμητη σκέψη στο μυαλό όλων, σαν να ράγισε κάτι μέσα μας που δεν θα ξανακολλούσε ποτέ και μας έσπρωχνε στους δρόμους κάποιους ίσως και για πάντα.
Εξέγερση: Η εξέγερση απέναντι στην αδικία, απέναντι στην δολοφονία, μια εξέγερση για





μια καλύτερη ζωή, την κλεμμένη μας ζωή, η εξέγερση της γενιάς μας. 
Είμαστε ακόμη εδώ. 
Για να μην θρηνήσουμε άλλο νεκρό αλλά για να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.  




Σάββατο 6 Δεκέμβρη 

Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, το Δεκέμβρη του ’08, στις 9:36 το βράδυ στην συμβολή των οδών Μεσολλογίου και Τζαβέλλα από τον ειδικό φρουρό Επ. Κορκονέα ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε ένα ήδη παραφουσκωμένο ποτήρι στις συνειδήσεις των παιδιών, της άνεργης νεολαίας, των καταπιεσμένων εργαζόμενων, των μεταναστών, όλων αυτών που η ζωή τους ήταν υποθηκευμένη σε μια τράπεζα, σε ένα χρέος, σε έναν “συμβιβασμό”, προκαλώντας μια κοινωνική διχοτόμηση και μια κοινωνική έκρηξη που αμφισβήτησε μετωπικά τον κυρίαρχο λόγο και ράγισε την λαμπερή βιτρίνα του συστήματος. 

Τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης από την πρώτη στιγμή της είδησης πήραν φωτιά σε λίγα λεπτά ενημερώνοντας τον κόσμο για το τραγικό γεγονός το ίδιο και οι δρόμοι των πόλεων για περίπου ένα μήνα. 

Τα αστυνομικά τμήματα σε πολλές περιοχές της Ελλάδας ακόμη και στα νησιά έγιναν στόχος των οργισμένων μαθητών που δεν μπορούσαν να διανοηθούν σε ποια δικαιοσύνη, σε ποια λογική μπορεί να χωρέσει μια δολοφονία ενός παιδιού. 

Διαδηλώσεις σε όλη την χώρα επί τρεις εβδομάδες, συγκρούσεις, χημικά, τόνοι δακρυγόνων, λαϊκές συνελεύσεις, κατειλημμένα κτίρια, οι πόλεις γέμισαν από φωνές, οι τοίχοι από συνθήματα συνέθεταν μια κραυγή που αντηχούσε στα αυτιά μας για αρκετά χρόνια. 

Η αστυνομική καταστολή, οι ατιμώρητες αυθαιρεσίες των κατασταλτικών δυνάμεων σε συνδυασμό με τα κοινωνικοοικονομικά αδιέξοδα που ήταν και προ Μνημονίων ορατά έδωσαν σε κάθε έναν και κάθε μία που βγήκε στους δρόμους μια αιτία να εξεγερθεί. 

Διαβάστε παλαιότερη ανάρτησή μας (2012):




Δεν υπάρχουν σχόλια: