ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ

γράφει ο Χρίστος Καλλίτσης

Αγωγή αποζημίωσης από δημοσιογράφο (Όλγα Τρέμη) σε δημοσιογράφο (Κώστα Βαξεβάνη) για δημοσίευμα, το οποίο ο ενάγων θεωρεί πως του στοιχίζει 3.000.000 ευρώ. Είναι μάλλον μία ένδειξη της διαφορετικής πραγματικότητας, στην οποία μπορεί να ζει κάποιος «δημοσιογράφος» σήμερα στην Ελλάδα της οικονομικής και ηθικής εξαθλίωσης.

Η δημοσιογραφία είναι λειτούργημα και οδός επιβίωσης μάλλον επισφαλής για την πλειονότητα όσων την ασκούν. Ωστόσο, η δημοσιογραφία μπορεί να συμβάλει για παράδειγμα στο να μην ψηφιστούν άδικα και αντισυνταγατικά >>>

μέτρα το φθινόπωρο του 2012. Επομένως η αναγνώριση και η προσφορά του έργου του δημοσιογράφου μπορεί να είναι ευεργετική για το κοινωνικό σύνολο και δεν μετριέται μονάχα σε ευρώ ή σε δραχμές.

Για λόγους ίσως ανεξάρτητους από την κοινωνική αποστολή της δημοσιογραφίας, η «δημοσιογραφία» των «κυρίαρχων» μέσων ενημέρωσης έχει μετατραπεί σε θέαμα (show business) με συνήθως αρνητικά για την έρευνα και την ενημέρωση επακόλουθα. Φαίνεται πως αποτέλεσμα τέτοιας «ενημέρωσης», με ιδιαίτερη έμφαση κατά τα τελευταία χρόνια, έχει καταντήσει πολύ συχνά να είναι η χειραγώγηση της κοινής γνώμης για μικρά και μεγάλα συμφέροντα. Κύριο συστατικό της πληροφορίας που διανέμεται είναι ο φόβος και ο τρόμος. Πες, πες σε κάνουν να πιστέψεις πως όλα είναι μαύρα και άραχνα και πως δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να τ’ αλλάξεις και πως π.χ. το «μνημόνιο είναι μονόδρομος».

Η διάδοση της αλήθειας μάταια εμποδίζεται

Ο κόσμος τό ΄χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι. Οι πολίτες απομακρύνονται από τη χειραγωγούμενη ενημέρωση, την οποία πολύ συχνά η πραγματικότητα την διαψεύδει. Σε δύσκολους καιρούς η αλήθεια ενώνει ακόμη περισσότερο τους ανθρώπους, θέλει το χρόνο της αλλά είναι αυτή που μένει.

Μάλλον πλησιάζει η ώρα που πέφτουν οι μάσκες. Το ποθούμενο είναι να πέσουν και τα νέα εφιαλτικά μέτρα ώστε ν’ αρχίσουμε να υλοποιούμε μέτρα κάθαρσης του διεφθαρμένου συμπλέγματος πολιτικών, εργολάβων, τραπεζιτών. Χρειάζονται επειγόντως μέτρα λύτρωσης της κοινωνίας σε θέματα παιδείας, υγείας, κοινωνικής ασφάλισης, ποιότητας ζωής.

 Ν’ ανασάνουμε δηλαδή.

Η κινητοποίηση του πολίτη

Η ελευθερία μάλλον δεν αγοράζεται, κατακτιέται.

Οι πολίτες μπορούμε να κάνουμε περισσότερα πράγματα. Οι πολίτες μπορούμε να κινητοποιηθούμε και να συνεισφέρουμε ώστε η κοινωνία που ζούμε να εκπέμπει τη δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη, τη δημιουργία και την ευημερία. Το πως να προσφέρει ο πολίτης, ας προσπαθήσει να το βρει. Σχεδόν σε κάθε γειτονιά γίνονται τακτικά συνελεύσεις πολιτών. Μάλλον η εποχή του «πού να μπλέκεις», «δε βαριέσαι», «ό,τι φάμε κι ό,τι πιούμε» βρίσκεται στη δύση της. Σωτήρες δεν υπάρχουν, ανοίξτε τα μάτια σας, μπορούμε περισσότερα. Είναι αίτημα των καιρών οι πράξεις σαν αυτές του δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη.

Υπάρχει ελπίδα.