*Νέα τορπίλη από την Τράπεζα της Ελλάδος στο "success story" Σαμαρά - Στουρνάρα μια εβδομάδα μετά την πρόβλεψη για ύφεση άλλα δύο χρόνια
*Ανεβάζει στα 9 δισ. το ταμιακό έλλειμμα στο εννεάμηνο, από 6,5 δισ. το αντίστοιχο περσινό διάστημα, σβήνοντας οριστικά τις προσδοκίες για πρωτογενές πλεόνασμα στο τέλος της χρονιάς χωρίς εντυπωσιακές λογιστικές αλχημείες
*Έναρξη και επισήμως των συζητήσεων για το χρηματοδοτικό κενό, καθώς φτάνει σήμερα στην Αθήνα ο Τόμας Βίζερ, επικεφαλής της ομάδας εργασίας του Eurogroup
*Η άρνηση ΕΚΤ και κεντρικών τραπεζών να δεχτούν μετακύλιση ομολόγων σηματοδοτεί την έναρξη των συζητήσεων για το τρίτο "πακέτο βοήθειας" στην Ελλάδα, εκτιμά η Eurobank
Υπερασπιζόμενοι το κοινό καλό
Η μνημονιακή λαίλαπα διαλύει τους μισθούς, τις συντάξεις και τις δουλειές. >>>
 




Αποτελεί απειλή για την προσωπική οικονομική κατάσταση ολοένα και περισσότερων πολιτών. 
Δίπλα όμως σε αυτήν την καταστροφή ξεριζώνει δικαιώματα και συμπαρασύρει δημόσια αγαθά. 
Η ιδιωτικοποίηση του νερού και της ενέργειας, η διάλυση του συστήματος υγείας και του εκπαιδευτικού συστήματος είναι ορατές πλευρές της βαθιάς διαδικασίας φτωχοποίησης των πολιτών, που οδηγεί στη γενικευμένη πολιτισμική εκπτώχευση της κοινωνίας.
Συλλογικά αγαθά που η εγγύησή τους ήταν αρμοδιότητα της δημόσιας σφαίρας συρρικνώνονται και μεταλλάσσονται σε εμπόρευμα. 
Από τη δημόσια σφαίρα που λειτουργούσε με συνείδηση καθολικού δικαιώματος και στη βάση αναδιανεμητικών πολιτικών ξεπέφτουμε στην ατομικιστική ιδιωτική κατανάλωση, που διέπεται από τους σκληρούς και άδικους νόμους της αγοράς.
Αυτή η διάλυση των δημοσίων αγαθών οδηγεί στην κοινωνική αποσύνθεση. 
Υποχωρούν οι αυτονόητοι κώδικες αλληλεγγύης και επικρατεί η λογική της ζούγκλας. Επιχειρείται ο πολίτης να μετατραπεί σε καταναλωτή υποβαθμισμένων υπηρεσιών και προϊόντων, μόνος του ο καθένας απέναντι στην κρίση, απομονωμένος μπροστά στην τηλεοπτική αποχαύνωση.

Τα όσα ζούμε σηματοδοτούν μία βαθύτερη ανατροπή αξιών και προτύπων. 
Η υλική φτώχεια επαυξάνεται με τη συμβολική φτώχεια. 
Χωρίς δημόσια σφαίρα αγαθών, ο πολίτης ασφυκτιά στον πολυεπίπεδο κοινωνικό αποκλεισμό του. Βουλιάζει μέσα στην καταστροφή του φαντασιακού του.
Απέναντι σε αυτό το σκοτάδι υπάρχει πάντοτε το φως της ελπίδας που αχνοφέγγει μέσα στις κοινωνικές αγωνίες και τις δημόσιες δράσεις. 
Στους αγώνες για τη δημόσια εκπαίδευση και την υγεία για όλους. 
Για την ελεύθερη πρόσβαση στο νερό, και τελικά στην ίδια τη ζωή. 
Είναι ισχυρός ο συμβολισμός των αγώνων που σιγά-σιγά απλώνονται και αρθρώνονται αυτή την περίοδο. 
Η εμβέλειά τους ξεκινά από το καθημερινό και το προσωπικό, αλλά φτάνει στο διαχρονικό και το συλλογικό. 
Γι' αυτό δεν πρόκειται να καμφθούν από τη σκληρή προπαγάνδα των επικυρίαρχων περί της βίας και των δύο άκρων. 
Η κοινωνία μπορεί να συναντηθεί στην υπεράσπιση του κοινού καλού.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Στον εισαγγελέα αμέσως κ. Πάγκαλε