του Όμηρου Ταχμαζίδη
Το “σύστημα Coca Cola” είναι κυνικό, ανάλγητο και αδίστακτο, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας οδηγήσει σε λανθασμένα συμπεράσματα: το ίδιο “σύστημα” παρουσιάζει μια εκπληκτική μεθοδικότητα, συνέπεια και επιμονή στις αποφάσεις του – πίσω από αυτά κρύβεται η ισχύς του χρήματος και ότι αυτή μπορεί να σημαίνει σε μια χώρα με αδύναμους μηχανισμούς δημοκρατικού και κοινωνικού ελέγχου.
Ο κυνισμός του “συστήματος” Coca Cola διαφαίνεται και στην ανακοίνωση των ιθυνόντων της πολυεθνικής (Τετάρτη 11.11.2015) προς τους
εργαζόμενους ότι θα βάλει “λουκέτο” στο εργοστάσιο του Βόλου:
τα golden boys της πολυεθνικής με τις πολύ υψηλές αμοιβές, ένα είδος “κυνηγών κεφαλών”, επικαλούνται ένα “επενδυτικό πρόγραμμα”, το οποίο μάλιστα ανέρχεται σε 24 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο είναι υποτίθεται ο λόγος για το κλείσιμο του εργοστασίου.
Η κυνική αυτή επικοινωνιακή πρακτική είναι γνωστή από ανάλογες καταστάσεις του παρελθόντος:
όταν το “σύστημα Coca Cola” αποφασίζει να κλείσει ένα εργοστάσιο και να αποβάλλει τους εργαζόμενους από την επιχείρηση, δημοσιοποιεί διάφορες προθέσεις “επενδυτικών προγραμμάτων” - με τον ίδιο ακριβώς κυνικό τρόπο συντελέστηκε το κλείσιμο των μονάδων στην Κέρκυρα, το Μεσολόγγι, την Πάτρα, τη Ρόδο, την Αθήνα ( τώρα κλείνουν και τις αποθήκες) και την Θεσσαλονίκη.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ανακοινώθηκαν “επενδύσεις”: οι ύπουλες πρακτικές του “συστήματος Coca Cola” και ο κυνισμός των στελεχών του καταδείχτηκε με εξαιρετικώς ανάγλυφο τρόπο στην περίπτωση της διακοπής της λειτουργίας του εργοστασίου της Θεσσαλονίκης – τέσσερις μήνες πριν την κατάργηση του τμήματος παραγωγής στο εργοστάσιο η Coca Cola ανακοίνωσε νέα επένδυση και εγκατέστησε μια νέα γραμμή παραγωγής.
Μετά τέσσερις μήνες ξήλωσε όλες τις γραμμές παραγωγής (και την “καινούργια”) ανοίγοντας το δρόμο για το οριστικό κλείσιμο του εργοστασίου.
Το “σύστημα Coca Cola” είναι ανάλγητο και αδίστακτο:
ενώ θέλει να εμφανίζεται με κοινωνικό προφίλ για εμπορικούς λόγους στη δημοσιότητα, σκαρφίζεται στην πραγματικότητα τα πιο απίθανα πράγματα για να αποφύγει την κοινωνική κατακραυγή.
Τώρα βάζει τους εργαζόμενους ανάμεσα στο δίλημμα του “ξεριζωμού” και της υποτιθέμενης διατήρησης της θέσης εργασίας: τα golden boys, γνωρίζοντας τα πλήρη οικογενειακά και οικονομικά στοιχεία του κάθε εργαζομένου ξεχωριστά, έχουν ήδη υπολογίσει πόσοι εργαζόμενοι θα ακολουθήσουν αναγκαστικά το δρόμο της “εαυτοαπόλυσης” - θα αποχωρήσουν για να μην ξεριζωθούν από τον τόπο τους και για να μην αποξενωθούν από τις οικογένειές τους.
Το “σύστημα Coca Cola” χρησιμοποιεί την οικογενειακή κατάσταση του καθενός ως μοχλό πίεσης, ως μέσο εκβιασμού:
αυτό συνέβη στο παρελθόν στην Ρόδο, στην Πάτρα και τώρα συμβαίνει στον Βόλο.
Αυτό που αποκρύπτει το “σύστημα Coca Cola” - τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι υπό τον απόλυτο έλεγχό του – είναι το γεγονός ότι με ένα εργοστάσιο, εν προκειμένω αυτό του Βόλου, δεν συνδέονται μόνο οι εργαζόμενοι του, αλλά και μια πλειάδα “εξωτερικών συνεργατών”, “περιφερειακών εργολάβων”, ‘απασχολούμενων σε μικροεπιχειρήσεις” κλπ. Αν οι εργαζόμενοι του εργοστασίου δεχτούν τις προτάσεις των golden boys - η πολυεθνική έδωσε διορία μέχρι τις 27 Νοεμβρίου – θα εξαφανιστούν εκτός από τις δικές τους θέσεις εργασίας και μερικές ακόμη δεκάδες “περιφερειακές”.
Μια παρατήρηση:
το εργοστάσιο του Βόλου, όπως και όλα τα περιφερειακά εργοστάσια, ήταν “προγραμμένο” εδώ και χρόνια - η πολυεθνική είχε προγραμματισμένο το κλείσιμό του.
Αλλά το κίνημα “Ούτε γουλιά…” που ξέσπασε μετά το κλείσιμο του εργοστασίου της Θεσσαλονίκης και επεκτάθηκε - κυρίως μέσω των social media σε όλη την Ελλάδα -, εξανάγκασε τους σχεδιαστές της πολιτικής της πολυεθνικής να αναβάλλουν το “κλείσιμο” του εργοστασίου του Βόλου.
Δύο χρόνια μετά και ενώ το κίνημα “Ούτε γουλιά… μέχρι να επαναλειτουργήσει το εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης” έχει επιφέρει ισχυρά πλήγματα στη δημόσια εικόνα και τις πωλήσεις της πολυεθνικής, τα golden boys σε μια εκδήλωση “πυγμής” κλείνουν προκλητικά και το εργοστάσιο του Βόλου.
Μια εκτίμηση:
η αναφερόμενη συγκέντρωση όλων των δραστηριοτήτων στο Σχηματάρι θα συνοδευτεί με νέο περιορισμό δραστηριοτήτων και κατά συνέπεια με νέες απώλειες θέσεων εργασίας – στόχος της πολυεθνικής Coca Cola είναι να τροφοδοτήσει (κάτι που έκανε και συνεχίζει να κάνει) την ελληνική αγορά με προϊόντα της από τρίτες χώρες (Βουλγαρία, Ρουμανία κ.α.)
Μια ελπίδα:
χάρη στον αγώνα των απεργών της Θεσσαλονίκης και το μποϊκοτάζ στα προϊόντα της Coca Cola αναδύθηκαν από το περιθώριο της εγχώριας αγοράς οι μικρές και μεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις, οι οποίες παίρνουν μερίδια αγοράς και δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας – κάποιες επεκτείνονται και σε ξένες χώρες και συμβάλλουν τα μέγιστα στην ελληνική οικονομία αυτή τη δύσκολη περίοδο.
Οι κινητοποιήσεις στην Coca Cola είναι μια “εθνική ευκαιρία” – όπως έχω γράψει παλαιότερα - και οι καταναλωτές δεν πρέπει να την αφήσουν να πάει χαμένη: για αυτό κάνουμε μποϊκοτάζ στην Coca Cola, Fanta, Sprite, Nestea, νερό Αύρα…
*Ο Όμηρος Ταχμαζίδης είναι μέλος του ΕΓ της «Σοσιαλιστικής Προοπτικής»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου