Αυτοί οι πολίτες που στην αρχή ξάφνιασαν, ύστερα φόβισαν κι ύστερα πολεμήθηκαν...
αυτοί οι πολίτες που αντιμετωπίστηκαν με ειρωνία, γιατί ήταν ...ασυντόνιστοι και ανοργάνωτοι...
αυτοί οι πολίτες που θα έφευγαν -και καλά- όπως ήρθαν (!)...
αυτοί οι πολίτες που τους πρόβαλλαν, λέει, τα καθεστωτικά ...ΜΜΕ, σαν "ακίνδυνη βαλβίδα" εκτόνωσης του συστήματος (sic)...
αυτοί οι πολίτες οι "απολίτικοι", οι "άσχετοι", οι ..."τραλαλάδες"... --->>>
αυτοί οι πολίτες που έφτασαν να μαζέψουν 500.000 λαού (προφανώς ...άσχετους σαν αυτούς, στο Σύνταγμα)...
αυτοί οι πολίτες που αντιμετώπισαν μόνοι τους σήμερα -γιατί κάποιοι άλλοι, "έφυγαν νωρίς"- την πρωτοφανή (ταυτόχρονη) επιδρομή κουκουλοφόρων και ΜΑΤατζήδων και την καταιγίδα των δακρυγόνων,
αυτοί οι πολίτες -και μόνο αυτοί- "ταρακούνησαν" το σύστημα, όπως δεν το ταρακούνησε κανένας "οργανωμένος" και "συντονισμένος", χρόνια τώρα... φέρνοντας μια κυβέρνηση στο Αμήν, προκαλώντας διαβουλεύσεις πανικού, διαγγέλματα και ανασχηματισμούς...
Κι ύστερα αυτοί οι πολίτες αδιαφορώντας για όλα αυτά και αφήνοντας τους άλλους να "εξάγουν πολιτικά συμπεράσματα"(;;;) πήραν το δρόμο της επιστροφής για την πλατεία Συντάγματος (μη εγκαταλείποντάς την για 22η μέρα !), συμάζεψαν, σκούπισαν, καθάρισαν την ...κόπρο των -ένθεν κι ένθεν- βαρβάρων, βιαστικά και με μοναδική έννοια: να κάνουν μια ακόμη λαϊκή συνέλευση (!!!), μέχρι τις πρώτες πρωϊνές ώρες...
Ε, λοιπόν γι' αυτούς τους απλούς, καθημερινούς πολίτες -συντρόφους- της ...διπλανής πόρτας, είναι πολύ "λίγη", όχι μόνο αυτή η Ελλάδα του Μνημονίου, όχι μόνο αυτή η Κυβέρνηση, αλλά και πολλά άλλα...
Κι αυτοί -απλά- συνεχίζουν, τον αγώνα τους...
Κι όποιος προσπαθήσει να τους στερήσει το όνειρο -να πάρουν τη ζωή τους, στα χέρια τους- κι όποιος δεν τους αφουγκράζεται και δεν καταλαβαίνει, θα βρεθεί πίσω, να κυνηγάει κάποτε την ιστορία...
Όχι την ιστορία με τη βερμπαλιστική έννοια του όρου, αλλά την απλή ιστορία των λαών, αυτή που είναι η μόνη ικανή κι ...αρμόδια, να αναδεικνύει, τις πραγματικές πρωτοπορίες...
αυτοί οι πολίτες που αντιμετωπίστηκαν με ειρωνία, γιατί ήταν ...ασυντόνιστοι και ανοργάνωτοι...
αυτοί οι πολίτες που θα έφευγαν -και καλά- όπως ήρθαν (!)...
αυτοί οι πολίτες που τους πρόβαλλαν, λέει, τα καθεστωτικά ...ΜΜΕ, σαν "ακίνδυνη βαλβίδα" εκτόνωσης του συστήματος (sic)...
αυτοί οι πολίτες οι "απολίτικοι", οι "άσχετοι", οι ..."τραλαλάδες"... --->>>
αυτοί οι πολίτες που έφτασαν να μαζέψουν 500.000 λαού (προφανώς ...άσχετους σαν αυτούς, στο Σύνταγμα)...
αυτοί οι πολίτες που αντιμετώπισαν μόνοι τους σήμερα -γιατί κάποιοι άλλοι, "έφυγαν νωρίς"- την πρωτοφανή (ταυτόχρονη) επιδρομή κουκουλοφόρων και ΜΑΤατζήδων και την καταιγίδα των δακρυγόνων,
αυτοί οι πολίτες -και μόνο αυτοί- "ταρακούνησαν" το σύστημα, όπως δεν το ταρακούνησε κανένας "οργανωμένος" και "συντονισμένος", χρόνια τώρα... φέρνοντας μια κυβέρνηση στο Αμήν, προκαλώντας διαβουλεύσεις πανικού, διαγγέλματα και ανασχηματισμούς...
Κι ύστερα αυτοί οι πολίτες αδιαφορώντας για όλα αυτά και αφήνοντας τους άλλους να "εξάγουν πολιτικά συμπεράσματα"(;;;) πήραν το δρόμο της επιστροφής για την πλατεία Συντάγματος (μη εγκαταλείποντάς την για 22η μέρα !), συμάζεψαν, σκούπισαν, καθάρισαν την ...κόπρο των -ένθεν κι ένθεν- βαρβάρων, βιαστικά και με μοναδική έννοια: να κάνουν μια ακόμη λαϊκή συνέλευση (!!!), μέχρι τις πρώτες πρωϊνές ώρες...
Ε, λοιπόν γι' αυτούς τους απλούς, καθημερινούς πολίτες -συντρόφους- της ...διπλανής πόρτας, είναι πολύ "λίγη", όχι μόνο αυτή η Ελλάδα του Μνημονίου, όχι μόνο αυτή η Κυβέρνηση, αλλά και πολλά άλλα...
Κι αυτοί -απλά- συνεχίζουν, τον αγώνα τους...
Κι όποιος προσπαθήσει να τους στερήσει το όνειρο -να πάρουν τη ζωή τους, στα χέρια τους- κι όποιος δεν τους αφουγκράζεται και δεν καταλαβαίνει, θα βρεθεί πίσω, να κυνηγάει κάποτε την ιστορία...
Όχι την ιστορία με τη βερμπαλιστική έννοια του όρου, αλλά την απλή ιστορία των λαών, αυτή που είναι η μόνη ικανή κι ...αρμόδια, να αναδεικνύει, τις πραγματικές πρωτοπορίες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου