Μεγάλη Δευτέρα.
Ο κύριος Χι έχει ακόμα δουλειά.
Θα απολυθεί τη Μεγάλη Πέμπτη αλλά προσώρας δεν το γνωρίζει.
Ο ήλιος
το πρωί λαμπρός, από ανοιξιάτικος σχεδόν θερινός, κάποιες κάπως
σκοτεινές σκέψεις στο μυαλό του κυρίου Χι, τίποτε το ανησυχητικό, ή
συνήθως ρουτίνα σε μία χώρα που έχει χάσει το γέλιο της.
Τω καιρώ εκείνω ανησυχούσαν οι προεστοί και κάθε βράδυ σε διαφορετικό Οίκο μαζεύονταν οι αρχηγοί των Οίκων, τα νέα απ’ την επαρχία, αλλά και ο αναβρασμός, ο βουβός αναβρασμός μέσα στην πόλη, δήλωναν δυσαρέσκειες, γκρίνιες, αναταράξεις και – ο Θεός να μας φυλάει – επαναστατικές διαθέσεις!
Μα γιατί;
όλα καλώς βαίνουν!
Στον Ναό κόβουν χρυσάφι οι εισπράξεις, τα
ενεχυροδανειστήρια μαζεύουν καρπό, εμείς και του πουλιού το γάλα, να
‘ναι καλά οι Ρωμαίοι, πλουτίζουν αυτοί, πλουτίζουμε κι εμείς – μήπως
πλουτίσαμε πολύ αναρωτιόταν ο Νικόδημος, ελληνίζεις πολύ Νικόδημε και
σου έχουν κάνει το μυαλό πολύ μαλακό οι φιλοσοφίες, ο παράς μετράει,
σύντροφε! κι εσύ τον φυσάς, τα άλλα είναι για τα λουτρά και τα
χαμαιτυπεία... >>>