Με την απαράδεκτη δήλωση ότι «Στην
ελληνική κοινωνία δεν χωράνε ούτε Σκουριές, ούτε Μανωλάδα» ο υπουργός αστυνομικής
βίας και κρατικής καταστολής Ν. Δένδιας έβαλε στο ίδιο τσουβάλι τον αγωνιζόμενο
λαό της Χαλκιδικής που αγωνίζεται για τον τόπο του και τη ζωή του, με τους τραμπούκους πιστολάδες
επιστάτες που χτύπησαν τους μετανάστες εργάτες γης στη Μανωλάδα. Πρόκειται για μια ακόμα χυδαία
εφαρμογή της «θεωρίας >>>
των δύο άκρων» με προφανή στόχο την εμφάνιση της κυβέρνησης
και της ακροδεξιάς πολιτικής της σαν το μόνο υπεύθυνο, μετριοπαθή και ρεαλιστικό δρόμο, απέναντι σε ακραίες,
περιθωριακές και ανεύθυνες καταστάσεις.
Δε σκέφτηκε όμως ο υπουργός, ότι
εκτός από οργή για αυτόν τον απαράδεκτο συμψηφισμό, οι δηλώσεις του μπορεί να
δημιουργήσουν και κάποιους άλλους συνειρμούς. Από τη μια ότι σύμφωνα με την κυβέρνηση
του και τη μνημονιακή πολιτική που με
τόσο ζήλο υπηρετεί, αυτές οι δύο περιοχές αποτελούν το μοντέλο «ανάπτυξης» για
όλη τη χώρα:
Ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και λεηλασία του περιβάλλοντος , όπως
στις Σκουριές και εργασία σε συνθήκες σκλαβιάς όπως στη Μανωλάδα, αυτός είναι ο
πυρήνας της πολιτικής κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ, ΔΝΤ.
Από την άλλη όμως τόσο στη
Χαλκιδική όσο και στη Μανωλάδα τα θύματα αυτής της πολιτικής, παρά την
καταστολή και την τρομοκρατία, οργανώθηκαν, εξεγέρθηκαν και έχουν ήδη δημιουργήσει
προϋποθέσεις νίκης και ανατροπής της σύγχρονης βαρβαρότητας, δίνοντας ελπίδα σε
κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο, σε κάθε γωνιά της χώρας.
Για ένα πράγμα να είναι σίγουρος
ο κ. Δένδιας : Ότι όση προπαγάνδα και να κάνει, όσα ΜΑΤ και να στείλει, δεν
αργεί η ώρα που όλη η Ελλάδα θα γίνει ένα Γαλατικό χωρίο και ο λαός θα ξηλώσει
και αυτή την κυβέρνηση, ανοίγοντας το δρόμο για την απαλλαγή από τα Μνημόνια
και το χρεοκοπημένο καπιταλισμό της εξαθλίωσης και της καταστροφής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου