Δεν ζωντανεύουν οι νεκροί

του Γ. Ανανδρανιστάκη

Οι πειρατές βλέπουν από μακριά τον Αστερίξ και τον Οβελίξ και βουτάνε πανικόβλητοι στη θάλασσα, φωνάζοντας «οι Γα, οι Γα, οι Γα!». Αν μαζί με τον Αστερίξ και τον Οβελίξ είναι, ωιμέ, και ο Ιντεφίξ, οι πειρατές βουλιάζουν και το πλοίο τους -θα μας το βουλιάξουν που θα μας το βουλιάξουν οι ορδές των Γαλατών με τα αιμοβόρα σκυλιά, ας το βουλιάξουμε από μόνοι μας, να τους στερήσουμε τη χαρά-. Ίδιοι με τους πειρατές του Αστερίξ, ο prime minister Σαμαράς και ο deputy (στα Σφακιά, άμα μας πούνε deputy, τραβάμε μαχαίρι) prime minister Βενιζέλος, βουλιάζουνε από μόνοι τους τα σαπιοκάραβά τους για να μην τους τα βουλιάξουν οι άλλοι στις ευρωεκλογές. Κάθε μέρα >>>

και μια τρύπα στην καρίνα του πειρατικού, κάθε μέρα και μια νέα ομολογία ήττας.

Μεταφέρουν τις εκλογές στη δεύτερη Κυριακή για να μη φάνε από την αρχή την κατραπακιά και στραβώσει κι άλλο το κλίμα, στερούν τη δυνατότητα από τους ετεροδημότες να ψηφίσουν στον τόπο διαμονής τους για να μετριάσουν την ήττα τους ρίχνοντας το φταίξιμο στην αποχή, τώρα ανακάλυψαν και την εκλογή των ευρωβουλευτών με σταυρό, ως άσκηση, λέει, δημοκρατίας. 

Δημοκρατία my ass, που θα 'λεγε κι ο deputy. 
Αυτό που επιδιώκουν είναι να μετατρέψουν τις ευρωεκλογές σε πασαρέλα λαμπερών προσώπων, να βγαίνουν τα κανάλια, τα ραδιόφωνα και οι εφημερίδες τους και να λένε «σημασία δεν έχουν τα κόμματα, σημασία έχει να στείλουμε στην Ευρωβουλή άξιους ανθρώπους». 
Να δω άξιο πασόκο και νεοδημοκράτη κι ας πεθάνω.

«Δεν ζωντανεύουν οι νεκροί, καημένο μου παιδάκι», λέει ο Σπύρος Ζαγοραίος, που έχουνε δει πολλά τα μάτια του. 
Με τα τερτίπια τους στέλνουν στον κόσμο ξεκάθαρο μήνυμα ότι το φευγιό τους είναι αναπόφευκτο, δημιουργούν παράσταση ήττας και τούτο είναι πιθανό να φουσκώσει κι άλλο το ρεύμα που θα τους παρασύρει στις ευρωεκλογές. 
Αλλά ακόμη κι αν περιορίσουν τη συντριβή των ευρωεκλογών, αν η διαφορά πέσει από το 6% στο 5% ή αν η αποχή ανέβει από το 35% στο 40%, τούτο δεν θα είναι παρά μικρή παράταση ζωής, που θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε ακόμη μεγαλύτερη ήττα στις εθνικές εκλογές.

Κι όμως, γι' αυτούς η παράταση είναι ζωτικής σημασίας. 
Χρειάζονται έστω και λίγους μήνες για να εκτελέσουν τα συμβόλαια που έχουν υπογράψει με τους δανειστές, να πουλήσουν δημόσια αγαθά και γαίες, να διαλύσουν εντελώς τα εργασιακά, να σώσουν οριστικώς τις τράπεζες. 
Πρέπει πρωτίστως να επιβιώσουν, ώστε να κλείσουν τη συμφωνία για το δημόσιο χρέος που θα δεσμεύσει τη χώρα, άρα και τις μελλοντικές κυβερνήσεις, για τα επόμενα πενήντα χρόνια.
Υποχωρούν ατάκτως σαν ηττημένος στρατός κι απ' όπου περνούν ρίχνουν αλάτι για να μην ξαναφυτρώσει ούτε γαϊδουράγκαθο.