Στάθης στον eniko
Στα βαθειά νερά της πολιτικής μπαίνει το Ποτάμι, δηλαδή ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης (διότι ο κ. Δήμου φέρεται να κρατάει κάποιες αποστάσεις, δυσαρεστημένος γαρ
- περίεργον! διότι ο κ. Δήμου σπανίως είναι δυσαρεστημένος από κάτι κι
ουδέποτε ξινός, αλλά πάντα προσηνής κι ευπροσήγορος!).
Διαπίστωσε λοιπόν
ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης ότι «η Κύπρος πηγαίνει καλά!». Πολύ εύστοχη παρατήρηση, δεδομένου ότι με 16 δισ. ΑΕΠ (όλο κι όλο) η Κύπρος, διαθέτει τη φερώνυμη τράπεζα (τη μόνη που της απέμεινε) προς την οποίαν οι καθυστερούμενες οφειλές ανέρχονται στα 19 δισ.! Μια χαρά πάει, ή μάλλον την πάνε την Κύπρο!
Στα ίδια βαθειά νερά όχι της πολιτικής, αλλά της πολιτικής ανάλυσης κινείται όπως πάντα ο κ. Πρετεντέρης. Ο οποίος, εις ό,τι αφορά το πρόβλημα του γάλατος, αντιπαρέβαλλε τους τρεισήμισι χιλιάδες αγελαδοτρόφους με τα >>>
δέκα εκατομμύρια των καταναλωτών, λέγοντας ότι δεν μπορεί το συμφέρον των πρώτων να υπερέχει του συμφέροντος των δεύτερων, αναγκάζοντας ούτω πώς δέκα εκατομμύρια Ελληνες να πληρώνουν το τρίτο ακριβότερο γάλα στην Ευρώπη!
Απ’ ό,τι φαίνεται (ως φαίνεται) ότι έχει καταλάβει ο αναλυτής, την τιμή του γάλατος στην Ελλάδα (και στον κόσμο) τη διαμορφώνουν οι... αγελαδοτρόφοι!!!
«Ορισμένοι θα ήθελαν τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ εκτός πολιτικού παιχνιδιού» παραπονείται (μιλώντας στο τρίτο πρόσωπο για τον εαυτό του) στον εαυτό του
ο κ. Κουβέλης.
Fortuna vitrea est, η τύχη είναι σαν το γυαλί, tum cum
splendet frangitur, εκεί που λαμποκοπάει, σπάει! όπως θα έλεγε και ο κ. Καρατζαφέρης.
Σας ακούσαμε! Ευχαριστούμε!
Με αποτέλεσμα,
Μεγάλο το δίκιο τους, Μπορεί με την ψήφο τους να υποσιτίζονται 500.000 παιδιά, αλλά δεν πρέπει να τους λείψει το γάλα, μπορεί 3 στα 10 ελληνικά νοικοκυριά να πεινάνε, αλλά το γάλα πρέπει να το πληρώνουν δέκα λεπτά φθηνότερο,
Σου αρπάζω το σπίτι, σου κάνω τη ζωή νταλκά και τη δουλειά χαλκά, αλλά για το γάλα, όλα κι όλα και no pasaran!
Ζήτω ο Τόμσεν, ζήτω η Μέρκελ, ζήτω κι ο Τζαμτζής!
Σου μειώνει 30-40% το εισόδημα ο Σαμαράς, σου αυξάνει εφτά φορές τη φορολόγηση ακινήτων, σου μονιμοποιεί τα χαράτσια επ’ αόριστον κι ύστερα σου δίνει ένα φιλεύσπλαχνο επίδομα κάποιων ψιλών εφ’ άπαξ - να ’σαι κι ευχαριστημένος, ο Θεός μήνες να σου κόβει και να του δίνει μέρες.
Ως τις εκλογές. Σαν να δίνει
Αυτήν την υψηλού ήθους πολιτική ακολουθεί η κυβέρνηση, αυτό ονομάζει «έναν τόνο αισιοδοξίας», για να καταλάβει η κοινωνία ότι ώς εδώ
ήταν τα βάσανά μας, ότι τρίτο μνημόνιο δεν υπάρχει, ότι δεν έρχεται η
ενοικιαζόμενη εργασία, ότι δεν θα φάνε οι Γερμανοί την Εθνική Τράπεζα,
Αυτός είναι
Αυτή η υποκρισία, να μιλάει δέκα μέρες τώρα η χώρα για μιας δεκάρας γάλα κι ένα γλίσχρο επίδομα, ενώ της έχουν βουτήξει τον Ολυμπο και της έχουν ξεσχίσει την Ακρόπολη.
Διυλίζει
Κατά την ιερή έξοδο του Μεσολογγίου, κάποια στιγμή, στη μέση της
κολόνας που έβγαινε, κάποιοι (φοβήθηκαν; ή βαλτοί;) άρχισαν να φωνάζουν:
πίσω, πίσω!
Κι έγινε η έξοδος μαλλιά κουβάρια, χαλάσθηκαν
πολλές ψυχές απ’ το επαναστατημένο καρκατσουλιό, αλλά δεν χαλάστηκε η
ψυχή του αγώνα.
Δυνάμωσε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου