Η ΑΥΓΗ. Τέλος στην ασυλία της διαπλοκής /// Εργασιακό ευρωπαϊκό κεκτημένο...

Στο σκαμνί 35 εμπλεκόμενοι σε θαλασσοδάνεια 350 εκατ. του Τ.Τ.

Άνοιξε ο δρόμος της Δικαιοσύνης για τις πολύκροτες υποθέσεις διαφθοράς και διαπλοκής. Σε δίκη παραπέμπονται 35 παράγοντες του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και επιχειρηματίες για θαλασσοδάνεια 350 εκατ. την περίοδο 2008 - 2010. Ανάμεσα σ' αυτούς που αντιμετωπίζουν βαρύτατες κατηγορίες για απάτη, απιστία εις βάρος του Δημοσίου και ξέπλυμα βρόμικου χρήματος βρίσκονται οι Άγγ. Φιλιππίδης, Κλ. Παπαδόπουλος, Λ. Λαυρεντιάδης, Β. Ρέστης, Δ. Κοντομηνάς, Δ. Μπακατσέλος και Αν. Σακελλαρίου.

Την Παρασκευή απολογείται στην ανακρίτρια ο επιχειρηματίας Θ. Λιακουνάκος, που κατηγορείται για δωροδοκία σε υποθέσεις εξοπλισμών.

Εργασιακό ευρωπαϊκό κεκτημένο προτείνει η Κομισιόν το 2016 

Τη δημιουργία ενός "εργασιακού μίνιμουμ" στην Ε.Ε. προανήγγειλε χθες ο 

 

 

 

πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ μιλώντας στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικαλιστικών Οργανώσεων. 

Την άνοιξη του 2016 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα προτείνει τη συγκρότηση ενός πυλώνα από ελάχιστα κοινά εργασιακά δικαιώματα τα οποία θα ισχύουν σε όλη την Ευρώπη.

Η παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έρχεται σε μια κατακερματισμένη αγορά εργασίας, στην οποία η κυρίαρχη τάση είναι οι πολυποίκιλες μορφές μερικής απασχόλησης, που σταδιακά έχουν ως αποτέλεσμα τη μείωση του βιοτικού επιπέδου σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο και την επιδείνωση του οικονομικού κλίματος. 

Ταυτόχρονα, στις χώρες της Ε.Ε. εγκαθίστανται χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που αποτελούν ακόμα πιο φθηνό εργατικό δυναμικό, γεγονός που προειδοποιεί για δραματικότερη εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης από το κεφαλαίο, η οποία συνεπάγεται ραγδαία επιδείνωση του οικονομικού κλίματος, αν δεν υπάρξουν κανόνες προστασίας της εργασίας.

Την ίδια ώρα όμως, στην Ευρώπη γίνεται όλο και πιο κατανοητό και το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί ο νεοφιλελευθερισμός και στον χώρο της απασχόλησης. 

Η εφαρμογή των νεοφιλελεύθερης κοπής Μνημονίων στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, απέδειξε ότι η απάντηση στην κρίση δεν είναι η συμπίεση του εργατικού κόστους και των εργασιακών δικαιωμάτων. 

Η απάντηση βρίσκεται στην αντιμετώπιση των αιτίων της κρίσης με πολιτικές στήριξης της ανάπτυξης που θα βασίζεται στην εργασία.

Τώρα πια ακόμη και συντηρητικές δυνάμεις αντιλαμβάνονται ότι η Ευρώπη δεν θα μπορεί να σταθεί χωρίς κοινωνικό διάλογο και εργασιακά δικαιώματα. 

Υπενθυμίζεται ότι όλο και περισσότεροι ευρωπαϊκοί θεσμοί και παράγοντες τονίζουν πως ο εργασιακός Μεσαίωνας που έφεραν τα Μνημόνια αποτελεί παραβίαση των ευρωπαϊκών συνθηκών.

Η προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα "ευρωπαϊκό κεκτημένο" στην εργασία είναι βέβαιο ότι θα ξεκινήσει από πολύ χαμηλά και πιθανότατα να βρίσκεται πίσω από τις ανάγκες της κοινωνίας. 

Άλλωστε οι συσχετισμοί δύναμης στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι δυσμενείς για τις δυνάμεις της εργασίας και θεωρείται βέβαιο ότι ισχυρές χώρες (π.χ. η Βρετανία, όπου το 2017 θα διεξαχθεί δημοψήφισμα για την έξοδο από την Ε.Ε.) ή χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ θα επιχειρήσουν να σταματήσουν η να αποδυναμώσουν την παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν η εναρμόνιση των κανόνων απασχόλησης στην Ε.Ε. μπορεί να αποτελέσει αποτελεσματικό "δίχτυ προστασίας" για τους εργαζόμενους και να σταματήσει μια μακρά περίοδο αποδυνάμωσης της απασχόλησης στην Ευρώπη. 

Στην πραγματικότητα, η δημιουργία ευρωπαϊκού εργατικού κεκτημένου είναι όρος εκ των ων ουκ άνευ για να μην διαλυθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση.