Θίασος άμουσος...

Στάθης στον eniko

Aει στην ευχή! πας να στήσεις το σκηνικό και σου πέφτει ένα δοκάρι στη μέση της σκηνής, κακός οιωνός σε έχει βασκάνει η πραγματικότης - στο τέλος, όταν τον χρειασθείς, απ’ το πατερό θα σου πέσει και ο «από μηχανής θεός», σε ένα μεγάλο αμήχανο χάσμα θα τελειώσει η παράσταση - «χασμωδία, παιδί μου, χασμωδία», θα σου πει ο Ποιητής και συ θα σκύψεις το κεφάλι, διότι δεν αντέχει άλλη προπαγάνδα η πραγματικότης, διότι ουδέποτε άντεξε την προπαγάνδα ο Ποιητής.

Τρίζει το βήμα της Βουλής όταν έτσι εύκολα και φθηνά επικαλείσαι τον Ποιητή και ύστερα βουλιάζει η παράσταση μέσα στο ίδιο της το σκηνικό.

Δεν θέλει και πολύ για να βάλει τα γέλια το κοινό, «γράφεις δράματα, γελάνε! γράφεις κωμωδίες, κλαίνε!», σου πέφτει κατακέφαλα ο κ. Νικολόπουλος, βγάζει το καρούμπαλο ο κ. Κουβέλης και - «δεν είναι τίποτα», δηλώνει ο Μπενύτο, «απλώς βρέχει»...>>>

 Ηδη στέκει αμήχανος ο θίασος επί σκηνής, με κατεβασμένα τα βρακιά, ο ένας περιμένει τη Μέρκελ, ο άλλος σχεδιάζει την επόμενη μέρα κι ο τρίτος του λαλούν και χορεύει, θίασος

μπουλούκι. Μούσα καμμιά πουθενά. Μόνον ψέματα και παρλάτες, στερεότυπα και φοβέρες, μια στείρα υστερία και κακοκρυμμένη αγωνία -δεν τραβάει το σενάριο, δεν τραβάνε οι ηθοποιοί, όλοι

τρέμουν για την επόμενη στραβή που μπορεί να συμβεί ανά πάσαν στιγμή.

Δεν αντέχει άλλη προπαγάνδα η πραγματικότητα.

Απόδειξη ότι άρχισαν οι γκάφες.

Εγραφε χθες σε κορυφαία εφημερίδα της Διαπλοκής, κορυφαίος κήνσορας του καθεστώτος: «Λες

και το πρόβλημα του τόπου είναι αν θα πουληθεί η ΔΕΗ κι όχι η καθημερινή δυστυχία των ανθρώπων».

Θεϊκό! λες και είναι άσχετη η καθημερινή δυστυχία ή όχι των ανθρώπων από το αν θα πουληθεί ή όχι η ΔΕΗ!..

Οχι δεν είναι ευήθης ο προπαγανδιστής, αντιθέτως είναι ευφυής -απλώς για τις ανάγκες της προπαγάνδας κάνει τον χαζό (και για να χαζεύει τους άλλους)- όμως, δεν το

αντέχει πλέον αυτό το έργο της φάρσας - μπούφας το κοινό, ένας-ένας αγριεύουν οι θεατές, θυμήσου τους Αθηναίους, στην τρίτη και τελευταία θέση έστειλαν τον Ευριπίδη όταν τους ανέβασε τη Μήδεια το 431 π.Χ. στα Διονύσια. Μπορεί έκτοτε Μήδειες να ανεβαίνουν δέκα τον χρόνο, μπορεί και να αρέσουν επειδή πρέπει να αρέσουν, στους Αθηναίους

όμως δεν άρεσαν - καράβλαχοι, θα μου πείτε, και συντηρητικοί. Μεγάλο το δίκιο σας, δεν είχαν οι άνθρωποι για τον εαυτόν τους την ιδέα που έχουμε εμείς για αυτούς - όταν δεν τους άρεσε κάτι του πέταγαν κρεμμύδια. Θηβαίικα...

Αντιθέτως με την πραγματικότητα που εκπαιδεύεται να της αρέσει η προπαγάνδα.

Εχει όμως κι αυτή η τελευταία τα όριά της - δεν μπορεί μια ολόκληρη παράσταση να βασισθεί σε έξι ιδιωτικοποιήσεις, έχει ξεφτιλισθεί το παραμύθι.

«Η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια, μαζί με την Πορτογαλία στις ιδιωτικοποιήσεις», δήλωνε χθες στον Real FM ο κ. Σταθάκης, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Οντως! από την εποχή του κ. Μητσοτάκη και του κ. Σημίτη η Ελλάδα, δηλαδή τα αφεντικά της, ιδιωτικοποιούν συνεχώς!

Τι κέρδισε η χώρα, απ’ όσα έχασε;

Τίποτα εκτός απ’ τη χρεωκοπία.

Κέρδισε όμως η Διαπλοκή τον άμπακο και η Διαφθορά απορρόφησε τα μισά κόμματα και τα μισά ΜΜΕ.

Απ’ αυτά που τώρα σκούζουν: «μα είσθε μονίμως εναντίον των μεταρρυθμίσεων! μα είσθε κολλημένοι στο χθες!»

Οταν οι μεταρρυθμίσεις είναι το συνεχές ξεπούλημα, όταν το «αύριο» είναι η επιστροφή της χώρας στο 1950, γιατί να μην είσαι εναντίον τους; γιατί να μην πετάς κρεμμύδια σε μια Μήδεια που σκοτώνει τα παιδιά της; Γιατί να

εκλαμβάνεις την προπαγάνδα τους ως την πραγματικότητά σου;

Τι απέμεινε στη χώρα μετά είκοσι χρόνια ιδιωτικοποιήσεων; Η ενέργεια, τα ύδατα, τα δίκτυα και κάποιες υποδομές - όλα αυτά, τα άλλα κράτη στη Δύση τα έχουν δημόσια ή υπό δημόσιον έλεγχο, εδώ

όμως φρίττει η προπαγάνδα και καταλαμβάνεται από ιερό μένος -«σκότωσε, Μήδεια τα παιδιά σου», αυτό είναι το αρεστό στη Μέρκελ, αυτό είναι το τρέντυ στην εποχή μας- αλλά

φευ, δεν τραβάει η παράσταση! Την επομένη της ψήφου εμπιστοσύνης, άρχισε να ξηλώνεται το πουλόβερ της κυβέρνησης - μια τριανδρία χωρίς σταυρό, μια τριανδρία άθυρμα των νέων Σταυροφόρων...

...στέκει αμήχανη πάνω στη σκηνή, περιμένοντας τι άλλο θα της συμβεί, από στιγμή σε στιγμή.