Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

Εγρήγορση (για τα εγέρθητου)...

Στάθης στον eniko
Τι είναι το «δημοκρατικό τόξο»
τίποτε άλλο από μια ακόμα μπουνταλοειδή προσπάθεια του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου να τσουβαλιάσει σε έναν ντορβά μνημονιακές και αντιμνημονιακές δυνάμεις, αποενοχοποιώντας τις πρώτες απ’ τις ευθύνες τους για την άνοδο του νεοφασισμού κι ενοχοποιώντας τις δεύτερες σε συνενοχή με μια πολιτική που κατά τα άλλα αντιμάχονται.
Με έναν λόγο: κουίσλιγκ και παλικάρια να γίνουμε μαλλιά κουβάρια.
Τι σχέση με τον αντιφασιστικόν αγώνα μπορούν να έχουν τα κόμματα (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) των οποίων η πολιτική, οδηγώντας τον λαό στην εξαθλίωση, τροφοδοτεί το φασιστικό μόρφωμα;
Την ίδια που έχουν τα ΜΜΕ εκείνα που τώρα την πέφτουν στους νεοναζί ενώ έως τώρα έχουν υποστηρίξει όλες εκείνες τις αντιλαϊκές πολιτικές που έδωσαν πρώτη ύλη στον φασισμό για να μεγεθυνθεί.
Ομως, η εύκολη εξιλέωση που επιδιώκουν υποτελή κόμματα και διαπλεκόμενα ΜΜΕ όχι μόνον για τη γέννηση, >>>
 



αλλά και για τη χρησιμοποίηση της Χρυσής Αυγής, δεν είναι ο μοναδικός τους στόχος. 

Ο δεύτερος αλλά εξίσου σημαντικός τους σκοπός είναι να εγκλωβίσουν τις αντιφασιστικές δυνάμεις σε ένα πλαίσιο, όπου η διαχωριστική γραμμή μνημονιακών - αντιμνημονιακών δεν θα έχει καμμιά σημασία.
Το αίμα του σκοτωμένου Παύλου Φύσσα δεν μπορεί να γίνει κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τις ευθύνες εκείνων που μπορεί να μην όπλισαν οι ίδιοι το χέρι του φονιά, αλλά με την πολιτική τους δημιούργησαν τη ζούγκλα που τον εξέθρεψε.
Και καλά μίλησε η μητέρα του αδικοσκοτωμένου παλικαριού, όταν έριξε ευθύνες σε δημοσιογράφους και πολιτικούς για το χυμένο αίμα του παιδιού της.
Ή μήπως δεν έχουν πολιτικές ευθύνες για το κλίμα που έχει δημιουργηθεί στη χώρα όσοι φτώχυναν τον λαό της, όσοι συνεχίζουν να την ξεπουλούν κομμάτι-κομμάτι, όσοι έχουν οδηγήσει χιλιάδες συμπατριώτες μας στην αυτοκτονία;
Δεν έχουν πολιτικές ευθύνες εκείνοι που έχουν οδηγήσει εφτά στους δέκα Ελληνες να μην μπορούν να αγοράσουν ούτε τα χρειώδη τρόφιμα;
Και δεν είναι ηθικοί αυτουργοί στης «πατρίδας τον χαμό» τα ΜΜΕ εκείνα και οι δημοσιογράφοι που έχουν υποστηρίξει τον μνημονιακό Αρμαγεδδώνα σήμερα,
όσον άλλωστε υποστήριξαν και στο παρελθόν τον Αρμαγεδδωνικό «εκσυγχρονισμό» κι όλες τις δολοφονικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές;
Εγιναν αίφνης Mega, ΣΚΑΪ, ΔΟΛ, Πήγασος κι όλοι όσοι υποστηρίζουν την καπιταλιστική αγριότητα, αντιφασιστικές ουρσουλίνες;

Μπορεί ένα μέρος της αστικής τάξης να διώκει τον φασισμό, αλλά ένα άλλο μέρος της τον γεννάει. Μπορεί ένα μέρος των Δυνατών να θέλει τα σχήματα όπως αυτό της Χρυσής Αυγής να ’ναι «κινηματικά» και ένα άλλο μέρος να θέλει τη μετεξέλιξή τους σε συστημικά. Και τα δύο όμως μέρη των Δυνατών θέλουν τους νεοναζί εθνικιστές ως ανάχωμα στη λαϊκή οργή, ή ως λούμπα για να πέφτει μέσα της το λαϊκό κίνημα.
Ολα λοιπόν αυτά τα κλαψιάρικα περί Συνταγματικού Τόξου είναι του ιδίου φυράματος με τις πονηρίες περί δύο άκρων.
Απέναντι στον φασισμό δεν μπορούν να σταθούν οι δυνάμεις που τον γεννάνε με την πολιτική τους. Ούτε οι δυνάμεις, όπως η ΔΗΜΑΡ, που έστω για λίγο ενεπλάκησαν στη διαδικασία αφανισμού του λαού και μετατροπής της χώρας σε Ειδική Οικονομική Ζώνη. Ο καιροσκοπισμός, είτε λίγο κρατήσει είτε πολύ, είναι στη φύση του να επανεμφανισθεί, να επανεμφανίζεται.
Είναι βέβαιον ότι στα αστικά κόμματα υπάρχουν αρκετοί, ίσως να ’ναι οι περισσότεροι, αντιφασίστες πολιτικοί, όπως υπάρχουν απ’ την άλλη και χάπατα σαν τον κυρ Λοβέρδο που θεωρούν τη Χρυσή Αυγή «αυθεντικό κίνημα». Ομως ούτε οι αντιφασίστες πολιτικοί της Ν.Δ., ούτε οι αντιφασίστες πολιτικοί του ΠΑΣΟΚ έχουν δώσει ώς τώρα το στίγμα, τον μπούσουλα και τη στόχευση στην πολιτική των κομμάτων τους. Αντιθέτως,
παρακολουθούν κι αυτοί και υποστηρίζουν την άγρια νεοφιλελεύθερη πολιτική (μνημονιακή και αυτοφυή) που οδήγησε τη χώρα απ’ την αιχμαλωσία στην υποδούλωση και τη δημοκρατία απ’ την παράλυση στη νεκροφάνεια - με «παράπλευρη απώλεια» τη νεκρανάσταση ναζιστικών πρακτικών και την επανεμφάνιση εθνικιστικών ζόμπι, μάλιστα
με παρακρατικά και παραστρατιωτικά χαρακτηριστικά.
Ιδίως τα δύο τελευταία είναι πολύ επικίνδυνα. Επί μακρόν ανεχθήκαμε ως ένα περίπου φυσικό φαινόμενο το να έχει επιρροή στο Αστυνομικό Σώμα η Χρυσή Αυγή. Τώρα ο λαός βλέπει, με τα αιματοκυλίσματα και τους φόνους, αυτό που η Ελληνική Αστυνομία, ως καθ’ ύλην αρμόδια, από καιρό γνωρίζει. Οτι δηλαδή
ο φασισμός είναι μπίζνες. Από μικροχαρτζιλίκια για ξυλοδαρμούς μεταναστών, από νταβατζιλίκια για προστασία... επίσης μεταναστών, έως εκτελέσεις συμβολαίων θανάτου και ντηλς αξίας χιλιάδων ευρώ. Κι εμείς,
όλοι εμείς, θεωρούμε και θωρούμε σχεδόν απαθείς ως μάλλον φυσικό το γεγονός οι μισοί περίπου αστυνομικοί να ψηφίζουν Χρυσή Αυγή, να κάνουν τα «στραβά μάτια» όταν τα Τάγματα Εφόδου βγαίνουν παγανιά ή ακόμα και να συνεργάζονται μαζί τους! Δηλαδή δεχόμαστε ότι στη
μισή Ελληνική Αστυνομία ενδημούν γκάνκστερς,
μαφιόζοι, σωματέμποροι, ντηλεράκια, ντελιβεράκια, δολοφόνοι και μαφιόζοι. Κι αυτό μας φαίνεται περίπου φυσικό.
Συλλήψεις!
Οχι παραιτήσεις - κι από δω πάνε οι άλλοι. Συλλήψεις! Παραδειγματικές καθαιρέσεις! Αποτάξεις! Και δίκες!
Αν δεν ξεβρωμίσει το κράτος, γιατί να μη μας πνίξει το παρακράτος;

Και στο στράτευμα. Οι μνημονιακές κυβερνήσεις έχουν φέρει τους αξιωματικούς στα όρια της αναξιοπρέπειας. Δεν νοείται συνταγματάρχης να δουλεύει τα απογεύματα οδηγός βυτίου (απ’ το «Παρόν» της περασμένης Κυριακής). Ομως, ως φαίνεται, οι ανώτεροι αξιωματικοί, παρ’ ότι δυσπραγούν, υπομένουν. Υπομένουν, αλλά δεν αγρυπνούν. Διότι δεν
είναι δυνατόν να μη γνωρίζουν τα έργα και τις ημέρες ορισμένων κατώτερων αξιωματικών που ενεργούν τις νύχτες εκπαιδεύοντας χρυσαυγίτες για κρυπτείες κι άλλα συναφή εγκλήματα.
Ομως οι νομιμόφρονες αξιωματικοί αδρανούν. Γαλουχημένοι οι ίδιοι στις πελατειακές σχέσεις με τα κόμματα του δικομματισμού, αποστρέφουν το πρόσωπο, κοιτάζουν την καριέρα τους, σιγά
μη βγάλουν αυτοί το φίδι απ’ την τρύπα. Και το φίδι μεγάλωσε!
Και εξωμότες αξιωματικοί του στρατού το εκπαιδεύουν. Αδιανόητο! Μετά απ’ όσα έχει περάσει η Ελλάδα από άφρονες εθνικόφρονες, πράκτορες κι εγκληματίες, από προδότες της πατρίδας, ξανά-μανά σταγονίδια; Ξανά-μανά «άμυαλα» παιδιά που εκπαιδεύουν στόκους και φονιάδες; Και η τήρηση του Συντάγματος; - πόσο πάει το Σύνταγμα; 15 ευρώ οι μπουνιές σε Πακιστανό; 40 ευρώ ο φόνος;
Aς αφήσουν λοιπόν, όσον ακόμα θα κυβερνούν, ο κ. Σαμαράς τα επικίνδυνα κι ακροδεξιά περί δύο άκρων καθώς και ο κ. Βενιζέλος τις μεγαληγορικές αερολογίες περί Συνταγματικού Τόξου,
κι ας προσπαθήσουν αυτά που έχουν ήδη φθείρει, όπως τους δημοκρατικούς θεσμούς, να μην τους ξεπατώσουν τελείως, απελευθερώνοντας το τζίνι του διχασμού και του εμφύλιου σπαραγμού.

Δεν υπάρχουν σχόλια: